جراحان ژاپنی با موفقیت بافت کلیه را از یک جنین موش به موش دیگر در حالی که گیرنده هنوز در رحم مادرش بود، پیوند زدند.
به گزارش تکناک، تاکاشی یوکو، محقق اصلی این مطالعه، اهمیت این جراحی را به عنوان گامی اولیه برای پیوند کلیه‌های جنین خوک به جنین انسان که بدون عملکرد مناسب اندام رشد می‌کنند، می‌داند.
در حالی که مطالعات قبلی شامل تزریق سلول‌ها و مایع آمنیوتیک به جنین‌ها از جمله جنین انسان بوده است، یافته‌های اخیر نشان دهنده اولین نمونه از پیوند اعضا و بافت است که در رحم انجام شده است.
مزایای پیوند عضو قبل از تولد، قابل توجه است. این نوع پیوند به اندام اجازه می‌دهد تا در کنار جنین در حال رشد، رشد کرده و بالغ شود و عملکرد آن را در بدو تولد تضمین می‌کند و خطر رد شدن را کاهش می‌دهد.
پیوند بافت جنین به جنین در موش صحرایی
یوکو و گروهش از تکنیک‌های اصلاح ژنتیکی استفاده کردند تا یک پروتئین فلورسنت سبز را به کلیه‌های موش‌ها وارد کنند و ردیابی بافت را تسهیل کنند.
متعاقباً، آنها بافت کلیه را از جنین موش استخراج کردند و با استفاده از یک سوزن کوچک آن را در زیر پوست جنین موش‌های 18 روزه در حال رشد در رحم مادرشان کاشتند. موش‌های صحرایی پس از یک دوره بارداری طبیعی تقریباً 22 روزه به دنیا آمدند.
با گذشت زمان، بافت پیوند زده شده به تدریج توسعه یافت و واحدهای تصفیه کننده ضایعات کاربردی به نام گلومرول‌ها را همراه با ساختارهای داخلی و خارجی کلیه به خوبی تعریف کرد. حدود دو هفته و نیم بعد، کلیه‌های پیوندی شروع به تولید ادرار کردند.
یوکو گفت: خط زمانی تقریباً مشابه توسعه عادی است. با این حال، از آنجایی که بافت کلیه پیوندی به حالب متصل نبود، ادرار خروجی نداشت و این امر باعث شد که محققان به‌طور مداوم کلیه را تخلیه کنند تا زمانی که موش‌ها در سن تقریباً پنج ماهگی کشته شوند.
از 9 جنینی که در چهار موش باردار تحت عمل جراحی پیوند قرار گرفتند، هشت مورد کلیه‌های سبز فلورسنت تشکیل دادند. یوکو می‌گوید که بافت پیوند شده احتمالاً در جنین نهم جاسازی نشده است.
بررسی دقیق کلیه‌ها رشد رگ‌های خونی جنین را در داخل بافت پیوندی نشان داد که احتمال رد شدن توسط سیستم ایمنی را کاهش داد.
یوکو تاکید می‌کند که یکی از دلایل اصلی رد پیوند عضو، ناسازگاری بین عروق خونی اهدا کننده و بدن گیرنده است. در این حالت، نفوذ رگ‌های خونی میزبان به اندام، بر این مانع غلبه می‌کند و پیشرفت قابل توجهی را نشان می‌دهد.
پیامدهای آینده
هدف نهایی یوکو پیوند کلیه‌های جنین خوک به جنین‌های انسان مبتلا به سندرم پاتر است که وضعیتی است که با فقدان کلیه‌های عملکردی مشخص می‌شود و اغلب منجر به مرگ نوزاد در مدت کوتاهی پس از تولد می‌شود.
یوکو در کاوش پیوند بیگانه یعنی استفاده از اندام‌های حیوانی در گیرندگان گونه‌های دیگر، آزمایش‌هایی را انجام داد که شامل پیوند بافت کلیه موش به جنین موش بود.
او تاکید می‌کند که بافت جنین در مقایسه با بافت بالغ کمتر احتمال دارد که پاسخ ایمنی ایجاد کند و پیشنهاد می‌کند که اصلاح ژنتیکی قبل از پیوند برای کاهش رد، غیرضروری است.
یوکو تلاش‌هایی را برای تعامل با مردم آغاز کرده است تا آنها را در مورد مزایای پیوند خارجی جنین انسان و تقویت اعتماد آموزش دهد.
او قصد دارد از هیئت‌های اخلاقی در دانشگاه و بیمارستان خود و همچنین از آژانس نظارتی ژاپن، برای تحقیقات مربوط به انسان‌ها تأییدیه بگیرد.
نتایج این مطالعه به عنوان یک نشریه پیش چاپ منتشر شده است و در انتظار بررسی است.
