تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور در شب و عدم استفاده از نور روز می‌تواند ریتم‌های شبانه‌روزی بدن را مختل کند و خطر مرگ را بالا ببرد.
به گزارش تکناک، محققان بررسی کردند که آیا نور روز و شب و الگوهای نور که ریتم شبانه‌روزی بدن ما را مختل می‌کنند، خطر مرگ و میر را پیش‌بینی می‌کنند یا خیر.
این مطالعه که بیش از ۱۳ میلیون ساعت داده از حسگرهای نوری که توسط 89,000 شرکت‌کننده پوشیده شده بود را تجزیه و تحلیل کرده، نشان داده است که افزایش قرار گرفتن در معرض شب‌های روشن و روزهای کم‌نور با افزایش خطر مرگ و میر مرتبط است.
نتایج منتشر شده در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences نشان می‌دهد افرادی که شب‌ها در معرض سطوح بالای نور بوده‌اند، با 21-34 درصد افزایش خطر مرگ مواجه بوده‌اند، اما افرادی که روزها در معرض سطوح بالای نور قرار داشته‌اند، خطر مرگ آنها به میزان 17-34 درصد کاهش یافته است.
پروفسور شان کین، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «قرار گرفتن در معرض شب‌های روشن‌تر و روزهای تاریک‌تر می‌تواند ریتم شبانه‌روزی بدن ما را مختل کند، که این اختلال می‌تواند باعث مشکلات مختلفی از جمله دیابت، چاقی، بیماری‌های قلبی-عروقی، مشکلات مرتبط با سلامت روان و افزایش خطر مرگ شود.»
این بینش‌های جدید به ما نشان داده‌اند که الگوهای نور در روز و شب به چه میزان برای سلامت مهم هستند.
اندرو فیلیپس، یکی دیگر از محققان این مطالعه عنوان کرد: «قرار گرفتن در معرض نور در شب، ریتم شبانه‌روزی بدن را با تغییر زمان (جابجایی فاز) و تضعیف سیگنال (سرکوب آمپلیتود) مرکزی مختل می‌کند، که هماهنگ‌کننده ریتم‌های شبانه‌روزی در تمام بدن است.»
فهرست مطالب
ارتباط نور روز و شب به سلامت قلب و عروق
اختلال در ریتم‌های شبانه‌روزی بدن با توسعه سندروم متابولیک، دیابت و چاقی مرتبط است. همچنین به شدت در توسعه بیماری‌های قلبی و عروقی مانند: سکته قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا دخیل می‌باشد.
رابطه‌های مشاهده شده بین نور شب و خطر مرگ و میر، ممکن است با مختل کردن ریتم شبانه‌روزی توسط نور شب توضیح داده شود، که باعث پیامدهای نامطلوب قلبی و متابولیک می‌شود.
فیلیپس اعلام کرد: «یافته‌های ما به وضوح نشان می‌دهند که اجتناب از نور شب و استفاده بیشتر از نور روز می‌تواند سلامتی و طول عمر را بهبود بخشد. این یک توصیه آسان، قابل دسترس و کم هزینه است.»
محققان این مطالعه رابطه نور محیطی را با خطر مرگ افراد به هر دلیل، به ویژه مرگ‌های قلبی و متابولیک در 89,000 نفر از شرکت‌کنندگان بیوبانک بریتانیا بررسی کردند. این افراد بین ۴۰ تا ۶۹ سال سن داشتند. داده‌ها با استفاده از حسگرهایی که روی مچ دست افراد نصب شده بود، جمع‌آوری شد و مرگ و میر آنها در طول یک دوره پیگیری تقریباً ۸ ساله ثبت گردید.
مدت زمان خواب، کارایی خواب و زمان نیمه‌خواب از داده‌های حرکتی برآورد شد. مرگ و میر قلبی و متابولیک به عنوان هر دلیلی از مرگ مربوط به بیماری‌های سیستم گردش خون، یا بیماری‌های غدد درون‌ریز و متابولیک تعریف گردید.
یافته‌ها در مورد ریتم‌های شبانه‌روزی و خطر مرگ
تحقیقات همچنین نشان داد که ریتم شبانه‌روزی مختل شده بدن خطر مرگ و میر بالاتری را پیش‌بینی می‌کند، که محققان با استفاده از شبیه‌‌سازی کامپیوتری قادر به تعیین آن بودند. یافته‌ها شامل سن، جنسیت، قومیت، دوره نوری، عوامل اجتماعی و جمعیت شناختی و سبک زندگی بودند.
دکتر دانیل ویندرد، نویسنده اصلی این مطالعه تأکید کرد: «نتایج ما نشان می‌دهد که باید در ساعات آخر شب و اوایل صبح، که ریتم شبانه‌روزی بدن به نور حساس است، محیط تاریک باشد. همچنین مهم است که در طول روز از نور زیاد استفاده کنیم تا ریتم‌های شبانه‌روزی بدن تقویت شوند.»
وی تصریح کرد: «توجه به نور محیط می‌تواند برای افرادی که در معرض اختلالات ریتم شبانه‌روزی و خطر مرگ هستند، مانند بیماران در بخش‌های ویژه یا سالمندان، بسیار مهم باشد.»
در میان جمعیت عمومی، اجتناب از نور شب و جست‌وجوی نور در روز ممکن است باعث کاهش بار بیماری، به ویژه بیماری‌های قلبی و متابولیک و افزایش طول عمر شود.
