بر اساس تحقیقات جدید، بسیاری از پزشکان آموزش کافی در زمینه علم تغذیه را حتی با توجه به نقش مهم رژیم غذایی در جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با تغذیه مانند: دیابت و بیماری‌های قلبی دریافت نمی‌کنند.
به گزارش تکناک، رژیم غذایی ضعیف یکی از عوامل اصلی مرگ و میر است، اما در برنامه‌های آموزشی پزشکی تمرکز کافی بر تغذیه وجود ندارد. به همین دلیل پزشکان ممکن است نتوانند توصیه‌های مناسبی برای پیشگیری از این بیماری‌ها ارائه دهند.
در برنامه‌های تلویزیونی مانند: “Grey’s Anatomy”، “The Resident” و “Chicago Med”، به نظر می‌رسد که پزشکان همیشه پاسخ درست را دارند. با وجود این، وقتی صحبت از تغذیه و مشاوره غذایی می‌شود، ممکن است اینطور نباشد.
یک رژیم غذایی نامناسب احتمال دارد باعث بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، چاقی و حتی مشکلات روانی، مانند: افسردگی و اضطراب شود. بیماری‌های مرتبط با رژیم غذایی از علل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده هستند و یک رژیم غذایی نامناسب مسئول مرگ‌های بیشتری نسبت به سیگار کشیدن است.
این مشکلات سلامتی نه تنها شایع و ناتوان‌کننده هستند بلکه هزینه‌بر نیز می‌باشند. درمان فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در سال هزینه دارد. پیش‌بینی می‌شود که در مدت ۲۵ سال، این هزینه‌ها به ۱.۳ تریلیون دلار برسد.
این حقایق نیاز به ارائه مشاوره دقیق درباره رژیم غذایی توسط پزشکان برای کمک به پیشگیری از این بیماری‌ها را تأیید می‌کند. اما یک پزشک معمولی چه میزان اطلاعات درباره علم تغذیه دارد؟
فهرست مطالب
آنچه پزشکان نمی‌دانند
در یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳ با بیش از ۱۰۰۰ دانشجوی پزشکی در ایالات متحده، حدود ۵۸ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که در طول چهار سال تحصیل در دانشکده پزشکی هیچ آموزش رسمی در زمینه علم تغذیه دریافت نکرده‌اند. افرادی که آموزش دیده‌اند، به طور متوسط حدود سه ساعت آموزش تغذیه در سال داشته‌اند.
این میزان به شکل وحشتناکی کمتر از اهداف تعیین شده توسط کمیته تغذیه در آموزش پزشکی ایالات متحده در سال ۱۹۸۵ است. دانشجویان پزشکی باید در طول تحصیل در مجموع ۲۵ ساعت آموزش تغذیه دریافت کنند که کمی بیش از شش ساعت در سال است.
با وجود این، یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که تنها ۲۹ درصد از دانشکده‌های پزشکی به این هدف رسیده‌اند و یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که مشکل حتی بدتر شده است و تنها ۷.۸ درصد از دانشجویان پزشکی گزارش دادند که در طول چهار سال تحصیل در دانشکده پزشکی ۲۰ ساعت یا بیشتر آموزش تغذیه داشته‌اند.
اگر این نمایانگر دانشکده‌های پزشکی در سراسر ایالات متحده باشد، این اتفاق علی‌رغم تلاش‌های متعدد این دولت برای تقویت آموزش علم تغذیه رخ داده است.
جای تعجب نیست که کمبود آموزش تأثیر مستقیمی بر دانش تغذیه پزشکان داشته است. در یک مطالعه از ۲۵۷ دانشجوی پزشکی سال اول و دوم که یک آزمون دانش تغذیه را تکمیل کرده بودند، بیش از نیمی از آنها در آزمون مردود شدند.
قبل از آزمون، بیش از نیمی از دانشجویان (۵۵ درصد) احساس راحتی می‌کردند، که به بیماران در مورد تغذیه مشاوره دهند.
متأسفانه، این مشکل محدود به دانشکده‌های پزشکی ایالات متحده نیست. یک مطالعه جهانی در سال ۲۰۱۸ نتیجه‌گیری کرد که بدون توجه به کشور، آموزش علم تغذیه دانشجویان پزشکی در سراسر جهان ناکافی است.
بازگرداندن آموزش علم تغذیه
با وجود اینکه شواهد نشان می‌دهد آموزش تغذیه می‌تواند مؤثر باشد، دلایل زیادی برای کمبود آن وجود دارد.
دانشجویان پزشکی و پزشکان از پرمشغله‌ترین افراد جامعه هستند. میزان اطلاعاتی که در برنامه‌های درسی پزشکی تدریس می‌شود، اغلب بسیار سنگین است.
دانشجویان پزشکی سال اول و دوم بر موضوعات پیچیده‌ای مانند: بیوشیمی، زیست‌شناسی مولکولی و ژنتیک تمرکز می‌کنند، در حالی که مهارت‌های بالینی مثل مصاحبه با بیماران و درک صداهای قلب و ریه را یاد می‌گیرند. دانشجویان سال سوم و چهارم در کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها تمرین می‌کنند و از پزشکان و بیماران یاد می‌گیرند.
