یک مطالعه جدید نشان داده است که در طول ورزش، عصب واگ که برای استراحت و هضم بدن ضروری است، نقش مهم‌تر از آنچه فکر می‌کردیم در عملکرد قلب دارد.
به گزارش تکناک، این یافته ها می تواند برای درمان بیماری هایی مانند نارسایی قلبی مفید باشد که می تواند باعث عدم تحمل ورزش شود.
از گذشته فرض بر این است که در طول ورزش، سیستم عصبی سمپاتیک (جنگ یا فرار) عمدتاً عملکرد قلب را کنترل می کند، در حالی که سیستم عصبی پاراسمپاتیک (استراحت و هضم) فقط ضربان قلب را کنترل می کند.
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه اوکلند در نیوزلند انجام شده است، این فرضیه را ثابت کرده است که به سیستم عصبی پاراسمپاتیک باید اعتبار بیشتری داده شود.
روهیت رامچاندرا، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که فعالیت این اعصاب واگ در رابطه با استراحت و هضم، در واقع در طول ورزش افزایش می‌یابد. گروه ما از تکنیک‌های ضبط الکتریکی «tour de force» برای نظارت مستقیم بر فعالیت عصب واگ در ورزش گوسفند استفاده کرده است و متوجه شده است که فعالیت این اعصاب واگ که به سمت قلب می‌روند، در طول ورزش افزایش می‌یابد.
اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک از مغز به قلب می روند و توانایی قلب برای پمپاژ خون را تعدیل می کنند. این اعصاب «خودآگاه» نامیده می شوند زیرا بدون فکر آگاهانه کار می کنند و شامل اعصاب واگ (یا عصب واگ) می شوند که سیستم عصبی پاراسمپاتیک را تنظیم می کنند. اعصاب واگ قلب، کل قلب را عصب دهی می کنند.
محققان با استفاده از گوسفند، تأثیر ورزش را بر متغیرهای قلبی عروقی، از جمله فعالیت عصب واگ قلب، ضربان قلب، جریان خون شریان کرونر و برون ده قلبی (مقدار خونی که قلب در یک دقیقه پمپ می‌کند) اندازه‌گیری کردند. شاخه عصب واگ قلب چپ برخی از گوسفندان در این مطالعه برداشته شد.
محققان متوجه شدند که که فعالیت عصب واگ قلب به محض شروع ورزش افزایش می یابد و با افزایش شدت ورزش، بیشتر می شود. برداشتن عصب واگ به طور قابل توجهی بر عملکرد قلب در طول ورزش از نظر توانایی گوسفند برای برانگیختن حداکثر ضربان قلب، برون ده قلبی و جریان خون شریان کرونر تأثیر می گذارد.
از این یافته ها، محققان یک فرضیه جدید ارائه کردند: در حین ورزش، افزایشی در فعالیت عصب واگ (پاراسمپاتیک) و سمپاتیک وجود دارد که یک اثر هم افزایی بر حفظ عملکرد قلب دارد. بعد از این نتیجه گیری محققان مواد شیمیایی اساسی این پاسخ عصب واگ را بررسی کردند.
رامچاندرا گفت: عصب واگ قلب واسطه‌های متعددی را آزاد می‌کند و تحقیقات قبلی بر روی یک انتقال‌دهنده عصبی به نام استیل کولین تمرکز کرده‌اند که تأثیری بر توانایی ما برای ورزش ندارد.
از آنجایی که محققان به تأثیرات عصب واگ در حین ورزش علاقه مند بودند، به تأثیر یک واسطه دیگر پرداختند که پپتید وازواکتیو روده ای (VIP) نام داشت. علیرغم وجود روده در نام خود، VIP در قلب نیز یافت می شود جایی که باعث گشاد شدن رگ های خونی کرونر، بهبود انقباض و افزایش ضربان قلب می شود.
رامچاندرا گفت:مطالعه ما بر روی یک واسطه متفاوت یعنی پپتید وازواکتیو روده (VIP) متمرکز بود و نشان داد که عصب واگ این پپتید را در طول ورزش آزاد می‌کند که به گشاد شدن عروق کرونر کمک می‌کند و اجازه می‌دهد خون بیشتری در قلب پمپاژ شود.
محققان می گویند یافته های آنها می تواند در درمان بیماری ها از جمله نارسایی قلبی، که در آن افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند ورزش را تحمل کنند، پیامدهایی داشته باشد.
رامچاندرا گفت: یکی از دلایل کاهش تحمل ورزش این است که قلب بیمار به سادگی خون کافی دریافت نمی کند. مطالعه بعدی ما سعی خواهد کرد ببیند که آیا می توانیم از این نقش مهم اعصاب واگ قلبی برای بهبود تحمل ورزش در نارسایی قلبی استفاده کنیم یا خیر.
