مهندسان دانشگاه ETH زوریخ، یک دستگاه پوشیدنی ابداع کردهاند که میتواند به بیماران کمک کند تا توانایی تحرک خود را پس از سکته مغزی سریع تر به دست آورند.
به گزارش تکناک، این دستگاه متشکل از یک ساعت حسگر حرکتی و یک گوشی است که عصب را برای کمک به سیمکشی مجدد مدارهای عصبی از بین میبرد.
پس از سکته مغزی، اختلال در جریان خون باعث از بین رفتن نورون های مغز می شود که همین مسئله به نوبه خود باعث کاهش تحرک فرد می شود. بسته به نواحی آسیبدیده مغز، ممکن است افراد در اعمالی مانند حرکت دادن اندامها، راه رفتن، صحبت کردن، یا گرفتن و نگه داشتن وسایل مشکل داشته باشند.
بسیاری از درمانها برای به حداقل رساندن یا از بین بردن آسیب وارد شده به نورونها تمرکز میکنند، اما برخی دیگر از انعطافپذیری باورنکردنی مغز استفاده میکنند. انعطاف پذیری در اینجا اساساً به این معناست که چگونه مغز میتواند اصطلاحا خودش را دوباره سیمکشی کند تا اتصالات عصبی جدید ایجاد کند. این ویژگی به طور موثر می تواند مناطق آسیب دیده را نادیده بگیرد و برخی از عملکردهای حرکتی را بازیابی کند. برخی از تکنیکها این کار را با استفاده از دارو انجام میدهند و این تحقیق جدید هم بر تحریک عصب واگ (VNS) متمرکز شده است.
این تکنیک شامل استفاده از پالس های کم الکتریسیته برای از بین بردن اعصاب اصلی در سیستم عصبی پاراسمپاتیک است که عملکردهای ناخودآگاه بدن مانند ضربان قلب و هضم را کنترل می کند. VNS یا تحریک عصبی واگ، برای درمان بیماری هایی مانند صرع، افسردگی، سوء هاضمه مزمن، آرتروز و حتی پیری آزمایش شده است.
بیماران سکته مغزی برای استفاده از این دستگاه پوشیدنی، اغلب تحت یک عمل جراحی با بیهوشی عمومی قرار می گیرند تا دستگاه کوچکی را که یک سری عصب مبهم را تحریک می کند در بدن کاشته شود، اما این روش نسبتاً تهاجمی است. دستگاه جدید ساخت محققان دانشگاه زوریخ که Smart VNS نامیده میشود، به گونهای طراحی شده است که یک دستگاه قابل جابجایی و پوشیدنی است که متشکل از یک گوشی و یک ساعت برای ردیابی حرکت است.
پائولیوس ویسکایتیس، یکی از توسعه دهندگان این سیستم گفت: وسیله ما تکانه های الکتریکی ظریفی را برای فعال کردن عصب در گوش خارجی ساطع می کند، بنابراین نیاز به عمل جراحی را از بین می برد.
در همین حال، ساعت این دستگاه با استفاده از واحدهای اندازهگیری اینرسی (IMU) حرکات اندامها را ردیابی میکند و به گوشی دستور میدهد تا عصب را از بین ببرد. ایده کلی توسعه این دستگاه این بود که بتوان از یادگیری تقویتی برای آموزش مغز به منظور یافتن راههای جدید برای انجام حرکاتی استفاده شود که آسیب های ناشی از سکته مغزی باعث وقفه آنها میشود. بنابراین، کاربر، ساعت این دستگاه را روی اندام آسیبدیده میپوشاند و وقتی با موفقیت آن را حرکت دهد، پالس الکتریکی حاصل، مدار عصبی را تقویت میکرد که درنهایت حرکت را تقویت می شود.
با گذشت زمان، مغز باید در انجام آن حرکات بهتر شود و به بیماران کمک کند تا عملکرد حرکتی بیشتری را سریعتر و مؤثرتر بازیابی کنند. نتایج در مورد ایمپلنتهای تهاجمی VNS امیدوارکننده بوده است، بنابراین تیم تحقیقاتی امیدوار است که دستگاه آنها هم کاربردی و موثر باشد. نکته بسیار جالب این دستگاه این است که این درمان می تواند توسط خود بیمار بدون نیاز به نظارت پزشک انجام شود که این قابلیت در سایر ایمپلنت های تحریک وجود ندارد. همچنین سیستم Smart VNS میتواند اطلاعات مربوط به پیشرفت بیماران را در تلفن هوشمند ذخیره کند، بنابراین فیزیوتراپها میتوانند این اطلاعات را با جزئیات از راه دور کنترل کنند.
این تیم تحقیقاتی قصد دارد قبل از شروع آزمایشهای بالینی دستگاه پوشیدنی خود بر روی بیماران سکته مغزی، آزمایشهای بیشتری را روی افراد سالم انجام دهد.
(زیرنویس عکس: یک دستگاه پوشیدنی جدید می تواند عصب واگ را تحریک کند تا به سرعت بخشیدن بازیابی توانایی بیماران پس از سکته کمک کند.)