مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که باید بررسی کرد که چگونه برنامه غذایی می‌تواند با یک بیماری فراگیر به نام دیابت نوع 2 مبارزه کند.
به گزارش تکناک، تغذیه سالم چقدر می‌تواند دیابت را بهبود بخشد؟ بر اساس اولین آزمایش بالینی کاملا تصادفی برای بررسی این موضوع، یک برنامه مراقبت درمانی جدید که سعی در درمان دیابت با استفاده از تغذیه بهبود یافته داشت، نشان داد که برنامه‌های غذایی خاص، تأثیر بسیار کمی بر مدیریت این بیماری دارد.
این مطالعه که توسط جوزف دویل انجام شده است، شرکت‌کنندگان را در یک برنامه نوآورانه که به آنها وعده‌های غذایی سالم به‌منظور رسیدگی به دیابت و ناامنی غذایی به‌طور همزمان داده شد، بررسی کرد. این آزمایش بر دیابت نوع 2 که شایع‌ترین نوع دیابت است، متمرکز بود.
ناامنی غذایی به مفهوم دسترسی محدود یا نامطمئن به غذای کافی و سالم از نظر تغذیه‌ای یا توانایی محدود برای دستیابی به غذا از راه‌های مقبول اجتماعی است.
فهرست مطالب
یافته‌ها و پیامدهای آزمایش
این برنامه شامل افرادی بود که قند خون بالایی داشتند و در این مورد سطح هموگلوبینHbA1c آنها 8.0 یا بیشتر بود. شرکت‌کنندگان در آزمایش که 10 وعده غذایی مغذی در هفته به آنها غذا داده شد، شاهد کاهش 1.5 درصدی میزان هموگلوبین A1c در طی شش ماه بودند. با این حال، میزان HbA1c در شرکت‌کنندگانی که هیچ غذایی دریافت نکردند در همان زمان 1.3 درصد کاهش یافت. این یافته نشان می‌دهد که اثرات نسبی برنامه، محدود بوده و پزشکان باید به اصلاح چنین مداخلاتی ادامه دهند.
دویل می‌گوید: ما به این نتیجه رسیدیم که وقتی افراد به برنامه غذایی دسترسی پیدا کردند، قند خونشان کاهش یافت، اما میزان قند خون گروه تحت کنترل تقریباً افت داشت.
ناامنی غذایی و پیامدهای سلامتی
با توجه به اینکه تاکنون این نوع تلاش‌ها به سختی از طریق آزمایش‌های بالینی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، دویل می‌گوید که امیدوار است تحقیقات بیشتری برای یافتن روش‌هایی که تأثیر زیادی دارند، انجام شود. علاوه بر این، برنامه‌هایی مانند تحقیق انجام شده به افرادی که به غذای سالم دسترسی ندارند، به مقابله با ناامنی غذایی کمک می‌کند.
دویل می‌گوید: ما می‌دانیم که ناامنی غذایی برای مردم مشکل‌ساز است، بنابراین پرداختن به آن به خودی خود مزایای خاص خود را دارد، اما باید بفهمیم که اگر قرار است از طریق سیستم مراقبت‌های درمانی به آن رسیدگی شود، چگونه می‌توان همزمان سلامت فرد نیز را بهبود بخشید.
اجرای مطالعه و نتایج
برای انجام این مطالعه، محققان با یک مرکز درمانی بزرگ در منطقه آتلانتیک میانی در ایالات متحده که برنامه‌های غذایی به عنوان دارو را توسعه داده است، همکاری کردند. امروزه چنین برنامه‌هایی به‌طور فزاینده‌ای در مراقبت‌های درمانی محبوب شده‌اند و می‌توانند برای درمان دیابت که شامل افزایش سطح قند خون است و می‌تواند عوارض جدی یا حتی کشنده ایجاد کند، اعمال شود. دیابت حدود 10 درصد از جمعیت بزرگسال را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این مطالعه شامل یک آزمایش بالینی تصادفی‌سازی شده بر روی 465 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 بود که در دو مکان انجام شد. یک مکان بخشی از یک منطقه شهری و دیگری روستایی بود. این مطالعه از سال 2019 تا 2022، با یک سال پیگیری فراتر از آن انجام شد.
افرادی که در گروه تحت درمان مورد مطالعه قرار گرفتند، در طول یک دوره شش ماهه برای خودشان و خانواده‌هایشان، 10 وعده غذایی سالم در هفته ارسال می‌شد و فرصتی برای مشورت با متخصص تغذیه و پرستاران داشتند. شرکت کنندگان از هر دو گروه تحت درمان و تحت کنترل، تحت آزمایش دوره‌ای خون قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل اثربخشی برنامه
پایبندی به برنامه در شرکت‌کنندگان بسیار زیاد بود. با این حال در نهایت، کاهش میزان قند خون که توسط افراد گروه تحت درمان تجربه شده بود، تنها به میزان اندکی بیشتر از افراد گروه کنترل بود.
این نتایج باعث می‌شود که دویل و همکارانش به دنبال توضیح این باشند که چرا مداخله غذایی تأثیر نسبی زیادی در مدیریت دیابت نوع 2 نداشته است.
دستورالعمل های آینده و نقش آماده سازی غذا
دویل می‌گوید: اگر مسیر بیماری افراد را بررسی کنید، بسیاری از آنها به‌طور طبیعی با برداشتن گام‌هایی به‌منظور دور شدن از منطقه خطرناک مانند تغییرات متوسط در رژیم غذایی و ورزش، بهبود می‌یابند.
علاوه بر این، از آنجایی که برنامه تغذیه سالم توسط یک پزشک که با همه شرکت‌کنندگان ارتباط برقرار می‌کند، ایجاد شده است، افراد گروه تحت درمان ممکن است همچنان از مشارکت پزشکی بهره‌مند باشند و بنابراین بهتر از گروه تحت کنترل که دسترسی به مراقبت‌های درمانی ندارند، عمل کرده‌اند.
همچنین ممکن است همه‌گیری ویروس کرونا که در بازه زمانی آزمایش آشکار شد، به نحوی بر نتایج تأثیر بگذارد.
در حالی که این برنامه غذای شرکت‌کنندگان را فراهم می‌کرد، اما آماده کردن وعده‌های غذایی به عهده‌ی خود شرکت‌کنندگان بود که همین مسئله ممکن است مانعی برای رعایت برنامه باشد. به طور بالقوه، غذاهای از پیش‌آماده ممکن است تأثیر بیشتری داشته باشند.
دویل می‌گوید: برای کشف مداخلات موثرتر برای مدیریت قند خون، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
