مطالعه جدید منتشر شده در مجله اورولوژی نشان میدهد که مصرف آب قلیایی ممکن است گزینه مناسبی برای جلوگیری از سنگهای ادراری عود کننده و کلیه نباشند.
به گزارش تکناک، دکتر روشن ام. پاتل، نویسنده ارشد این مطالعه جدید میگوید: در حالی که آبهای قلیایی PH بالاتری نسبت به آب معمولی دارند، محتوای قلیایی ناچیزی دارند که نشان میدهد نمیتوانند pH ادرار را به اندازهای افزایش دهند تا بر رشد سنگ کلیه و سایر سنگهای ادراری تأثیر بگذارد.
آب قلیایی که گاهی اوقات آب با pH بالا نیز نامیده میشود، دسته ای از آبها است که خیلی محبوب هستند. در مقایسه با آب لولهکشی با pH معمولی حدود 7.5، آب قلیایی برای داشتن pH بالاتر (قلیایی تر) در محدوده 8 تا 10 ساخته میشود.
مصرف و فروش آب قلیایی در سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است. طرفداران این نوع آبها ادعا میکنند که آنها مزایای سلامتی مختلفی از جمله بهبود آبرسانی و افزایش pH ادرار دارند. افزایش pH یک استراتژی کلیدی برای جلوگیری از تشکیل انواع خاصی از سنگهای ادراری (اسید اوریک یا سیستین) در بیماران مبتلا به سنگهای قبلی است.
معمولاً برای جلوگیری از عود سنگ، قرص سیترات پتاسیم تجویز میشود. با این حال، بسیاری از بیماران از درمان توصیه شده پیروی نمی کنند و اغلب نیاز به مصرف چندین قرص در روز پیدا میکنند. اگر آب قلیایی بتواند PH ادرار را افزایش دهد، ممکن است جایگزین جذابی برای پیشگیری از سنگ باشد.
برای ارزیابی پتانسیل آب با pH بالا برای جلوگیری از سنگهای ادراری، گروه دکتر پاتل pH پنج محصول آب قلیایی تجاری موجود را اندازه گیری کردند. آنها همچنین دادههای منتشر شده در مورد انواع دیگر نوشیدنیها و محصولات بدون نسخه با پتانسیل افزایش pH ادرار را بررسی کردند.
آب قلیایی با وجود PH بالاتر،دارای محتوای قلیایی بی اهمیت است
پنج مارک مورد آزمایش در این مطالعه دارای pH مشابه، در محدوده حدود 10 بودند. یک محصول حاوی مقدار کمی سیترات هم بود که در برچسب محصول ذکر نشده بود.
در pH 10، محصولات آزمایش شده دارای محتوای قلیایی فقط 0.1 میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) خواهند بود. به گفته محققان، این غلظت بیاهمیت با تولید اسید متابولیک معمولی بدن که 40 تا 100 میلیاکیوالان در لیتر در روز است، ناچیز است.
در مقابل، برخی دیگر از محصولات تجاری موجود، پتانسیل افزایش pH را دارند به ویژه آب پرتقال با محتوای قلیایی تا 15 میلی اکیوالان در لیتر. آب پرتقال کمترین هزینه تخمینی را برای دستیابی به غلظت قلیایی هدف 30 میلی اکی والان در روز دارد.
جوش شیرین یکی از موثرترین و مقرون به صرفهترین جایگزینها بود، اگرچه نگرانیهایی مربوط به محتوای سدیم آن وجود دارد. به نظر میرسد محصولات جدیدتر قابل حل در آب نیز گزینههای مفید و مقرون به صرفهای را ارائه دهند.
دکتر پاتل میافزاید: یافتههای ما ممکن است به انتخاب درمانهای دیگر از جمله نوشیدنیها و محصولات بدون نسخه، برای پیشگیری از سنگهای ادراری عودکننده کمک کند. محققان به محدودیتهای مطالعه خود اشاره میکنند و بر نیاز به آزمایشهای بالینی گزینههای افزایش pH ادرار تأکید میکنند.