سازمان جهانی بهداشت (WHO) به تازگی اطلاعاتی منتشر کرده است که ارتباط بین استفاده از تلفنهای همراه و افزایش خطر ابتلا به سرطان مغز را مورد بررسی قرار میدهد.
به گزارش تکناک، این گزارش به مطالعاتی اشاره دارد که نشان میدهند استفاده طولانیمدت از موبایلها ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان را افزایش دهد، اما هنوز شواهد کافی برای نتیجهگیری قطعی وجود ندارد. تحقیقات بیشتری برای بررسی دقیقتر این ارتباط در حال انجام است.
در سال 1993، مردی از فلوریدا به نام دیوید رینارد ادعا کرد که تشعشعات ناشی از تلفن همراه در مرگ همسر او بر اثر سرطان مغز نقش داشته است.
رینارد از NEC America، شرکت سازنده تلفن همسر خود شکایت و ادعا کرد که این تلفن همراه به آنتنی مجهز بوده که به گونهای باعث قرار گرفتن در معرض تابش مایکروویو به مقدار زیاد و ناامن در بخشی از مغز که تومور در آن یافت شده است، میشد.
اگر چه این شکایت در سال 1995 رد شد، اما این پرونده به اندازهای گسترده بود تا ایده تلفنهای همراه سرطانزا را برای دههها در ذهن مردم ایجاد کند.
علاوه بر این ایده که تلفنهای همراه خطر ابتلا به سرطان را دارند، سازمان بهداشت جهانی (WHO) به همراه آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) در سال 2011 تشعشعات تلفن همراه را به عنوان یک عامل سرطانزای احتمالی برای انسان طبقهبندی کردند.
سپس، مطالعهای روی جوندگان در سال 2016 به این نتیجه رسید که تشعشعات ساطع شده از تلفنهای همراه باعث ایجاد سرطان در مغز و غدد فوق کلیوی موشها میشود.
با وجود این، در طول سالها ارتباط بین تشعشعات تلفن همراه و سرطان همیشه کمی مبهم بوده است.
اکنون WHO یک مطالعه بزرگ منتشر کرده است که احتمال دارد این موضوع را شفافسازی کند.
این مطالعه که توسط محققان آژانس حفاظت در برابر تشعشع و ایمنی هستهای استرالیا (ARPANSA) هدایت شد، بیش از 5000 مطالعه دیگر را بررسی کرد و نتایج 63 مطالعه را که بین سالهای 1994 تا 2022 منتشر شده بود، در تجزیه و تحلیل نهایی خود نشان داد.
در این مطالعات محققان به این نتیجه رسیدند که با وجود افزایش بالای استفاده از تلفن همراه در 20 سال گذشته، اما افزایش مشابهی در سرطانهای مغز یا سایر سرطانهای سر و گردن مشاهده نشده است، حتی در میان افرادی که بیش از 10 سال از تلفن همراه خود استفاده میکنند.
همچنین این مطالعه به بررسی قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی از دکلهای تلفن همراه و مشاغلی که در آن افراد در محل کار خود در معرض تشعشعات فرکانس رادیویی بیشتری قرار میگیرند پرداخت و باز هم هیچ ارتباطی با سرطان پیدا نکرد.
مارک الوود، پروفسور افتخاری اپیدمیولوژی سرطان در دانشگاه اوکلند، که یکی از نویسندگان این مطالعه بود، گفت: «کاری که ما انجام دادیم یک مرور و تجزیه و تحلیل ترکیبی از مطالعات گذشته است، که ارزیابی میکند آیا فرکانسهای رادیویی خطر ابتلا به سرطان را در افراد افزایش میدهد یا خیر.»
فرکانسهای رادیویی (RF) به انرژی الکترومغناطیسی در طول موجهای 300 هرتز تا 300 گیگاهرتز اطلاق میشود، یعنی فرکانس کمتر و انرژی کمتر از نور مرئی است.
RF برای تلفنهای همراه و رادیو و تلویزیون، مانتیورهای مورد استفاده برای بررسی نوزادان، اتصالات Wi-Fi، رادار و بسیاری از مصارف صنعتی و پزشکی استفاده میشود.
یافتههای صوتی مرتبط با سرطان مغز
با توجه به اینکه برخی تحقیقات انجام شده نشان میدهند که میزان استفاده از تلفن همراه در آمریکا چهار ساعت و 37 دقیقه در روز است و دادههای دیگر نشان میدهد که در حال حاضر حدود سه چهارم جمعیت جهان از این دستگاهها استفاده میکنند، این یافتهها منطقی است.
با این نوع استفاده گسترده از تلفن همراه، اگر تشعشعاتی که ایجاد میکنند سرطانزا باشد، انتظار میرود که شاهد افزایش چشمگیر سرطانهای مغز باشیم، اما اینطور نیست.
در واقع، محققان میگویند که میزان سرطان مغز از سال 1982 کم و بیش ثابت مانده است.
کن کاریپیدیس، یکی دیگر از محققان این مطالعه عنوان کرد: «وقتی آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی را به عنوان یک عامل سرطانزای احتمالی برای انسان در سال 2011 طبقهبندی کرد، بیشتر بر اساس شواهد محدود از مطالعات مشاهدهای انسانی بود.»
وی تصریح کرد: «بنابراین بر اساس مجموعه داده بسیار بزرگتری در مقایسه با آنچه توسط IARC مورد بررسی قرار گرفته است، که شامل مطالعات جدیدتر و جامعتری نیز میشود، ما میتوانیم در این نتیجه که قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی ناشی از فناوری بیسیم خطری برای سلامتی انسان نیست، مطمئنتر باشیم.»
یافتههای این مطالعه در مجله Environmental International منتشر شده است.
منبع: ARPANSA