تحقیقات نشان داده است که اعمال غیرتهاجمی جریان الکتریکی خفیف به مغز دو بار در روز و به مدت شش هفته باعث بهبود عملکرد شناختی و انعطاف پذیری مغز، در بیماران آلزایمری می شود.
به گزارش تکناک، این درمان ممکن است راهی موثر برای کاهش یا حتی از بین بردن اثرات این بیماری باشد.
بسیاری از درمان‌های موجود برای بیماران آلزایمری (AD) مبتنی بر دارو هستند، اما اثربخشی آن‌ها به دلیل وجود بیماری‌های همراه و بیماری‌های مزمن که به داروهای خود نیاز دارند، محدود است. با پیشرفت‌های فناوری الکترومغناطیسی، اخیرا تحریک غیرتهاجمی مغز به عنوان یک درمان جایگزین که مزایای بالینی را ارائه می‌دهد، ظاهر شده است، اما این روش هنوز به طور کامل ارزیابی نشده است.
یک مطالعه کوچک انجام شده توسط دانشگاه نینگبو در چین، اولین مطالعه ای است که استفاده از تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال دو بار در روز (tDCS) را به منظور بهبود عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به آلزایمر ارزیابی می کند.
tDCS یک تکنیک غیر تهاجمی است که شامل اعمال جریان مستقیم ثابت و با شدت کم (1 تا 2 میلی آمپر) از طریق الکترودهایی روی پوست سر برای ایجاد تغییراتی در تحریک پذیری نورون ها در قشر یا سطح مغز است.
مطالعات نشان داده‌اند که tDCS انعطاف‌پذیری قشر مغز را القا می‌کند، توانایی مغز برای سیم‌بندی مجدد خود و تشکیل شبکه‌های عصبی جدید را فراهم می‌کند.
در مطالعه حاضر، محققان به طور تصادفی 124 بیمار مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط را برای درمان tDCS یا یک نسخه ساختگی از درمانی دیگر را دو بار در روز، پنج روز در هفته، به مدت شش هفته اختصاص دادند.
شرکت‌کنندگان همگی بالای 65 سال داشتند، بیش از شش ماه مبتلا به آلزایمر بودند و اختلال شناختی داشتند. tDCS در قشر جلوی مغز که ناحیه‌ای از مغز است که در عملکردهای شناختی بالاتری مانند برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، حافظه کاری، تعدیل رفتارهای اجتماعی و کنترل جنبه‌های گفتار و زبان درگیر است، اعمال شد.
عصب‌روان‌شناسان عملکرد شناختی را در ابتدا و هفته‌های دوم و ششم ارزیابی کردند. از یک الکترومیوگرام برای اندازه گیری پتانسیل برانگیخته حرکتی (MEP)که به معنای خوانش سیگنال های الکتریکی از طریق مسیرهای حرکتی سیستم عصبی است که نشان دهنده انعطاف پذیری عصبی هستند، استفاده شد.
در مقایسه با عملکرد شناختی پایه، در گروه بیماران آلزایمری که در هفته ششم تحت درمان tDCS بودند، از نظر آماری بهبود معنی‌داری مشاهده شد، اما در هفته دوم نه. در این بیماران بهبود خاصی در یادآوری کلمات، یادآوری دستورالعمل‌های آزمون، و تشخیص کلمات، که سه حوزه مرتبط با حافظه هستند، مشاهده شد. چنین بهبودی در گروه تحت کنترل مشاهده نشد. tDCS افزایش انعطاف پذیری را در شش هفته (اما نه دو) ایجاد کرد که این مورد هم در گروه تحت کنترل وجود نداشت.
محققان گفتند: به طور خلاصه، نتایج این مطالعه قویاً نشان می دهد که درمان tDCS یک مداخله مهم و امیدوارکننده برای بهبود عملکرد شناختی در بیماری آلزایمر است. علاوه بر این، انعطاف پذیری نقشی حیاتی در تغییرات شناختی ایفا می کند.
چگونگی تأثیر tDCS بر انعطاف پذیری مغز مشخص نیست، اما محققان می‌گویند به نظر می‌رسد که این درمان ممکن است باعث افزایش میزان کلسیم در قشر مغز و هیپوکامپ شود و ترشح سروتونین را تعدیل کند. تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط بین شکل پذیری و شناخت مورد نیاز است.
حجم نمونه کوچک و فقدان تست‌های تشخیصی مانند MRI یا الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای ارزیابی تغییرات شبکه مغز یا نمونه‌های خون برای اندازه‌گیری سطوح انتقال‌دهنده عصبی یا آمیلوئید بتا به عنوان برخی از محدودیت‌های مطالعه ذکر شد.
این مطالعه در مجله General Psychiatry منتشر شد.
