به گزارش نیوساینتیست، تیمی از فیزیکدانان از دانشگاه صوفیه بلغارستان می‌گویند کرمچاله ها، که تونل‌های فرضی‌ای هستند که بخشی از جهان را به قسمتی دیگر متصل می‌کنند، ممکن است به شکل سیاهچاله ها پنهان شده باشند.
به گزارش تک ناک، سیاهچاله ها مدت‌هاست که دانشمندان را متحیر کرده‌اند، آنها ماده را می بلعند و هرگز به آن اجازه فرار نمی‌دهند.
اما همه اینها کجا می رود؟ فیزیکدانان مدت‌هاست با این ایده بازی می‌کنند که این سیاهچاله ها می‌توانند به سفیدچاله‌ها یا چاه‌هایی که جریان‌هایی از ذرات و تشعشعات را به بیرون پرتاب می‌کنند، منتهی شوند.
این دو انتها با هم می توانند یک کرمچاله یا پل انیشتین-روزن را تشکیل دهند، که برخی از فیزیکدانان معتقدند می تواند هر مقدار زمان و مکان را امتداد دهد، نظریه ای وسوسه انگیز که می تواند قوانین فضازمان را همانطور که امروز می فهمیم بازنویسی کند.
اکنون، محققان پیشنهاد می‌کنند که گلوی یک کرمچاله می‌تواند بسیار شبیه به سیاهچالههای کشف‌شده قبلی باشد، مانند هیولای Sagittarius A که گمان می‌رود در مرکز کهکشان ما در کمین است.
پتیا ندکووا، سرپرست این تیم تحقیقاتی در دانشگاه صوفیه به نیوساینتیست گفت: ده سال پیش، کرمچاله کاملاً در حوزه علمی تخیلی بودند. اکنون آنها به مرزهای علم می آیند و مردم فعالانه در حال جستجو هستند.
مدل رایانه ای تازه توسعه‌یافته این تیم، همانطور که در مقاله جدیدی که در مجله Physical Review D منتشر شده است، نشان می‌دهد که تشعشعات منتشر شده از دیسک‌های ماده که در اطراف لبه‌های کرمچاله ها می‌چرخند ممکن است تقریباً نسبت به تشعشعات مشابه در لبه های سیاهچالههای اطراف غیر قابل تشخیص باشند.
در واقع، تفاوت در میزان قطبش نور ساطع شده از سیاهچاله و کرمچاله ، حداقل بر اساس مدل آنها، کمتر از چهار درصد خواهد بود.
ندکووا به نیوساینتیست گفت: با مشاهدات فعلی، نمی‌توان سیاهچاله یا کرمچاله را تشخیص داد – ممکن است کرمچاله در آنجا وجود داشته باشد، اما ما نمی‌توانیم تفاوت را تشخیص دهیم. بنابراین ما به دنبال چیز دیگری در آن بالا در آسمان بودیم که بتواند راهی برای تشخیص سیاهچاله ها از کرم چاله ها باشد.
در حالی که ندکووا و همکارانش پیشنهاد می کنند ممکن است راه هایی برای تمایز بین آنها با مشاهدات در آینده وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، ما می‌توانیم به دنبال نوری باشیم که ممکن است از انتهای دیگر کرمچاله به داخل ریخته شود و به شکل حلقه‌های کوچک نور از سیاهچاله خارج شود.
اما در حال حاضر، ما به سادگی فناوری لازم برای انجام این نوع مشاهدات مستقیم از سیاهچاله ها یا کرمچاله را نداریم.تنها راه برای تشخیص دقیق این موضوع این است که این موارد عجیب و غریب آسمانی را با یک تلسکوپ با وضوح بالا اسکن کنیم.
البته گزینه دیگر این است که همه خطر را بپذیرید و خود را به سیاه چاله پرتاب کنید.
ندکووا به این نشریه گفت: اگر نزدیک بودید، خیلی دیر متوجه می شدید. شما وقتی تفاوت را احساس می کنید که از آن عبور کنید یا بمیرید.