در نتیجه، برنامه‌های آنها از قبل پر است و جایی برای تغذیه وجود ندارد و وقتی پزشک می‌شوند، اوضاع بهتر نمی‌شود. ارائه مراقبت‌های پیشگیرانه، از جمله مشاوره تغذیه به بیماران، بیش از هفت ساعت در هفته از آنها وقت می‌گیرد و این بدون احتساب زمانی است که باید برای آموزش‌های مداوم صرف کنند تا با یافته‌های جدید در علم تغذیه به‌روز بمانند.
علاوه بر این، کمبود آموزش علم تغذیه در دانشکده‌های پزشکی به کمبود مربیان واجد شرایط برای دوره‌های تغذیه نسبت داده شده است، چرا که بیشتر پزشکان به اندازه کافی از علم تغذیه چیزی نمی‌دانند که بتوانند آن را آموزش دهند.
به صورت طنزآمیزی، بسیاری از دانشکده‌های پزشکی بخشی از دانشگاه‌هایی هستند که دارای دپارتمان‌های تغذیه با اساتید دارای مدرک دکترا هستند؛ این دانشگاهیان می‌توانند با آموزش تغذیه به دانشجویان پزشکی این شکاف را پر کنند.
هر چند این کلاس‌ها اغلب توسط پزشکانی تدریس می‌شود که امکان دارد آموزش کافی در زمینه تغذیه نداشته باشند و به این معنی است که مربیان واجد شرایط در دسترس بیشتر دانشکده‌های پزشکی، از این فرایند کنار گذاشته می‌شوند.
یافتن مشاوره صحیح
بهترین منبع اطلاعات تغذیه‌ای، چه برای دانشجویان پزشکی و چه برای عموم مردم، یک متخصص تغذیه ثبت‌شده، متخصص تغذیه تأیید شده یا نوع دیگری از متخصص تغذیه با مدارک و گواهینامه‌های متعدد است. آنها سال‌ها مطالعه می‌کنند و ساعت‌های زیادی را به تمرین می‌پردازند تا بتوانند مشاوره غذایی ارائه دهند.
اگرچه هر کسی می‌تواند برای مشاوره غذایی با یک متخصص تغذیه قرار ملاقات بگذارد، اما اغلب برای پوشش بیمه‌ای این قرار ملاقات، نیاز به ارجاع از یک ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی مانند پزشک است. بنابراین دیدن یک پزشک یا ارائه‌دهنده مراقبت‌های اولیه مرحله‌ای قبل از ملاقات با یک متخصص تغذیه است.
این مرحله اضافی ممکن است یکی از دلایلی باشد که بسیاری از مردم به دنبال مشاوره تغذیه در جاهای دیگر، مانند تلفن‌های همراه خود می‌گردند.
با وجود این، بدترین مکان برای جست‌وجوی اطلاعات دقیق تغذیه‌ای، شبکه‌های اجتماعی است. در آنجا حدود ۹۴ درصد از پست‌های مربوط به تغذیه و رژیم غذایی ارزش کمی دارند و نادرست هستند یا داده‌های کافی برای پشتیبانی از ادعا ندارند.
به خاطر داشته باشید که هر فردی می‌تواند مشاوره تغذیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی، بدون توجه به صلاحیت‌های خود ارائه دهد. مشاوره غذایی خوب، یک موضوع فردی است و سن، جنسیت، وزن بدن، اهداف و ترجیحات شخصی را در نظر می‌گیرد. این پیچیدگی در یک پست کوتاه در شبکه‌های اجتماعی به سختی قابل انتقال است.
آموزش تغذیه، زمانی که انجام می‌شود، مؤثر است و بیشتر دانشجویان پزشکی و پزشکان به نقش حیاتی تغذیه در سلامت اذعان دارند. در واقع، نزدیک به ۹۰ درصد از دانشجویان پزشکی می‌گویند که آموزش تغذیه باید بخشی اجباری از دانشکده پزشکی باشد.
ما امیدوار هستیم که آموزش علم تغذیه، پس از دهه‌ها بی‌ارزش شدن یا نادیده گرفته شدن، به زودی بخشی جدایی‌ناپذیر از برنامه درسی هر دانشکده پزشکی شود. اما با توجه به تاریخچه و وضعیت فعلی آن، به نظر می‌رسد این اتفاق به این زودی‌ها رخ نخواهد داد.
در این بین، افرادی که می‌خواهند بیشتر درباره یک رژیم غذایی سالم بدانند، باید با یک متخصص تغذیه ملاقات کنند یا حداقل، دستورالعمل‌های غذایی ۲۰۲۰-۲۰۲۵ برای آمریکایی‌ها یا توصیه‌های رژیم غذایی سالم سازمان جهانی بهداشت را مطالعه نمایند.
