چرا انسان‌ها بازی می‌کنند؟

بازی کردن یکی از ویژگی‌های جهانی انسان‌ها است که از دوران باستان تاکنون ادامه یافته و به عنوان ابزاری برای آموزش و سرگرمی در زندگی بشری نقش مهمی ایفا کرده است.

به گزارش تک‌ناک، برخی فکر کنند که علاقه به بازی‌های موبایلی موضوع جدیدی است، اما باید گفت که بازی‌ها در واقع از آغاز تاریخ بشر وجود داشته‌اند. باور بر این است که بازی‌ها حتی قبل از زبان به وجود آمده‌اند و این پرسش را به وجود می‌آورد که چرا انسان‌ها بازی می‌کنند.

برای پاسخ به این سؤال با کلمی کلنسی، عصب‌شناس و نویسنده کتاب Playing With Reality: How Games Shape Our World، مصاحبه‌ای انجام شده است.

چه کسانی بازی می‌کنند؟

کلی کلنسی می‌گوید که بازی کردن یک پدیده جهانی است. یکی از نکات جالب در مورد بازی‌های باستانی این است که مردم از هر چیزی برای ایجاد یک صفحه بازی استفاده می‌کردند.

او اشاره می‌کند که در برخی خرابه‌های مصر، صفحات بازی حتی روی سقف معابد قدیمی حک شده است. برخی معتقد هستند که کشیش‌ها در حین انتظار برای رویدادهای نجومی، وقت خود را با بازی کردن می‌گذرانده‌اند.

بازی کردن چقدر در جهان گسترده است؟

بازی‌ در سراسر تاریخ در مکان‌های مختلف و توسط انسان‌های متفاوت انجام می‌شده است. از خرابه‌ها گرفته تا مقبره‌های سلطنتی، بازی‌ها در گورستان‌ها و معابد یافت شده است.

در حالی که بازی‌ها در ابتدا ممکن است به شکل‌های خاص ظاهر می‌شدند، اما بیشتر مردم در هر جایی که می‌توانستند، به ساده‌ترین شیوه‌ها بازی می‌کردند.

چه نوع بازی‌هایی قدیمی‌تر هستند؟

در دنیای بازی‌ها، شطرنج نمونه‌ای می‌باشد که در سراسر تاریخ محبوبیت زیادی داشته است. در قرن نوزدهم، شطرنج نه تنها در میان اشراف و پادشاهان، بلکه در میان فقرا و حتی زنان پرسه‌زن نیز بسیار رایج بود.

کلنسی اشاره می‌کند که این بازی‌ها اغلب پیام‌های آموزشی دارند. به عنوان مثال، بازی مار و پله، که در اصل توسط یک مرد مذهبی هندی اختراع شده بود، به منظور آموزش مفاهیم کارما طراحی شده بود: انجام کارهای خوب شما را به سمت بهشت می‌برد، اما کارهای بد باعث سقوط به پایین می‌شود.

چرا ما انسان‌ها بازی می‌کنیم؟

کلنسی توضیح می‌دهد که بازی‌ها یک ابزار قدرتمند برای آموزش هستند. این موضوع هم از نظر علمی و هم تاریخی تأیید شده است.

افلاطون هم معتقد بود که بازی‌ها برای آموزش کودکان ضروری‌ هستند تا آنها یاد بگیرند که چگونه قوانین را رعایت کنند و در بزرگسالی بتوانند از بازی‌ها دموکراسی یاد بگیرند.

بازی‌ها نه تنها به عنوان یک ابزار آموزشی طبیعی عمل می‌کنند، بلکه می‌توانند بسیار اعتیادآور باشند.

آیا شما هم بازی می‌کنید؟

کلنسی از علاقه‌ خود به بازی‌های پازل مانند Fez می‌گوید، اما به مشکل خود در بازی‌های اول‌شخص، که باعث ایجاد حالت تهوع می‌شوند نیز اشاره می‌کند.

او بیشتر به بازی‌های سوم‌شخص مانند: The Legend of Zelda: Breath of the Wild و Tears of the Kingdom علاقه دارد. همچنین اعتراف می‌کند که برای آرامش و استراحت، گاهی اوقات به سراغ بازی Animal Crossing می‌رود.

این مصاحبه نشان می‌دهد که بازی برای انسان‌ها در تاریخ بشر نقش مهمی ایفا کرده‌ است و همچنان به عنوان ابزاری آموزشی و سرگرم‌کننده در زندگی ما باقی مانده‌اند.