تحول در درمان لوسمی میلوئید حاد با روش جدید

محققان گزارش می دهند که افزایش دقت تشخیص یک نشانگر مولکولی خاص در سلول های  لوسمیک(سرطانی) می تواند به طور قابل توجهی ارزیابی لوسمی میلوئید باقیمانده را بهبود بخشد.

به گزارش تکناک، این پیشرفت می تواند منجر به تصمیمات درمانی آگاهانه تر شود و در نهایت نتایج بهبودی بیمار مبتلا به لوسمی میلوئید را افزایش دهد.

بر اساس گزارش جدیدی که اخیراً در مجله تشخیص مولکولی منتشر شده توسط Elsevier  منتشر شده است، سنجشی جدید که یک نشانگر مولکولی منحصر به فرد را در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی (AML) شناسایی می کند، ممکن است روش تشخیص و درمان این بیماری را متحول کند. این سنجش ممکن است تشخیص AML  ناشی از همجوشی ژن KMT2A را بهبود بخشد و بر تصمیم‌گیری درمورد درمان، ارزیابی پاسخ به درمان و نظارت طولانی‌مدت تأثیر بگذارد.

AML  یک سرطان خون نادر و تهاجمی است که هر ساله در حدود 120000 نفر در سراسر جهان به آن مبتلا می‌شوند. تشخیص بیماری باقیمانده در طول درمان برای تعیین پیش آگاهی و هدایت تصمیمات درمانی ضروری است.

در حال حاضر، روش‌های تشخیص بیماری باقیمانده قابل اندازه‌گیری (MRD) در طول درمان AML شامل مورفولوژی مغز استخوان، فلوسیتومتری چند پارامتری (MPFC) و تعیین توالی DNA است.

ارزیابی مورفولوژیک تنها در حد 5 درصد سلول‌های لوسمیک را تشخیص می‌دهد. MPFC حد تشخیص حساس تری در حدود 0.01٪ تا 0.001٪ دارد، اما پیاده سازی و تفسیر آن چالش برانگیز است و بین آزمایشگاه ها استاندارد نشده است.

روش‌های توالی‌یابی DNA می‌توانند سلول‌های لوسمیک را با مشخصات جهش سوماتیکشان شناسایی کنند، اما گران هستند و می‌توانند توسط خون‌سازی کلونال در سلول‌های خونی غیرلوسمیک مخدوش شوند.

جهشی روبه جلو در تحقیقات سرطان خون

محقق اصلی این تحقیق، دکتر گرنت چلن توضیح می دهد: همجوشی های سرطان زا اغلب بیماری را تعیین می کنند و نشانگر منحصر به فرد سلول های لوسمیک را ارائه می دهند و معمولا در سلول های سالم وجود ندارد.

سایر بیماری‌ها مانند لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) را می‌توان با همجوشی متعارف BCR-ABL ردیابی کرد. تشخیص حساس این همجوشی‌ها انقلابی در نحوه درمان CML ایجاد کرده است. برای بیماران مبتلا به AML با همجوشی های انکوژنیک که باعث بیماری آنها می شود، فیوژن KMT2A یک نشانگر مولکولی است که می تواند برای تشخیص حساس MRD مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین ما می خواستیم یک پلتفرم برای تشخیص همجوشی حساس KMT2A به‌منظور بهبود نحوه تشخیص و درمان این بیماری ایجاد کنیم.

محققین یک روش PCR دیجیتال قطره ای جدید را توسعه دادند که امکان تشخیص همجوشی حساس KMT2A را با پنج شریک فیوژن رایج فراهم می کرد. حداقل 80 شریک فیوژن KMT2A شناخته شده وجود دارد، اما حدود 80 درصد از فیوژن ها فقط شامل پنج شریک هستند که عبارتند از:   AF9، AF6، AF4، ELL وENL . محققان این روش را در رده های سلولی انسانی و نمونه های بیمار برای نشان دادن تشخیص همجوشی حساس و خاص KMT2A محک زدند.

این روش با تقسیم کردن مولکول‌های cDNA به قطرات میکروسیالی که با پرایمرها و پروب‌هایی که تنها در صورت وجود رونوشت‌های همجوشی سیگنال مثبت تولید می‌کنند، این ترکیب‌ها را تشخیص می‌دهد. محققان توانستند پرایمر یا کاوشگر متعددی را با هدف قرار دادن همجوشی‌های مختلف در یک معرف تشخیص همجوشی ترکیبی، ترکیب کنند. آنها همچنین تشخیص همجوشی KMT2A را در نمونه‌های بیمارانی که دارای همجوشی KMT2A هستند، نشان دادند.

پیامدها برای درمان AML و تحقیقات آینده

دکتر چلن خاطرنشان می‌کند: ما نشان دادیم که این آزمایش سیگنال‌های مثبت کاذب را در نمونه‌های افراد سالم تولید نمی‌کند. این سنجش به راحتی گسترش می‌یابد تا همجوشی‌های انکوژنیک بیشتر را شامل شود. این کار تأثیر موثری بر تصمیم گیری در مورد درمان و ارزیابی پاسخ به درمان دارد. دانستن اینکه آیا یک درمان موثر است یا نه، برای تصمیم گیری در مورد زمان تشدید درمان یا پیگیری پیوند سلول های بنیادی خون ساز بسیار مهم است.

او نتیجه می گیرد: این یک ابزار جدید قوی برای تشخیص همجوشی حساس KMT2A است که به طور مستقیم برای تشخیص بیماری در بیماران مبتلا به لوسمی که توسط این فیوژن ها هدایت می شود، قابل استفاده است. جای خالی تشخیص همجوشی انکوژنیک را پر می کند و یک سری پیشرفت های فنی را ارائه می دهد. این سنجش مقیاس پذیر است به این معنی که همجوشی های اضافی را می توان به راحتی به سنجش اضافه کرد تا پوشش سایر همجوشی های انکوژنیک را گسترش دهد.

(زیرنویس تصویر: یک روش پیشگامانه برای تشخیص لوسمی میلوئید حاد (AML) از طریق همجوشی ژن KMT2A، نوید بهبود تشخیص و درمان را می دهد و نشان دهنده یک جهش بزرگ در تحقیقات سرطان خون است)