محققان فنلاندی به‌تازگی فناوری را توسعه داده‌اند که باعث درک احساسات انسانی توسط رایانه‌ها می‌شود و به ربات‌ها اجازه می‌دهد تا رفتار خود را برای بهبود تجربیات کاربر تنظیم کنند.
به گزارش تکناک، محققان دانشگاه Jyväskylä در فنلاند، فناوری ایجاد کرده‌اند که به رایانه‌ها اجازه می‌دهد با استفاده از اصول روانشناسی ریاضی، احساسات انسان را شناسایی و درک کنند. این پیشرفت می‌تواند تعامل بین انسان‌ها و فناوری‌های هوشمند مانند سیستم‌های هوش مصنوعی را با هماهنگ‌تر کردن و واکنش‌پذیری بیشتر آنها نسبت به احساسات کاربران، افزایش دهد.
جوسی جوکینن، رهبر این مطالعه گفت: این فناوری می‌تواند در آینده توسط رایانه برای پیش‌بینی زمانی که کاربر آزرده یا مضطرب است، مورد استفاده قرار گیرد. در چنین شرایطی، رایانه می‌تواند برای مثال: دستورالعمل‌های اضافی را به کاربر بدهد یا باعث تغییر روند تعامل شود.
در تعاملات روزمره با رایانه، کاربران معمولاً احساساتی مانند: شادی، عصبانیت و کسالت را تجربه می‌کنند. علی‌رغم شیوع فزایندۀ هوش مصنوعی، فناوری‌های کنونی اغلب نمی‌توانند این احساسات کاربر را بپذیرند.
فناوری توسعه یافته در دانشگاه Jyväskylä اکنون می‌تواند پیش‌بینی کند که آیا کاربر احساس شادی، کسالت، تحریک، خشم، ناامیدی و اضطراب دارد یا خیر.
جوکینن در این باره توضیح داد: انسان‌ها به‌طور طبیعی احساسات یکدیگر را تفسیر می‌کنند و به آنها واکنش نشان می‌دهند، قابلیتی که رایانه‌ها و ربات‌ها فاقد آن هستند. این اختلاف می‌تواند تعامل با رایانه‌ها را خسته‌کننده کند، به‌ویژه اگر دستگاه از وضعیت عاطفی کاربر غافل بماند.
استفاده از روانشناسی ریاضی
این پروژۀ تحقیقاتی از روانشناسی ریاضی برای یافتن راه‌حل‌هایی برای مشکل عدم همسویی بین سیستم‌های رایانه‌ای هوشمند و کاربران آنها استفاده می‌کند.
جوکینن بیان کرد: فناوری ما می‌تواند در سیستم‌های هوش مصنوعی ادغام شود و به آنها توانایی درک روان‌شناختی احساسات و در نتیجه ارتباط بهتر با کاربران خود را بدهد.
تحقیقات مبتنی بر نظریۀ عاطفی است و گام بعدی تأثیرگذاری بر احساسات کاربر می‌باشد.
این تحقیق مبتنی بر نظریه‌ای است که فرض می‌کند احساسات زمانی ایجاد می‌شوند که مغز انسان، رویدادها را از دیدگاه‌های مختلف ارزیابی می‌کند.
رهبر این مطالعه عنوان کرد: یک خطای رایانه‌ای را در طول یک کار حیاتی در نظر بگیرید. این رویداد توسط شناخت کاربر به عنوان یک خطای غیرمولد ارزیابی می‌شود. یک کاربر بی‌تجربه ممکن است به دلیل عدم اطمینان در مورد شیوۀ حل خطا، با اضطراب و ترس واکنش نشان دهد، در حالی که یک کاربر باتجربه امکان دارد از اینکه باید زمان خود را برای حل مشکل تلف کند، عصبانی و آزرده خاطر شود. فناوری ما با شبیه‌سازی این فرآیند ارزیابی شناختی، واکنش عاطفی کاربر را پیش‌بینی می‌کند.
فاز بعدی این پروژه، کاربردهای بالقوۀ این درک عاطفی را بررسی خواهد کرد.
جوکینن تأکید کرد: با فناوری ما، یک رایانه می‌تواند به شکلی پیشگیرانه ناراحتی کاربر را پیش‌بینی کند و سعی خواهد کرد احساسات منفی او را کاهش دهد.
این رویکرد فعالانه را می‌توان در تنظیمات مختلف، از محیط‌های اداری گرفته تا پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، برای بهبود تجربۀ کاربر با مدیریت حساس پویایی‌های عاطفی، مورد استفاده قرار داد.
پیامدهای چنین فناوری عمیق است و نگاهی اجمالی به آینده‌ای ارائه می‌دهد که در آن رایانه‌ها فقط ابزار نیستند، بلکه شرکای همدل در تعامل با کاربر خواهند بود.
