آیا طول عمر باروری برای مغز مفید است؟

تحقیقات جدیدی که اخیراً در مجله پزشکی آکادمی عصب‌شناسی آمریکا منتشر شده است، نشان می‌دهد که افرادی که در طول زندگی خود در معرض استروژن بالاتری قرار دارند، ممکن است کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کوچک مغزی باشند.

به گزارش تکناک، این بیماری که نوعی بیماری عروق مغزی است، به دلیل آسیب عروق خونی ریز در مغز رخ می دهد و به دلیل افزایش احتمال زوال شناختی و زوال عقل شناخته شده است.

نقش استروژن در سلامت مغز پس از یائسگی

دکتر کوین ویتینستال، نویسنده این مطالعه گفت: تحقیقات قبلی نشان داده است که میزان ابتلا به بیماری عروق مغزی پس از یائسگی افزایش می‌یابد، که اغلب به عدم وجود هورمون استروژن نسبت داده می‌شود.

مشخص نیست که آیا میزان قرار گرفتن در معرض هورمون ها قبل از یائسگی، این محافظت را تا بعد از یائسگی گسترش می دهد یا خیر.

محققان به رابطه بین قرار گرفتن در معرض هورمون در طول عمر، تعداد دفعاتی که یک فرد باردار بوده و طول عمر باروری آنها و همچنین شدت ماده سفید که یک نشانگر زیستی رایج سلامت عروقی مغز است که با افزایش سن ایجاد می شود، پرداختند.

روش شناسی و یافته های مطالعه

این مطالعه شامل 9000 شرکت کننده زن یائسه با میانگین سنی 64 سال بود که در بریتانیا زندگی می کردند. آنها در شروع مطالعه بیماری عروق کوچک مغزی نداشتند.

شرکت کنندگان به سوالاتی در مورد اطلاعات مربوط به سلامت باروری، از جمله سن اولین قاعدگی و شروع یائسگی، تعداد بارداری، استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی و هورمون درمانی پاسخ دادند.

از شرکت کنندگان اسکن مغزی گرفته شد تا با تخمین شدت ماده سفید که نشان دهنده آسیب به ماده سفید مغز است، بیماری عروق کوچک مغزی را جستجو کنند.

محققان میزان قرار گرفتن در معرض هورمون در طول زندگی را با جمع کردن تعداد سال‌هایی که شرکت‌کنندگان باردار بودند با طول عمر باروری آنها محاسبه کردند. طول عمر باروری به معنای تعداد سال‌های از اولین قاعدگی تا یائسگی است. متوسط قرار گرفتن در معرض هورمون در طول عمر، 40 سال بود.

تاثیر قرار گرفتن در معرض هورمون بر سلامت مغز

با تنظیم فاکتورهایی مانند سن، فشار خون بالا و سیگار کشیدن، پژوهشگران متوجه شدند که شرکت کنندگانی که در طول عمر بیشتر در معرض هورمون قرار داشتند، حجم ماده سفید آنها کمتر بود. میانگین حجم کل ماده سفید 0.0019 میلی لیتر (ml) بود. آن‌ها متوجه شدند که افرادی که در طول زندگی خود بیشتر در معرض هورمون قرار داشتند، حجم کوچک‌تری از ماده سفید داشتند که این مقدار با تفاوت 0.007 ml نسبت به افراد با میزان هورمون پایین‌تر بود.

همچنین محققان میزان قرار گرفتن در معرض هورمون در طول عمر را با جمع آوری تعداد سال هایی که شرکت کنندگان از داروهای ضد بارداری خوراکی و درمان جایگزینی هورمون استفاده کردند، محاسبه کردند. این عوامل تأثیر تعداد حاملگی و تعداد سالهای باروری بر شدت ماده سفید را تغییر نداد.

تعداد بارداری‌هایی که شرکت‌کنندگان داشتند و تعداد سال‌های باروری آن‌ها هر دو به طور مستقل بر حجم ماده سفید تأثیر گذاشتند.

ویتینستال گفت: مطالعه ما نقش حیاتی تاریخ باروری را در شکل‌دهی به مغز زنان در طول زندگی نشان می‌دهد. این نتایج بر نیاز به ادغام تاریخچه باروری در مدیریت سلامت مغز در زنان یائسه تاکید دارد. تحقیقات آینده باید راه هایی را برای ایجاد درمان های هورمونی بهتر بررسی کنند.

محدودیت مطالعه این بود که اطلاعات مربوط به عوامل تولید مثل عمدتاً بر اساس توانایی شرکت کنندگان در به یاد آوردن رویدادها جمع آوری شده بود و شرکت کنندگان ممکن است چنین رویدادهایی را به درستی به خاطر نداشته باشند.

این مطالعه ثابت نمی کند که قرار گرفتن در معرض استروژن کمتر باعث بیماری عروق کوچک مغزی می شود و فقط یک ارتباط را نشان می دهد.