کشف آنزیمی تأثیرگذار در کاهش روند پیری

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش مصرف محصولات دارای اسیدهای چرب و گلیسرول، به ویژه از طریق افزایش آنزیم ADH-1، می‌تواند روند پیری را کاهش دهد.

به گزارش تک‌ناک، اسیدهای چرب و گلیسرول که محصولات جانبی کلیدی چربی هستند، باعث پیری و بیماری‌های مزمن می‌شوند. بر اساس تحقیقات جدید با کاهش این محصولات جانبی، محدودیت کالری و مصرف داروهایی مانند راپامایسین، افزایش فعالیت آنزیم ADH-1 را خواهیم داشت که سبب کاهش میزان گلیسرول و افزایش طول عمر در حیوانات آزمایشگاهی می‌شود.

اگرچه به نظر می‌رسد بسیاری از افراد نگران اضافه وزن خود هستند، پزشکان از هر گونه جنبۀ زیبایی چشم‌پوشی می‌کنند و بر پیامدهای سلامتی محصولات جانبی چربی در بدن تمرکز دارند.

تأثیر محصولات جانبی چربی بر پیری

اسیدهای چرب یکی از اجزای سازندۀ مولکولی هستند که چربی‌ها را می‌سازند. اگرچه برای عملکردهای مختلف بدن ضروری است، امّا مقادیر بیش از حد اسیدهای چرب در بدن می‌تواند مضر باشد و با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن، اختلال در فرآیندهای متابولیک و افزایش التهاب، طول عمر افراد را کوتاه می‌کند.

اسیدهای چرب به‌طور معمول در طول معاینات پزشکی مانند آزمایش خون برای اندازه‌گیری پروفایل چربی بررسی می‌شوند. امّا اغلب پزشکان و محققان جزء کلیدی دیگر چربی را علی‌رغم اثرات بالقوۀ مضر آن نادیده می‌گیرند. این جزء کلیدی چربی، گلیسرول می‌باشد و ترکیبی است که اسیدهای چرب را برای ساخت مولکول چربی به یکدیگر پیوند می‌دهد.

هر دوی این محصولات جانبی چربی، عملکرد سلولی و اندام را مختل می‌کنند و انعکاس‌دهندۀ اثرات پیری هستند. در واقع محققان به‌طور فزاینده‌ای چاقی را به عنوان یک کاتالیزور برای تسریع پیری می‌بینند.

شکستن محصولات جانبی چربی

محققان این مطالعه بیان کردند: نقشی که چربی‌ها در پیری دارند یکی از محورهای کار ما به عنوان ژنومیست و بیوشیمیست است. برای ما سؤال بود که آیا کاهش محصولات جانبی مضر چربی امکان دارد به کُند کردن روند پیری و در نتیجه جلوگیری از بیماری‌های رایج کمک کند.

محققان در مطالعۀ راه‌های افزایش طول عمر و بهبود سلامت در اواخر عمر حیوانات آزمایشگاهی، یک الگوی ثابت را مشاهده کردند و آن هم این بود که تمام مداخلات ضد پیری مورد آزمایش، باعث کاهش میزان گلیسرول شد.

به عنوان مثال: زمانی که کرم حلقه‌ای Caenorhabditis elegans در یک رژیم غذایی با کالری محدود قرار می‌گیرد، حدود 40 درصد بیشتر عمر می‌کند. محققان اعلام کردند: ما متوجه شدیم که میزان گلیسرول در بدن کرم‌ها با عمر بیشتر، کمتر از کرم‌های با عمر کوتاه‌تر است که محدودیت غذایی نداشتند. همچنین محدودیت کالری باعث افزایش فعالیت آنزیمی با نام ADH-1 می‌شود، که مسئول تجزیۀ گلیسرول است و در روده و ماهیچه‌ها وجود دارد.

آنزیم ADH-1 و محدودیت کالری

محققان بیان کردند: ما شاهد سطوح بالای فعالیت ADH-1 مشابهی در افرادی بودیم که محدودیت‌های غذایی داشتند یا تحت درمان با یک داروی ضد پیری به نام راپامایسین قرار گرفتند. این یافته نشان می‌دهد که ممکن است یک مکانیسم مشترک در زمینۀ پیری سالم در میان گونه‌ها وجود داشته باشد که آنزیم ADH-1 در هستۀ آن قرار دارد.

محققان گفتند: ما فرض کردیم که افزایش فعالیت آنزیم ADH-1 با کاهش سطوح مضر گلیسرول، باعث ارتقای سلامتی در سنین بالا می‌شود. برای حمایت از این فرضیه دو موضوع را مشاهده کردیم. اول اینکه ما متوجه شدیم که افزودن گلیسرول به رژیم غذایی کرم‌ها طول عمر آنها را تا 30 درصد کاهش می‌دهد. در مقابل، حیواناتی که از نظر ژنتیکی برای افزایش سطح آنزیم شکنندۀ گلیسرول ADH-1 اصلاح شده بودند، میزان گلیسرول پایینی داشتند و حتی در رژیم‌های غذایی نامحدود، لاغر و سالم، با عمر طولانی‌تر باقی ماندند.

ساختار مولکولی ساده و انبوه تحقیقات بر روی ADH-1 آن را به یک هدف جذاب برای تولید داروهایی تبدیل می‌کند که فعالیت آن را افزایش می‌دهند. هدف درازمدت محققان این است تا بررسی کنند چگونه ترکیباتی که آنزیم ADH-1 را فعال می‌کنند، بر سلامت و طول عمر موش‌ها و انسان‌ها تأثیر می‌گذارند.

پیامدهای اجتماعی تحقیقات ضد پیری

مزایای پیری سالم کاملاً واضح است، امّا از سوی دیگر، افزایش طول عمر از طریق پیری سالم‌تر، به احتمال زیاد چالش‌های اجتماعی جدیدی را به همراه خواهد داشت.

اگر طول عمر تا 120 سال عادی شود، ساختارهای اجتماعی از جمله سن بازنشستگی و مسائل اقتصادی، باید برای سازگاری با جمعیت سالخورده تکامل یابند. چارچوب‌های قانونی و اجتماعی در مورد مراقبت از سالمندان و خانواده ممکن است نیاز به تجدید نظر داشته باشد. امکان دارد نیاز باشد که نسل ساندویچی، یعنی آنهایی که دارای فرزند، والدین زنده و پدربزرگ و مادربزرگ هستند، به‌طور همزمان از نسل‌های بیشتری مراقبت کنند.

زندگی طولانی‌تر، جامعه را ملزم می‌کند تا شیوۀ ادغام و حمایت از جمعیتی که به‌طور فزاینده‌ای در جوامع خود افزایش می‌یابند را بازنگری کند و شکل جدیدی به آن ببخشد.

چه از طریق آنزیم ADH-1 و چه استفاده از تنظیم رژیم غذایی، جست‌وجو برای یافتن راه‌حلی در راستای پیری سالم فقط یک سفر علمی نیست، بلکه یک سفر اجتماعی است.

این مطلب برگرفته از مقاله‌ای است که در مجلۀ The Conversation.The Conversation منتشر شد.