تلسکوپ جیمز وب در جدیدترین فعالیت خود برای کشف جزییات بیشتر از فضا ،کهکشان مارپیچی LEDA 2046648 را در میان هزاران کهکشان دیگر ثبت کرد.
به گزارش تکناک، این تصویر از تلسکوپ فضایی جیمز وب NASA/ESA/CSA میدان شلوغی از کهکشان‌ها را به همراه ستارگان درخشانی که آنها را احاطه کرده اند نشان می دهد.
کهکشان مارپیچی بزرگ در پایه این تصویر با انبوهی از کهکشان های کوچکتر و دورتر همراه است که از مارپیچ های کامل تا لکه های روشن را شامل می شود. این کهکشان مارپیچی که LEDa 2046648 نام دارد، در فاصله کمی بیش از یک میلیارد سال نوری از زمین، در صورت فلکی هرکول قرار دارد.
یکی از اهداف اصلی علمی جیمز وب، مشاهده کهکشان‌های دور و باستانی برای درک جزئیات شکل‌گیری، تکامل و ترکیب آنهاست. دید مادون قرمز دقیق وب به این تلسکوپ کمک می کند تا به گذشته نگاه کند، زیرا نور کهکشان های قدیمی تر و دورتر به سمت طول موج های فروسرخ منتقل می شود.
مقایسه این فسیل‌های کهکشانی با کهکشان‌های مدرن به اخترشناسان کمک می‌کند تا بفهمند کهکشان‌ها چگونه رشد کرده و ساختارهایی را که امروز در جهان می‌بینیم، تشکیل دادند. وب همچنین ترکیب شیمیایی هزاران کهکشان را بررسی خواهد کرد تا چگونگی شکل‌گیری و تشکیل عناصر سنگین را در زمان تکامل کهکشان‌ها روشن کند.
برای استفاده کامل از پتانسیل وب برای باستان شناسی کهکشانی، ستاره شناسان و مهندسان ابتدا باید ابزارها و سیستم های تلسکوپ را کالیبره کنند. هر یک از سازهای وب حاوی مجموعه‌ای هزارتویی از آینه‌ها و سایر عناصر نوری است که نور ستارگان جمع‌آوری شده توسط آینه اصلی وب را هدایت و متمرکز می‌کند.
این مشاهدات خاص بخشی از کمپین راه اندازی تصویرگر و طیف نگار مادون قرمز نزدیک بدون شکاف جیمز وب به نام (NIRISS) بود. NIRISS علاوه بر انجام مطالعات علمی توسط خود، از مشاهدات موازی با دوربین مادون قرمز نزدیک جیمز وب به نام(NIRCam) نیز پشتیبانی می کند. NIRCam این تصویر کهکشانی را در حالی ثبت کرد که NIRISS کوتوله سفید WD1657+343 را مشاهده می کرد، ستاره ای که به خوبی مطالعه شده بود. این به ستاره شناسان اجازه می دهد تا داده های دو ابزار مختلف را تفسیر و مقایسه کنند و عملکرد NIRISS را مشخص کنند.
