کشف سرنخ‌های جدید در مورد تاثیر ژنتیک بر احساسات

ارسال شوک الکتریکی به کرم‌های گرد با طول یک میلی‌متر ممکن است محال به نظر برسد، اما دانشمندان دانشگاه شهر ناگویا از این محرک‌های خاص برای کشف برخی رفتارهای کرم های Caenorhabditis elegans استفاده کرده‌اند.

به گزارش تکناک، این کشف می‌تواند درک ما از مکانیسم‌های عاطفی انسان را بیشتر کند و به نوبه خود اختلالات را درمان کند.

کرم سی. الگانس به دلیل ژن های مشترک و سایر جنبه های مشترک شگفت انگیز زیست شناسی آنها، تا به امروز کانون اصلی تحقیقات برای پزشکی و درمان های انسانی، مانند بررسی مکانیسم های ضد پیری بوده است.

در این مطالعه، سی. الگانس تحت تحریک الکتریکی قرار گرفت و با سرعت زیاد شروع به دور شدن از محرک ها کرد. اگرچه این کار غیرعادی نیست، اما با توجه به اینکه بیشتر حیوانات به طور غریزی از خطر درک شده فرار می کنند، کرم ها پس از پایان تحریک به مدت یک تا دو دقیقه به این فرار کردن ادامه دادند. در اکثر حیوانات، رفتارهای غیرعادی پس از توقف محرک متوقف می شود.

محققان خاطرنشان کردند: ما به طور غیرمنتظره متوجه شدیم که واکنش سریع سی. الگانس پس از شوک الکتریکی همچنان ادامه دارد.

رفتار این کرم‌ها به محققان نشان می‌دهد که مکانیسم منحصربه‌فردی شبیه به یک واکنش عاطفی اولیه وجود دارد. کرم‌ها غذای معمولاً مورد علاقه خود یعنی باکتری‌ها را نادیده گرفتند و تمرکز را بر روی آنچه که برای بقا مهم‌تر می‌دانستند، تغییر دادند. از آنجا که آنها از منابع غذایی خود برای خواندن اطلاعات محیطی حیاتی برای بقای خود استفاده می کنند، این یک تغییر غیرمنتظره در رفتار غریزی اولیه این کرم ها بود.

محققان خاطرنشان کردند: فقدان پاسخ به غذا در طول و به دنبال محرک الکتریکی ما ممکن است این نکته را نیز تأیید کند، زیرا حالت احساسی ناشی از الکتریسیته بر پاسخ به غذا که محرکی کاملاً متفاوت است، تأثیر می‌گذارد. روی هم رفته، این نتایج ممکن است نشان دهد که واکنش حیوان به شوک الکتریکی نشان دهنده نوعی احساس است که احتمالاً شبیه به ترس است.

البته همه کرم ها یکسان رفتار نکردند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان داد که برخی از حیوانات با جهش‌های خاص قادر به تولید نوروپپتیدهایی نیستند که شبیه به هورمون‌های انسانی هستند. در این کرم ها، رفتار فرار کردن برای مدت طولانی تری نسبت به سایر حیوانات ادامه داشت.

این پاسخ طولانی ترس به دانشمندان سرنخ هایی می دهد که ژنتیک تا چه اندازه ممکن است در تنظیم احساسات و عاطفه نقش داشته باشد؛ هم در کرم سی. الگانس که به خوبی مطالعه شده و هم در انسان ها.

پاسخ‌های عاطفی به محرک‌ها ممکن است نه تنها به طور طبیعی کاهش یابد، بلکه توسط مکانیسم ژنتیکی که فعالیت آن را کنترل می‌کند، رد شود. محققان بر این باورند که ممکن است ژن‌های جدیدی وجود داشته باشد که واکنش‌های عاطفی را تنظیم می‌کند و به همین دلیل ممکن است مسیر جدیدی برای درمان اختلالاتی مانند افسردگی و اضطراب فراهم کند.

مطالعات قبلی در مورد رفتار حسی-عصبی در این کرم‌های کوچک به بررسی میزان توانایی پردازش آنها پرداخته است و مطالعه دیگری نیز به رفتارهای بیزاری آنها در پاسخ به محرک‌های حرارتی اشاره کرده است.

این مطالعه در مجله ژنتیک منتشر شده است.