بارش شهابی برساوشی در سال 2024 یکی از بهترین فرصت‌ها برای مشاهده شهاب‌سنگ‌های زیبا در آسمان شب است، که اوج آن در شب‌های 12 و 13 آگوست خواهد بود.
به گزارش تکناک، این بارش شهابی ناشی از عبور زمین از میان بقایای دنباله‌دار 109P/Swift-Tuttle است، که هر ساله در ماه‌های جولای و آگوست رخ می‌دهد و تا 24 آگوست قابل مشاهده خواهد بود.
این بارش شهابی در آخر شب 12 آگوست که به ساعات اولیه 13 آگوست منتهی می‌شود، آغاز خواهد شد. این زمانی است که بارش شهابی برساوشی به اوج خود می‌رسد و به 60 تا 100 شهاب‌سنگ در هر ساعت می‌رسد.
جالب‌تر اینکه بارش شهابی برساوشی مسیرهای طولانی و رنگارنگی را در آسمان شب به جا می‌گذارد.
به گفته ناسا، سرعت این شهاب‌سنگ‌ها حدود 59 کیلومتر در ثانیه پیش‌بینی می‌شود.
فهرست مطالب
ایجاد گلوله‌های آتشین خیرکننده
زمانی که ستاره‌های دنباله‌دار به دور خورشید می‌گردند، دنباله‌ای از ذرات را آزاد می‌کنند. با قطع این مسیر توسط زمین، این ذرات وارد جو زمین می‌شوند و در نتیجه بارش‌های شهابی خیره‌کننده‌ای ایجاد می‌شود.
بارش شهابی برساوشی بقایای کیهانی ستاره دنباله‌دار 109P/Swift-Tuttle است. این غول یخی 133 سال زمان می‌برد تا یک دور به دور خورشید بچرخد. به گفته ناسا، هسته این ستاره دنباله‌دار 26 کیلومتر عرض دارد که دو برابر بزرگ‌تر از سیارک مشکوک به قاتل دایناسورها است.
اخترشناسانی به نام لوئیس سویفت و هوراس تاتل این ستاره دنباله‌دار را در سال 1862 یافتند.
علاوه بر شهاب‌سنگ‌های معمولی، بارش شهابی برساوشی به دلیل گلوله‌های آتشین خیره‌کننده خود معروف است. وب‌سایت ناسا، گلوله‌های آتشین را به عنوان انفجارهای بزرگ‌تر از نور و رنگ که می‌تواند طولانی‌تر از یک رگه شهاب سنگی معمولی باقی بماند، توصیف می‌کند.
این گلوله‌های آتشین از تکه‌های بزرگ‌تری از مواد دنباله‌دار سرچشمه می‌گیرند و در مقایسه با شهاب سنگ‌های معمولی، روشنایی را مدت زمان بیشتری از خود نشان می‌دهند.
بهترین نقطه برای تماشای بارش شهابی برساوشی در نیمکره شمالی زمین است. در حالی که این بارش در شمال بسیار دیدنی است، افراد در عرض‌های جغرافیایی میانه جنوبی نیز می‌توانند همچنان از این نمایش آسمان لذت ببرند.
خوشبختانه، ماه در اوج امسال با این نمایش خیره‌کننده آسمانی همکاری خواهد کرد و نزدیک به نیمه شب غروب می‌کند و آلودگی نوری را کاهش می‌دهد. این پدیده ممکن است دید حتی کم‌نورترین شهاب‌ها را بهبود بخشد.
بنابراین، چشمان خود را نه تنها برای شهاب‌های معمولی، بلکه برای تماشای گلوله‌های آتشین نیز آماده کنید.
امنیت فضانوردان ایستگاه فضایی
اکنون سؤالی که مطرح می‌شود درباره امنیت فضانوردان است، که در زمان بارش شهابی برساوشی آیا فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی به خطر خواهند افتاد؟ خوشبختانه پاسخ منفی است.
بر اساس گزارش Space.com، ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار توسط یک مانع منحصر به فرد به نام «سپر ویپل» که به نام مخترع آن یعنی فرد ویپل، نامگذاری شده است، محافظت می‌شود.
سپر ویپل یک سپر چند لایه می‌باشد که از ورق‌های فلزی و کولار تشکیل شده است.
ساختار این سپر برای شکستن شهاب‌سنگ‌های ورودی طراحی شده است و آسیب احتمالی به ایستگاه فضایی بین‌المللی را کاهش می‌دهد. بنابراین فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی در برابر هرگونه برخوردی محافظت می‌شوند.
از سوی دیگر، ماهواره‌های موجود در مدار پایین زمین نیز تا حد زیادی ایمن هستند. به دلیل سطح مقطع محدود آنها، احتمال برخورد آنها با یک ماهواره خاص کم است.
بارش شهابی برساوشی با کمی آمادگی و چشم‌اندازی شفاف از آسمان شب، نوید یک تجربه آسمانی فراموش نشدنی را می‌دهد.
علاوه بر این، برای درک کامل بارش شهابی، از تماشای نمایشگر خودداری کنید. نور آبی توانایی چشمان شما را برای تطبیق با تاریکی مختل می‌کند و بازیابی آن بیش از 10 دقیقه طول می‌کشد.
