تیمی از محققان دانشگاه کپنهاگ به یک بررسی میکروبیومی پرداختهاند تا بفهمند باکتری های روده چه نقشی در افزایش وزن دارند.
به گزارش تکناک، این یافتهها نشان میدهد که جمعیت خاصی از باکتریها در استخراج انرژی غذا کارآمدتر هستند و به همین دلیل است که برخی افراد به راحتی با استفاده از رژیمهای غذایی نسبتا سالم وزن خود را کم میکنند.
در طی چند دهه گذشته،تعداد انگشت شماری از تحقیقات پیوندهای جالبی را بین چاقی و میکروبیوم روده پیدا کردند.به عنوان مثال،مطالعات پیوند مدفوع نشان داد که باکتری های روده موشهای لاغر وقتی با باکتریهای روده موشهای چاق ترکیب شدند،وزن زیادی پیدا می کنند و یک فرضیه حاکی از آن است که عامل کلیدی تمایز بین حیوانات چاق و لاغر،ظرفیت میکروبیوم آنها برای برداشت انرژی از غذا است.
ما می دانیم که باکتری های روده نقش مهمی در هضم غذا دارند.سوخت و سازهای سلولی باکتریهای مختلف میتوانند به تجزیه غذا به کربوهیدراتها و لیپیدها کمک کنند،بنابراین وقتی ما غذا میخوریم،میکروبهای رودهمان را نیز به یک مهمانی دعوت می کنیم و این میکروبها بر متابولیسم ما تأثیر میگذارند، اما دقیقاً مشخص نیست که همه این عوامل چقدر در چاقی نقش دارند.
برای این تحقیق،محققان 85 داوطلب میانسال و دارای اضافه وزن را بررسی کردند.نمونه های مدفوع، نه تنها برای تجزیه و تحلیل میکروبیوم،بلکه برای بررسی چگالی انرژی مدفوع به عنوان معیاری برای استخراج انرژی میکروبی روده فرد،مورد مطالعه قرار گرفتند.
این مطالعه همچنین یک فرضیه جایگزین برای ارتباط بین چاقی و زمان عبور غذا از روده را بررسی کرد.طبق این فرضیه بهجای اینکه میکروبهای روده مسئول انرژی بیشتر استخراجشده از غذا باشند،زمانهای انتقال آهستهتر غذا از طریق روده میتواند در چاق شدن نقش داشته باشد.این نظریه در واقع می گوید که هر چه مدت زمان بیشتری غذا در روده ما حرکت کند،زمان بیشتری برای استخراج انرژی از آن غذا داریم.
جالب اینجاست که محققان متوجه شدند که شرکتکنندگانی که کوتاهترین زمان عبور غذا از روده را داشتند، به طور غیرمنتظرهای بیشترین انرژی را از غذا استخراج میکردند و به نظر میرسد میکروبیوم با جمعیت میکروبی تحت سلطه باکتری Bacteroides که عملکرد فوق العاده ای دارند،بیشترین تأثیر را بر استخراج انرژی داشته است.
هنریک روجر،یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: ما فکر می کردیم که یک سفر طولانی گوارشی باعث می شود انرژی بیشتری از غذا استخراج شود.اما در اینجا،میبینیم که شرکتکنندگان با باکتریهای نوع B روده که بیشترین انرژی را استخراج میکنند،سریعترین عبور را از سیستم گوارشی نیز دارند،که باعث می شود ما بیشتر بر روی این مسئله تمرکز کنیم.
با ارتباط همه این عوامل با افزایش وزن،محققان متوجه شدند که افرادی که بیشترین انرژی را از غذای خود استخراج می کنند،حدود 10 درصد بیشتر از افرادی که در دریافت انرژی از غذایشان کارآمد نیستند، وزن داشتند. این عدد معادل حدود 9 کیلوگرم اختلاف وزن بین بیشترین و کم بازده ترین استخراج کننده های انرژی است.
روجر گفت: این واقعیت که باکتری های روده ما در استخراج انرژی از غذا عملکرد فوق العاده ای دارند،اساساً چیز خوبی است، زیرا متابولیسم باکتری ها در غذا، انرژی اضافی را به شکل اسیدهای چرب که مولکولهایی هستند که بدن ما میتواند از آنها به عنوان سوخت تامین کننده انرژی استفاده کند،تبدیل می کنند.اما اگر بیشتر از آنچه می سوزانیم مصرف کنیم، انرژی اضافی که توسط باکتری های روده تامین می شود ممکن است به مرور زمان خطر چاقی را افزایش دهد.
در حالی که محققان مطمئن هستند که یافتههای آنها به یک ارتباط عالی بین میزان انرژی استخراج شده از غذا و جمعیت خاصی از باکتریهای روده اشاره میکند،تفکر در مورد اینکه آیا این موضوع باعث افزایش وزن قابل توجه میشود هنوز یک فرضیه است.
به گفته روگر، مطمئناً قابل قبول است که تفاوت وزن بین گروه ها در این مطالعه به میزان انرژی استخراج شده از غذا مربوط باشد.اما این سوال خاص یکی از مواردی است که باید در تحقیقات آینده با قوت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.