به گزارش رویترز، محققان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (LLNL) در کالیفرنیا با موفقیت آزمایش موفقیت آمیز همجوشی هسته ای انجام شده در دسامبر سال گذشته را تکرار کردند.
به گزارش تکناک و به گفته سخنگوی این پروژه، آزمایش انجام شده در 30 جولای بازدهی بالاتری نسبت به آنچه در ماه دسامبر انجام شده بود به ارمغان آورد.
همجوشی هسته ای روشی جایگزین برای برآوردن انرژی مورد نیاز زمین با تقلید از فرآیندهای ستاره ای است. از آنجایی که جهان به دنبال راه‌هایی برای دور شدن از سوخت‌های فسیلی است، انرژی هسته‌ای به عنوان جایگزینی آماده بازگشت است. با توجه به تجربه های نامطلوب گذشته در مورد شکافت هسته‌ای، دانشمندان مشتاق به کارگیری انرژی از طریق همجوشی هسته‌ای هستند.
این تکنیک مستلزم برخورد هسته‌های عناصر سبک‌تر مانند هیدروژن برای تشکیل عناصر نسبتاً سنگین‌تر مانند هلیوم است که منجر به آزاد شدن قابل توجه انرژی به عنوان یک واکنش ثانوی می‌شود. چنین واکنش هایی در دمای اتاق رخ نمی دهد و مقادیر زیادی انرژی برای ایجاد شرایط مناسب برای تولید انرژی با نیروی همجوشی مورد نیاز است.
برای اینکه این روش از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد، باید انرژی بیشتری را به عنوان نتیجه نسبت به ورودی اولیه مورد نیاز برای شروع واکنش آزاد کند. این نقطه عطف توسط محققان برای اولین بار در دسامبر گذشته به دست آمد.
محققان در مرکز احتراق ملی (NIF) در آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (LLNL) از 192 لیزر پرتویی برای گرم کردن و فشرده‌سازی اتم‌های هیدروژن تا دمای بالاتر از دمای خورشید استفاده کردند. در مجموع 2.05 مگاژول برای تغذیه لیزرها استفاده شد و خروجی 3.15 مگاژول به دست آمد.
این اختلاف انرژی فقط برای جوشاندن چند کتری آب کافی بود. با این وجود، این یک نقطه عطف مهم بود، زیرا اولین نمونه از روش همجوشی هسته‌ای را نشان می‌داد که به انرژی خالص دست یافت.
تکرار آزمایش
درست مانند هر دستاورد علمی، محققان باید ثابت کنند که موفقیت اولیه صرفاً یک اتفاق خوش شانس نبوده است. بنابراین، تیم تحقیقاتی یک بار دیگر برای بازتولید این روش در ژوئیه سال جاری تشکیل جلسه داد.
در حالی که داده های این آزمایش هنوز در حال تجزیه و تحلیل است، سخنگوی پروژه تایید کرد که آزمایش بازده انرژی بالاتری را هدف قرار داده است. بر اساس صفحه وب سازمان انرژی اتمی بریتانیا، کمی بیش از دو پوند (یک کیلوگرم) سوخت همجوشی قادر به تولید انرژی معادل 22 میلیون پوند (10 میلیون کیلوگرم) سوخت فسیلی است. علاوه بر این، این فرآیند کربن را در جو آزاد نمی کند.
هیجان فراوان در زمینه دستیابی به انرژی همجوشی هسته ای به خاطر دلایل فوق است. علیرغم پیشرفت تکنولوژیک قابل توجه ما، بیش از هفت دهه طول کشید تا به این نقطه برسیم، جایی که در نهایت می‌توانیم از یک واکنش همجوشی، انرژی مازاد به دست آوریم. با این حال، این نتایج هنوز یک راه حل عملی انرژی است و با تجاری سازی فاصله دارد.
بسیاری از شرکت‌ها در رقابت برای بهره‌برداری از انرژی همجوشی شرکت می‌کنند، حتی یکی از آنها برای اولین بار در یک واکنش همجوشی به تابش چرنکوف، (درخشش آبی وهم‌آور مرتبط با شکافت هسته‌ای) دست یافت.
با این حال، دانشمندان LLNL نسبت به اغراق‌آمیز بودن پتانسیل این فناوری هشدار داده‌اند و تأکید می‌کنند که این فناوری تا استقرار در یک نیروگاه واقعی، فاصله زیادی دارد.
