تحولی شگرف در درمان بیماری کرون

محققان در جدیدترین تحقیقات خود با دارویی در دسترس، به درمانی شگفت‌انگیز برای بیماری کرون رسیده‌اند.

به گزارش تکناک، یک مطالعه بالینی جدید نشان داده است که پس از تشخیص بیماری کرون، دادن یک داروی ایمونوتراپی به‌نام infliximab در اسرع وقت، به میزان قابل توجهی عوارض این بیماری از جمله نیاز به جراحی را تا 10 برابر کاهش می‌دهد. در مقایسه با درمان مرسوم، این درمان جدید خیلی بهتر عمل می‌کند.

بیماری کرون که در زیر چتر بیماری‌های التهابی روده (IBD) قرار می‌گیرد، یک بیماری مزمن و دردناک و ناتوان‌کننده است که وقتی پیشرفت می‌کند ممکن است باعث آسیب پیشرونده به روده شود. درمان استاندارد برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری، استفاده از استروئیدها برای کاهش التهاب است. درمان پیشرفته که شامل داروهای ایمونوتراپی می‌شود، معمولاً تا زمانی که درمان‌های مرسوم شکست نخورده، انجام نمی‌شود.

علیرغم درمان با رویکرد فعلی، برداشتن از طریق جراحی روده در 17 تا 25 درصد بیماران طی پنج سال پس از تشخیص مورد نیاز است.

یک آزمایش جدید به رهبری محققان دانشگاه کمبریج در بریتانیا، اثربخشی تجویز داروی ایمونوتراپی اینفلیکسیماب را خیلی زود و دقیقا پس از تشخیص این بیماری بررسی کرد. محققان از آنچه استراتژی بالا به پایین نامیده می‌شود، استفاده کردند، به این معنی که دارو بلافاصله پس از تشخیص بدون توجه به شدت علائم بیمار تجویز می‌شود.

نورو نور، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: به محض اینکه فرد به بیماری کرون تشخیص داده می‌شود، روده او به‌سرعت شروع به آسیب دیدن می‌کند. بنابراین هرچه زودتر نیاز به شروع درمان‌های پیشرفته مانند اینفلیکسیماب وجود دارد.

دو بازوی درمانی این مطالعه

اینفلیکسیماب یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که با مسدود کردن فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha) که پروتئینی است که سلول‌ها در طول التهاب حاد تولید می‌کنند، سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و آن را بهبود می‌بخشد. این دارو به صورت داخل وریدی در جریان خون یا زیر پوست تزریق می‌شود. به دلیل یک سری نگرانی‌های قدیمی در مورد هزینه و عوارض جانبی اینفلیکسیماب از جمله افزایش خطر عفونت به دلیل سرکوب سیستم ایمنی، این دارو در حال حاضر فقط در مراحل پیشرفته‌تر  بیماری ارائه می‌شود.

محققان در آزمایش جدید خود 386 بیمار 16 تا 80 ساله مبتلا به بیماری کرون فعال که در شش ماه گذشته به این بیماری تشخیص داده شده بودند را وارد مطالعه کردند. به همه بیماران یک دوره هشت هفته‌ای استروئید خوراکی داده شد و سپس آنها به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه درمانی قرار گرفتند و به مدت یک سال پیگیری شدند. گروهی که از رویکرد بالا به پایین برای آنها استفاده شد، اینفلیکسیماب اولیه را همراه با یک داروی تعدیل کننده سیستم ایمنی دریافت کردند، در حالی که گروهی که تحت رویکرد گام به گام سریع بودند، درمانی متعارف و متمرکز بر پیشرفت بیماری را دریافت کردند.

نتایج به دست آمده قابل توجه بود. در یک سال، 79٪ از بیمارانی که تحت درمان از بالا به پایین بودند، بهبودی پایدار بدون استروئید حاصل کردند و نیازی به جراحی نداشتند، و این درحالی است که این میزان در گروه دیگر 15٪ بود. گروه تحت رویکرد از بالا به پایین عوارض جانبی کمتری از جمله پیشرفت و عوارض جانبی جدی نسبت به گروه دیگر داشت. 10 شرکت‌کننده در گروه دوم، به سرعت به جراحی نیاز پیدا کردند.

دو سوم (67٪) از بیماران رویکرد از بالا به پایین هنگامی که تحت آزمایش دوربین آندوسکوپی در پایان آزمایش قرار گرفتند، هیچ زخم قابل مشاهده‌ای نداشتند. در این بیماری بهبود آندوسکوپی بسیار حائز اهمیت است زیرا به‌طور مداوم با کاهش خطر عوارض بعدی بیماری کرون همراه است. محققان در اکثر آزمایش‌های قبلی در صورتی که 20 تا 30 درصد بیماران به بهبودی آندوسکوپی دست یابند، درمان را بسیار موفقیت‌آمیز در نظر گرفته‌اند. بیماران در گروه از بالا به نیز کیفیت زندگی بالاتر و بستری شدن کمتر در بیمارستان را نیز گزارش کردند.

نور گفت: یافته‌های ما چیزی را که باید درمان اولیه در نظر گرفته شود، بازتعریف می‌کند. ما نشان دادیم که با درمان زودتر، می‌توانیم نتایج بهتری نسبت به آنچه قبلاً گزارش شده بود به دست آوریم.

برخلاف نگرانی‌های قبلی، محققان هیچ تفاوتی در خطر ابتلا به عفونت جدی بین دو گروه درمانی پیدا نکردند و این مسئله نشان می‌دهد که تزریق زودهنگام اینفلیکسیماب بی‌خطر است. علاوه بر این، اینفلیکسیماب اکنون به عنوان یک داروی ژنریک ارزان‌تر یا بیوسیملار هم در بریتانیا و هم در ایالات متحده در دسترس است. در استرالیا، درمان با این دارو از طریق طرح مزایای دارویی (PBS) یارانه پرداخت می‌شود.

مایلز پارکز، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: تا به‌حال، دیدگاه این بود که چرا از یک استراتژی درمانی گران‌ استفاده می‌کنید و بیش از حد به بیمار بها می‌دهید؟ اکنون ما به‌لطف تحقیقات جدید خود می‌دانیم که می‌توانیم با ارائه یک استراتژی درمانی ایمن و مقرون به‌صرفه از اکثر پیامدهای نامطلوب از جمله نیاز به جراحی فوری جلوگیری کنیم.

در حالی که سایر داروهای ضد TNF مانند آدالیموماب، مشابه اینفلیکسیماب عمل می‌کنند و به‌طور قابل توجهی ارزان‌تر هستند، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا آنها نیز از نظر بالینی موثر هستند یا خیر مورد نیاز است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.