آخرین گزارش پروژه جهانی کربن نشان میدهد که انتشار جهانی دیاکسیدکربن به طور قابل توجهی بیشتر از کاهش مورد نیاز برای دستیابی به اهداف آب و هوایی است.
به گزارش تکناک، زمان باقی مانده برای رسیدن به اهداف اقلیمی توافق پاریس به سرعت در حال اتمام است. این نتیجه آخرین بودجه جهانی کربن است که هر ساله توسط پروژه جهانی کربن (GCP) منتشر می شود.
GCP انجمنی از دانشمندان بین المللی است. بر اساس گزارش جدید آنها، انتشار جهانی دیاکسید کربن ناشی از استفاده از سوختهای فسیلی به 36.8 میلیارد تن در سال 2023 خواهد رسید که یک رکورد بالاتر از سطح 2022 به میزان 1.1 درصد است.
از نظر منطقه ای، روندها بسیار متفاوت بود: در حالی که انتشار فسیلی در هند و چین افزایش یافت (+8.2٪ و + 4.0٪)، در اروپا و ایالات متحده (-7.4٪ و -3.0٪) کاهش یافت و در بقیه مناطق جهان (-0.4%) به طور جزئی کاهش یافت.
محققان این کاهش در اروپا را به گسترش انرژی های تجدیدپذیر و اثرات بحران انرژی نسبت میدهند. در همین حال، آنها رشد انتشار فسیلی در چین را تا حدودی به تاخیر در بهبودی از اثرات قرنطینه ویروس کرونا نسبت می دهند.
فهرست مطالب
انتشار جهانی دیاکسیدکربن فاصله زیادی با کاهش مورد نیاز دارد
با احتساب انتشارات ناشی از استفاده از زمین، گزارش نشان میدهد که تا سال 2023، مجموع انتشار جهانی دیاکسیدکربن حدود 40.9 میلیارد تن خواهد بود. نویسندگان گزارش میگویند که این فاصله زیاد است و به تلاشهای قابل توجه برای رسیدن به هدفهای توافق پاریس در حوزه تغییرات آب و هوا نمی رسد. با وجود عدم قطعیتهای قابل توجه در بودجه کربن باقیمانده، با ادامه میزان فعلی انتشار دیاکسید کربن، بودجه کربن باقیمانده برای دستیابی به شانس 50% در محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه سانتیگراد در هفت سال و به شانس 50% در محدود کردن گرمایش به 1.7 درجه سانتیگراد در پانزده سال دیگر به پایان خواهد رسید.
برای اولین بار بودجه شامل حذف کربن است
اگرچه انتشارات ناشی از جنگلزدایی اندکی کاهش یافت، اما هنوز آنقدر زیاد است که نمیتوان با احیای جنگلها و جنگلکاری آن را متعادل کرد. در حال حاضر، حدود نیمی از انتشارات ناشی از جنگل زدایی با جذب دیاکسید کربن از طریق جنگل کاری مجدد جبران می شود.
راه حلهای فنی مانند جذب مستقیم هوا با ذخیره کربن (DACCS) که مستقل از پوشش گیاهی کار میکنند، در حال حاضر مقدار ناچیزی از دیاکسید کربن را از جو زمین حذف می کنند. برای دستیابی به اهداف انتشار خالص صفر، قبل از هر چیز تلاشهای بیشتر برای کاهش انتشار آلاینده ها ضروری است. برای جبران انتشار گازهای گلخانه ای که اجتناب از آن دشوار است، گسترش قوی فناوری های حذف کربن بیشتر، ضروری است.
برای سال 2023، دانشمندان تخمین می زنند که حدود نیمی از دیاکسید کربن ساطع شده توسط غرق های کربن در خشکی و اقیانوس ها جذب می شود. باقیمانده وارد اتمسفر می شود و باعث می شود که غلظت CO2 به مقدار متوسط سالانه حدود 419 ppm (قسمت در میلیون) افزایش یابد.
برای سال 2023، دانشمندان تخمین میزنند که حدود نیمی از دیاکسید کربن انتشار یافته توسط مخازن کربن در زمین و اقیانوس جذب خواهد شد. بقیه آن وارد جو خواهد شد و باعث افزایش غلظت دیاکسید کربن به مقدار متوسط سالانه حدود 419 پیپیام (قسمت در میلیون) خواهد شد.
در رابطه با مخازن زمین، نویسندگان حدس میزنند که مرحله گرم شدن ال نینو که از اواسط سال 2023 آغاز شد، در حال حاضر تأثیر دارد. آنها پیش بینی می کنند که مخازن زمینی در سال 2023، 10.4 میلیارد تن دیاکسید کربن را جذب خواهند کرد. این رقم نسبت به سال های گذشته بسیار پایین است، جایی که مخازن زمینی به طور متوسط 12.3 میلیارد متریک تن را جذب کردند. پونگراتز میگوید: در سالهای ال نینو، زمینها ضعیفتر میشوند زیرا مناطقی مانند آمازون و جنوب آسیای شرقی تحت تأثیر خشکسالی و آتشسوزی قرار گرفتهاند.
در سالهای ال نینو اقیانوس به شیوه ای مخالف واکنش نشان می دهد. پس از سه سال متوالی ال نینو از 2020 تا 2022، که در آن مخازن کربن اقیانوسها افزایش نیافته است، پیش بینی می شود که جذب دیاکسید کربن توسط اقیانوس های جهان دوباره در سال 2023 به 10.6 میلیارد تن افزایش یابد.
جودیت هاک از مؤسسه آلفرد وگنر میگوید: در سالهای ال نینو، جریانهای اقیانوسی در اقیانوس آرام به گونهای تغییر میکنند که حجم زیادی از آب عمیق غنی از کربن به سطح میآیند و در نتیجه میتوان دیاکسید کربن کمتری را جذب کرد.
دانشمندان انتظار دارند که تأثیر ال نینو بر مخازن کربن در خشکی و اقیانوسها در ماههای آینده تشدید شود و منجر به رشد خالصتر ارزش دیاکسید کربن جو در سال 2024 شود.