تاثیر منفی داروهای ضدافسردگی بر بیماران مبتلا به زوال عقل

بر اساس مطالعات جدید، داروهای ضدافسردگی که برای بیماران مبتلا به زوال عقل تجویز می‌شوند، ممکن است به این بیماران آسیب برسانند.

به گزارش تک‌ناک، یک مطالعه گسترده روی نزدیک به ۱۹,۰۰۰ نفر نشان داده است که مصرف‌کنندگان داروهای ضدافسردگی در مقایسه با افرادی که از این داروها استفاده نمی‌کنند، با سرعت بیشتری دچار کاهش توانایی‌های مغزی می‌شوند. با وجود این، همه داروهای ضدافسردگی تأثیر یکسانی ندارند و انتخاب دقیق دارو ممکن است برخی از خطرات را کاهش دهد.

داروهای ضدافسردگی برای مدیریت علائمی مانند: اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و اختلالات خواب در بیماران مبتلا به زوال عقل تجویز می‌شوند. با وجود این، مطالعه‌ جدید انجام‌شده در سوئد، نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به زوال عقل که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، ممکن است با سرعت بیشتری توانایی‌های مغزی خود را از دست بدهند.

مطالعه‌ای وسیع با نتایج قابل تأمل

این مطالعه داده‌های ۱۸,۷۴۰ بیمار را بررسی کرد، که حدود ۲۳ درصد از آنها تحت درمان با داروهای ضدافسردگی بودند. در طول مطالعه، ۱۱,۹۱۲ نسخه داروی ضدافسردگی ثبت شد، که ۶۵ درصد آنها متعلق به داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs) بودند.

سارا گارسیا پتاچک، محقق اصلی این مطالعه از موسسه کارولینسکا گفت: «علائم افسردگی می‌توانند هم باعث تشدید کاهش توانایی‌های مغزی و هم اختلال در کیفیت زندگی شوند، بنابراین درمان آنها بسیار مهم است. نتایج این مطالعه می‌تواند به پزشکان و متخصصان کمک نماید تا داروهای ضدافسردگی مناسب‌تری برای بیماران مبتلا به زوال عقل انتخاب کنند.»

داروهای ضدافسردگی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs)

این داروها اغلب برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی و سایر مشکلات روانی استفاده می‌شوند. SSRIs با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می‌کنند، که به تنظیم خلق و خو کمک می‌نماید. برخی از داروهای رایج SSRI عبارت‌انداز:

• فلوکستین (پروزاک)
• سرترالین (زولوفت)
• اسکیتالوپرام (لکساپرو)
• سیتالوپرام (سِسکا)
• پاروکستین (پاکسیل)
• فلووکسامین (لووکس)

تفاوت‌ها بین داروهای ضدافسردگی و تأثیر بر زوال عقل

محققان، تغییرات مغزی بیماران مبتلا به زوال عقل را در طول زمان بررسی کردند و دریافتند که برخی داروها تأثیر منفی بیشتری بر توانایی‌های مغزی دارند. به عنوان مثال، اسکیتالوپرام با کاهش سریع توانایی‌های مغزی همراه بود، در حالی که میرتازاپین با مکانیسم عمل متفاوت، تأثیر منفی کمتری بر عملکرد مغزی افراد داشت.

تحقیقات آینده: تأثیر داروهای ضدافسردگی بر انواع زوال عقل

محققان قصد دارند بررسی کنند که آیا گروه‌های خاصی از بیماران، مانند افرادی با انواع خاصی از زوال عقل یا نشانگرهای زیستی مشخص، نسبت به داروهای ضدافسردگی مختلف واکنش بهتر یا بدتری دارند. سارا گارسیا پتاچک عنوان کرد: «هدف ما شناسایی این زیرگروه‌ها و ارائه مراقبت‌های فردی‌تر به بیماران است.»

اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا کاهش توانایی‌های مغزی ناشی از خود داروها است یا علائم افسردگی، اما این مطالعه رابطه واضحی بین مصرف داروهای ضدافسردگی و کاهش سریع‌تر توانایی‌های مغزی نشان می‌دهد. این یافته‌ها اهمیت انتخاب دقیق داروهای ضدافسردگی و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را برجسته می‌کند.

این مطالعه نه‌تنها به پزشکان کمک می‌کند تا تصمیمات درمانی بهتری بگیرند، بلکه اهمیت توجه به تفاوت‌های فردی بیماران را نیز یادآوری می‌کند.