یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که نسبت دور کمر به باسن (WHR) ممکن است در پیش‌بینی پیامدهای سلامتی جدی مانند سرطان، بیماری قلبی و مرگ دقیق‌تر از BMI (شاخص توده بدنی) باشد.
به گزارش تکناک، BMI (body mass index) مدت‌هاست که معیاری برای ارزیابی وزن و سلامت بدن بوده است، اما در سال‌های اخیر به دلیل گمراه‌کننده بودن و مضر بودن مورد انتقاد قرار گرفته است.
گیوم پره، سرپرست تیم تحقیقاتی در این باره گفت: برای مطالعه جدید که اوایل این ماه در مجله JAMA منتشر شد، محققان می‌خواستند بفهمند چگونه می‌توان عوامل خطرناک بیماری های مزمن را به بهترین نحو ارزیابی کرد.
آنها شروع به آزمایش کردند که کدام یک از سه معیار WHR، BMI، یا معیار دیگری به نام شاخص توده چربی (FMI)، قوی ترین و سازگارترین ارتباط را با مرگ و میر دارد.
فهرست مطالب
BMI در مقابل نسبت دور کمر به باسن
محققان داده های نزدیک به 400000 نفر با میانگین سنی 60 سال را تجزیه و تحلیل کردند. این اطلاعات از بیوبانک بریتانیا که یک پایگاه داده تحقیقات پزشکی حاوی اطلاعات بهداشتی ناشناس نیم میلیون نفر در بریتانیا است، بدست آمد.
دانشمندان از روشی به نام تصادفی سازی مندلی استفاده کردند تا انواع گونه های ژنتیکی مرتبط با چاقی را در طول تجزیه و تحلیل خود در نظر بگیرند.
آنها تعیین کردند که نشانگر ایده آل چاقی یا چربی ذخیره شده بدن باید به شدت، به طور علنی و به طور مداوم با پیامدهای سلامتی مرتبط باشد.
محققان متوجه شدند که WHR قوی‌ترین و ثابت‌ترین ارتباط را با مرگ‌ومیر به همه علت‌ها دارد. این ارتباط در مردان قوی ترین بود.
آنها همچنین یک رابطه علت و معلولی بین WHR و مرگ پیدا کردند.
پاره گفت: از آنجایی که تحقیقات قبلی از مرگ و میر به عنوان پیامد سلامتی مورد علاقه استفاده می کردند، ما نیز همین کار را انجام دادیم. چیزی که ما متوجه شدیم این است که WHR در هر سه معیار اول است. به عبارت دیگر، WHR شاخص سلامت بهتری نسبت به BMI است.
پره گفت که یافته های این مطالعه از مجموعه مقالات فزاینده ای حمایت می کند که برتری WHR را نسبت به BMI نشان می دهد.
با این حال، دکتر رایان گلات، مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه FitBrain در موسسه علوم اعصاب پاسیفیک در سانتامونیکا گفت: این مطالعه یک محدودیت بزرگ داشت. این مطالعه فقط شامل نمونه‌های اروپایی قفقازی بود بنابراین نماینده جمعیت بزرگتر نیست.
آیا BMI شاخص خوبی برای سلامتی است؟
پاره فکر می کند زمان بازنشستگی BMI فرا رسیده است. او در این مورد می گوید: یک اتفاق نظر در حال ظهور وجود دارد که WHR نشانگر بهتری برای چاقی است تا BMI.
BMI به ترکیب بدنی توجه نمی‌کند و همچنین در افراد قد کوتاه، لاغری را بیش از حد و در افراد قد بلند، چاقی را بیش از حد نشان می‌دهد.
با توجه به تحقیقات موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا، BMI ممکن است چربی بدن را در ورزشکاران و سایر افراد با ساختار عضلانی بیش از حد تخمین بزند و به طور مشابه چربی بدن را در افراد مسن و سایرین که عضله از دست داده اند، دست کم بگیرد.
محدودیت اصلی BMI این است که بین ماهیچه و چربی تفاوتی قائل نمی شود، بنابراین برای کسانی که حجم عضلانی زیادی دارند، کمتر مفید است.
یکی دیگر از محدودیت های نمودارهای BMI این است که در واقع میزان اضافه وزن افراد را در مقایسه با روش های دیگر مانند اندازه گیری درصد چربی بدن دست کم می گیرد.
متیوز به تحقیقات قبلی اشاره کرد که نشان می‌داد نیمی از افرادی که دارای وزن متوسط یا دارای اضافه وزن هستند، بر اساس درصد چربی بدنشان چاق بودند.
او گفت: BMI در واقع تصویری زیباتر از آن چیزی که بسیاری تصور می‌کنند، از سلامت مردم ترسیم می‌کند.
پاره خاطرنشان کرد که تغییر به WHR ممکن است دشوار باشد زیرا BMI عمیقاً در دنیای بالینی ریشه دوانده است. این معیار برای تعیین واجد شرایط بودن افراد برای جراحی چاقی استفاده می شود و همچنین در تشخیص برخی اختلالات خوردن نقش دارد.
تغییر به WHR بی اهمیت نخواهد بود
BMI هنوز هم می تواند یک شاخص ارزشمند برای سلامتی باشد، اما نه به صورت مجزا. نشانگرهای جمعیتی و زیستی دیگری باید هنگام استنباط در مورد سلامت عمومی افراد وجود داشته باشند.
نحوه محاسبه نسبت دور کمر به باسن
پاره گفت: اندازه گیری WHR آسان است و ویدیوهای برای استفاده از این روش وجود دارد.
او گفت دستورالعمل های رایج می گوید که WHR کمتر از 0.95 در مردان و کمتر از 0.80 در زنان به این معنی است که شما در معرض خطر کمتری برای ابتلا به مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی هستید. با این حال، ممکن است معیارها برای فاکتورهای نژادی و قومیت نیاز به تعدیل داشته باشند.
برای اندازه گیری WHR، موسسه ملی قلب، ریه و خون توصیه می کند بایستید و از یک متر استفاده کنید.
متیوز گفت: دور کمر خود را با پیچیدن نوار دور باریک ترین نقطه تنه اندازه گیری کنید. این نقطه معمولاً در نیمه راه بین پایین ترین دنده و نوک استخوان لگن است.
سپس گفت متر را موازی زمین قرار دهید و پهن ترین نقطه دور باسن و ران خود را اندازه بگیرید. دور کمر خود را بر دور باسن خود تقسیم کنید تا اندازه گیری نهایی خود را بدست آورید.
به گفته کارشناسان، شما می توانید از اشتباهات رایج اندازه گیری با موارد زیر جلوگیری کنید:
- اندازه گیری در نواحی صحیح
- هر بار که WTH را محاسبه می‌کنید، در زمان مشخصی از روز اندازه‌گیری کنید، زیرا اندازه‌گیری‌ها می‌توانند در طول روز به دلیل عواملی مانند مصرف آب و تعریق در نوسان باشند.
- متر را صاف روی پوست قرار دهید بدون اینکه آن را خیلی سفت یا شل کنید
- صاف بایستد و خمیده نباشد
گلات گفت که WTH نباید به تنهایی برای تعیین نتایج سلامتی استفاده شود، بلکه فقط ابزاری است که یک متخصص می تواند برای ارزیابی خطر بیماری شما استفاده کند.
