یک مطالعه جدید نشان میدهد که حتی فعالیت بدنی سبک و متوسط نیز میتواند خطر پیشرفت بیماری سرطان و مرگ ناشی از آن را کاهش دهد.
به گزارش تکناک نتایج این تحقیق که در مجله علمی British Journal of Sports Medicine منتشر شده است ، بر دادههای بیش از 28 هزار نفر مبتلا به سرطان در آفریقای جنوبی انجام شده و نشان میدهد که انجام فعالیت بدنی منظم پیش از تشخیص سرطان، میتواند از پیشرفت بیماری و مرگ و میر جلوگیری کند.
بر اساس نتایج این تحقیق، فعالیت بدنی حتی در سطوح متوسط تأثیرات قابل توجهی در کاهش خطرات سرطان دارد. محققان همچنین بیان کردهاند که شواهد قوی از تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان وجود دارد، اما اثرات آن بر پیشرفت بیماری به وضوح مشخص نبوده است.
این مطالعه بهمنظور بررسی دقیقتر این موضوع، دادههای ناشناسشده از Discovery Health Medical Scheme (DHMS) را تحلیل کرده است. DHMS بزرگترین طرح پزشکی باز در آفریقای جنوبی است که حدود 2.8 میلیون نفر را تحت پوشش قرار میدهد.
این دادهها به برنامه Vitality که به ترویج رفتارهای سالم اختصاص دارد، پیوند داده شده است. افراد در این برنامه با انجام فعالیتهای بدنی همچون تمرینات ورزشی، بازدید از باشگاه یا شرکت در رویدادهای ورزشی، امتیاز کسب میکنند.
فهرست مطالب
دادهها و نتایج تحقیق
در مجموع 28,248 عضو برنامه Vitality که به سرطانهای مرحله 1 مبتلا بودند و دادههای جامع فعالیت بدنی را در سال قبل از تشخیص داشتند، در این تحقیق گنجانده شدند.
این مطالعه، که از سال 2007 تا 2022 انجام شده است، نشان داد که سرطانهای سینه و پروستات بیشترین شیوع را در میان بیماران داشتند. طول مدت زمان بین تشخیص اولیه و پیشرفت بیماری، مرگ یا خروج از مطالعه از یک ماه تا نزدیک به 13 سال متفاوت بود.
در حالی که بیش از دو سوم از افراد شرکتکننده (65.5٪) با پیشرفت نکردن بیماری روبهرو بودند، در یک سوم (34.5٪) دیگر پیشرفت بیماری مشاهده شد. بهطور کلی، 81٪ از بیماران زنده ماندند، در حالی که 19٪ پیش از پایان مطالعه فوت کردند. میانگین زمان تا مرگ 20 ماه و میانگین زمان تا پیشرفت بیماری 7 ماه بود.
سطوح فعالیت بدنی و تأثیرات آن
شرکتکنندگان در تحقیق بر اساس میزان فعالیت بدنیشان به سه گروه تقسیم شدند:
- هیچ فعالیتی ثبت نشده: 62% از شرکتکنندگان
- فعالیت کم (≤60 دقیقه در هفته): 13%
- فعالیت متوسط تا بالا (≥60 دقیقه در هفته با شدت متوسط): 25%
پس از در نظر گرفتن عوامل مختلف از جمله سن، جنسیت، وضعیت اقتصادی و اجتماعی و شرایط همراه، محققان دریافتند که افرادی که در سال قبل از تشخیص فعالیت بدنی داشتند، کمتر به پیشرفت بیماری و مرگ مبتلا شدند.
بهطور خاص، احتمال پیشرفت بیماری برای افرادی که فعالیت بدنی کمی داشتند، 16٪ کمتر از کسانی بود که هیچ فعالیت بدنی نداشتند. این در حالی است که برای افرادی که فعالیت بدنی متوسط یا بالایی داشتند، احتمال پیشرفت بیماری 27٪ کمتر بود.
علاوه بر این، احتمال مرگ از هر علتی برای کسانی که فعالیت بدنی کمی داشتند، 33٪ کمتر از کسانی بود که هیچ فعالیتی نداشتند. برای کسانی که فعالیت بدنی متوسط یا بالایی داشتند، این رقم به 47٪ رسید.
مزایای بلندمدت فعالیت بدنی
این روند در بلندمدت نیز ادامه داشت. دو سال پس از تشخیص، احتمال عدم پیشرفت بیماری در افرادی که فعالیت بدنی نداشتند 74٪ بود. این رقم برای کسانی که فعالیت بدنی کمی داشتند به 78٪ و برای افرادی که فعالیت بدنی متوسط یا بالایی داشتند به 80٪ رسید.
این روند در طی زمان ادامه یافت:
- پس از 3 سال: احتمال عدم پیشرفت بیماری به ترتیب 71٪، 75٪ و 78٪ بود.
- پس از 5 سال: احتمال عدم پیشرفت بیماری به ترتیب 66٪، 70٪ و 73٪ بود.
الگوهای مشابهی برای بقا نیز مشاهده شد. دو سال پس از تشخیص، احتمال بقا برای افراد غیرفعال 91٪، برای کسانی که فعالیت کمی داشتند 94٪ و برای کسانی که فعالیت متوسط یا بالایی داشتند 95٪ بود. این ارقام پس از 3 سال به ترتیب به 88٪، 92٪ و 94٪ و پس از 5 سال به 84٪، 90٪ و 91٪ رسید.
نتیجهگیری و پیشنهادات
محققان این تحقیق تأکید کردهاند که این مطالعه مشاهداتی است و به همین دلیل نمیتواند رابطه علت و معلولی بین فعالیت بدنی و پیشرفت سرطان را اثبات کند. آنها همچنین اشاره کردهاند که نتواستهاند برخی عوامل تأثیرگذار مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل را در نظر بگیرند. با این حال، آنها معتقدند که فعالیت بدنی میتواند از طریق تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش تعداد سلولهای کشنده طبیعی، لنفوسیتها و نوتروفیلها، به کاهش پیشرفت سرطان کمک کند.
فعالیت بدنی همچنین ممکن است خطر پیشرفت سرطانهای حساس به هورمون مانند سرطانهای سینه و پروستات را با تنظیم سطح استروژن و تستوسترون کاهش دهد.