بر اساس یک مطالعه جدید، جویدن مواد سخت مانند چوب باعث افزایش سطح یک آنتی‌اکسیدان طبیعی در عملکرد مغز انسان می‌شود و حافظه را بهبود می‌بخشد.
به گزارش تکناک، بسیاری از افراد آدامس می‌جوند که نرم‌تر و خوشایندتر از چوب است. تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که جویدن آدامس می‌تواند فعالیت مغزی را به طور قابل توجهی افزایش دهد، که پژوهشگران این مطالعه جدید نیز به این موضوع اشاره کرده‌اند.
به نظر می‌رسد که افزایش جریان خون در مغز باعث بهبود عملکردهای مغزی مختلف می‌شود. جالب است که شواهد بالینی نشان داده‌اند افرادی که در جویدن مشکل دارند، اغلب دارای عملکرد مغزی ضعیف‌تری هستند و بیشتر در معرض اختلالات ذهنی قرار دارند. البته هنوز مشخص نیست که پس از افزایش جریان خون در مغز، چه تغییرات متابولیکی خاصی در ارتباط با عملکرد مغزی رخ می‌دهد.
محققان در این مطالعه جدید، یکی از توضیحات احتمالی را بررسی کردند، که به استرس اکسیداتیو در بافت‌های عصبی مربوط می‌شود؛ عاملی که در کاهش عملکرد مغز نقش مهمی دارد. در طی فرایندهای متابولیکی مختلف، مولکول‌های مضری به نام گونه‌های فعال اکسیژن تولید می‌شوند، که می‌توانند به مغز آسیب برسانند. یکی از بهترین ابزارهای دفاعی مغز در برابر این استرس اکسیداتیو، آنتی‌اکسیدانی به نام گلوتاتیون (GSH) است، که وظایف مهمی در سراسر بدن بر عهده دارد، که از جمله آنها محافظت از نورون‌ها در برابر این مولکول‌های مضر است.
محققان با هدف درک بهتر اثر جویدن بر عملکرد مغز، این مطالعه را طراحی کردند تا نقش احتمالی گلوتاتیون را بررسی کنند. آنها اشاره کردند که با وجود اهمیت گلوتاتیون در مغز، تاکنون ارتباط آن با عمل جویدن کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
فهرست مطالب
این آزمایش چگونه انجام شد؟
محققان ۵۲ دانشجوی سالم از دانشگاهی در دئگو، کره جنوبی را انتخاب و آنها را به دو گروه تقسیم کردند. گروه اول، شامل ۲۷ نفر، آدامسی از جنس موم پارافین دریافت کردند و گروه دوم، شامل ۲۵ نفر، چوب‌های مخصوص معاینه پزشکی (چوب‌های آبسلانگ) را جویدند. هر فرد به مدت پنج دقیقه ماده مورد نظر را می‌جوید، در حالی که محققان با استفاده از طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی میزان گلوتاتیون را در ناحیه‌ای از مغز به نام قشر سینگولیت قدامی، قبل و بعد از جویدن اندازه‌گیری کردند. علاوه بر این، از همه شرکت‌کنندگان قبل و بعد از آزمایش یک بررسی مغزی گرفته شد.
نتایج آزمایش اثر جویدن بر عملکرد مغز
جویدن به‌طور قابل توجهی سطح گلوتاتیون را در قشر سینگولیت قدامی افزایش داد، به‌ویژه در گروهی که چوب جویده بودند. نتایج بررسی مغزی نیز نشان داد که افزایش گلوتاتیون با بهبود حافظه ارتباط مستقیم دارد. به عبارت دیگر، افرادی که چوب جویدند و بیشترین افزایش گلوتاتیون را داشتند، عملکرد بهتری در عملکرد مغزی خود نشان دادند.
محققان نوشتند: «تا جایی که ما می‌دانیم، این اولین گزارشی است که نشان می‌دهد جویدن می‌تواند سطح آنتی‌اکسیدان‌های مغز را تغییر دهد و اینکه افزایش این آنتی‌اکسیدان‌ها با عملکرد مغزی مرتبط است.»
البته، پژوهشگران تأکید دارند که برای تأیید این یافته‌ها، مطالعات بیشتری با تعداد بیشتری شرکت‌کننده، گروه‌های متنوع‌تر از نظر جمعیتی و بررسی نواحی مختلف مغز مورد نیاز است. هرچند که چوب نسبت به موم پارافین در این مطالعه مؤثرتر ظاهر شد، اما این دو ماده در مدت زمان کوتاه پنج دقیقه‌ای مورد آزمایش قرار گرفتند. مطالعات آینده ممکن است مواد متنوع‌تری را بررسی کنند و تأثیر مدت‌زمان طولانی‌تر جویدن را نیز بسنجند.
آیا باید چوب بجویم؟
شاید این یافته‌ها به تنهایی دلیل کافی برای توصیه به جویدن چوب نباشند، اما یک سرنخ جذاب ارائه می‌دهند. محققان می‌گویند که اگر مشخص شود جویدن چوب واقعاً این اثر را دارد، می‌تواند خبر خوبی برای مدیریت سطح گلوتاتیون در مغز باشد.
آنها نتیجه‌گیری کردند: «از آنجایی که در حال حاضر هیچ دارو یا روش شناخته‌شده‌ای برای افزایش سطح گلوتاتیون در مغز وجود ندارد، یافته‌های ما نشان می‌دهد که جویدن مواد به نسبت سخت می‌تواند یک روش مؤثر برای افزایش سطح گلوتاتیون در مغز باشد.»
این مطالعه نه تنها بینش جدیدی در مورد ارتباط جویدن و سلامت مغز ارائه می‌دهد، بلکه راه‌های جدیدی را برای تحقیقات آینده در زمینه بهبود عملکرد مغزی و مقابله با استرس اکسیداتیو باز می‌کند.
