شیمیدانان دانشگاه کنستانز نوع جدیدی از پلاستیک را ساخته اند که تمام دوام پلاستیک معمولی را دارد، اما در عرض چند ماه یا حتی چند روز تجزیه می شود.
به گزارش تکناک، پلاستیک ها برای ماندگاری ساخته شده اند. این مواد در حین استفاده عالی است اما پس از دور ریختن مشکل ساز می شوند.
پلاستیک یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های زیست‌محیطی زمان ماست. این محصول به دلیل تطبیق پذیری، استحکام و مقاومت در برابر آب و گرما، در دسته وسیعی از محصولات حضور دارند. اما این مزایا پس از پایان عمر مفید محصول به معایب تبدیل می‌شوند، زیرا زباله‌های پلاستیکی می‌توانند هزاران سال قبل از اینکه تخریب شوند، محل های دفن زباله و اقیانوس‌ها را آلوده کنند. به همین ترتیب، این قدرت ماندگاری بازیافت آنها را نیز دشوار می کند.
بنابراین جای تعجب نیست که تحقیقات زیادی بر روی طراحی انواع جدیدی از پلاستیک متمرکز شده است که پس از اتمام کارشان بسیار سریعتر تجزیه می شوند و اکنون، تیمی در دانشگاه کنستانز یک پلاستیک جدید امیدوار کننده یافته است.
این ماده جدید به نام پلی استر-2،18 شناخته می شود، از دو ترکیب تشکیل شده است. یک واحد دیول کوتاه حاوی دو اتم کربن و یک اسید دی کربوکسیلیک با 18 اتم کربن.
در حالی که ساختار کریستالی متراکم را حفظ می کند که به پلاستیک های معمولی مانند HDPE دوام می بخشد، این تیم نقاط شکست شیمیایی را به این ماده جدید وارد کرده اند که به آن اجازه می دهد تا در ترکیب های پایه خود باز شوند که باعث می شود آنها قابلیت بازیافت و استفاده دوباره را داشته باشند. به عنوان یک امتیاز، تیم می گوید که ترکیب های های پایه را می توان از منابع تجدید پذیر به دست آورد.
در آزمایشات آزمایشگاهی با استفاده از آنزیم های طبیعی، پلی استر در عرض چند روز به طور کامل شکسته شد. آزمایش‌های بیشتر در یک کارخانه کمپوست صنعتی استاندارد، با استفاده از میکروب‌های دیگر، حدود دو ماه طول کشید، که هنوز هم به طرز چشمگیری سریع است. این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که نه تنها می‌توان این ماده را عمداً تجزیه کرد، بلکه اگر مقداری از آن به خاک یا اقیانوس راه پیدا کند، مشکل بسیار کمتری ایجاد می‌شود.
استفان مکینگ، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: ما نیز از این تخریب سریع شگفت زده شدیم. البته ما نمی‌توانیم نتایج کارخانه کمپوست را یک به یک به محیط های واقعی منتقل کنیم. اما آنها تأیید می‌کنند که این ماده در واقع زیست تخریب پذیر است و نشان می دهد که اگر ناخواسته در محیط منتشر شود، مقاومت بسیار کمتری نسبت به پلاستیک هایی مانند HDPE دارد.
این تیم قصد دارد به بررسی قابلیت بازیافت و زیست تخریب پذیری پلی استر جدید و همچنین نحوه استفاده از آن در چاپ سه بعدی و مواد بسته بندی ادامه دهد.
