یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که خشم در زنان با افزایش سن و گذار به یائسگی کاهش می‌یابد اما خشم فروخورده همچنان باقی می‌ماند.
به گزارش تکناک، این مطالعه که در مجله Menopause منتشر شده است، نگاهی نو به اثرات هیجانی و روان‌شناختی دوران یائسگی دارد و حتی از مزایای بالقوه افزایش سن در تنظیم هیجانات پرده برمی‌دارد.
فهرست مطالب
شکاف پژوهشی در بررسی خشم زنان یائسه
در حالی که بسیاری از تحقیقات به افسردگی در دوران پیش‌یائسگی و اوایل یائسگی پرداخته‌اند، بررسی احساساتی مانند خشم در این دوران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه جدید با بررسی بیش از ۵۰۰ زن ۳۵ تا ۵۵ ساله، نشان داد که انواع مختلف خشم، از جمله خشم لحظه‌ای، واکنشی و ابرازی، با افزایش سن به طور معناداری کاهش می‌یابند. فقط خشم فروخورده (سرکوب‌شده) است که با افزایش سن تغییری نمی‌کند.
ارتباط خشم با بیماری‌های قلبی در زنان
تحقیقات از دهه ۸۰ میلادی نشان داده‌اند زنانی که بیشتر عصبانی می‌شوند، به‌ویژه در سنین میانسالی، با خطرات جدی در سلامت قلب و عروق روبه‌رو هستند. جالب اینجا است که تنها در مدت سه سال، این افراد افزایش قابل توجهی در فشار خون را تجربه می‌کنند.
مطالعات دیگر، ارتباط بین خشم و بیماری آترواسکلروز کاروتید (تنگی شریان) را بررسی کرده‌اند. نتایج حاکی از آن است که زنان با میزان خشم بالا، ده سال بعد دچار ضخامت بیشتر دیواره‌های شریانی می‌شوند. همچنین خشم بالا با افسردگی در دوران یائسگی ارتباط دارد، به‌ویژه در زنانی که از هورمون‌درمانی برای مدیریت علائم استفاده می‌کنند.
روند تکاملی خشم در طول یائسگی و افزایش سن
این تحقیق برای اولین‌بار نشان داده است که با افزایش سن و تغییرات هورمونی دوران یائسگی، میزان خشم در زنان کاهش پیدا می‌کند. به‌ویژه پس از پایان دوران باروری، زنان کمتر عصبانی می‌شوند و کنترل بهتری بر احساسات خود دارند. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده بهبود توانایی تنظیم احساسات در زنان میانسال باشد.
خشم فروخورده همچنان پایدار می‌ماند
نکته مهم اینجا است که بر خلاف سایر انواع خشم، خشم سرکوب‌شده با افزایش سن کاهش نمی‌یابد. این موضوع می‌تواند بر سلامت روان و جسم زنان در میانسالی و سالمندی تأثیرگذار باشد و نیاز به آموزش راهکارهای مدیریت خشم و توجه بیشتر به جنبه‌های عاطفی زندگی روزمره را برجسته می‌سازد.
هورمون‌ها، خشم و کیفیت زندگی
به گفته دکتر مونیکا کریسمس که یکی از پژوهشگران این مطالعه بود، تغییرات روانی دوران پیش‌یائسگی اغلب نادیده گرفته می‌شوند، در حالی که نوسانات هورمونی می‌توانند باعث نوسانات شدید خلقی، خشم و خصومت شوند. او تأکید می‌کند که آگاهی‌رسانی به زنان درباره این تغییرات و مدیریت فعال علائم می‌تواند تأثیر عمیقی بر کیفیت کلی زندگی و سلامت روان آنها داشته باشد.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که میانسالی می‌تواند دوره‌ای برای آرام‌تر شدن ذهن و کاهش واکنش‌های هیجانی شدید باشد، اما توجه ویژه به خشم فروخورده و اثرات آن همچنان ضروری است. رویکردهای جدید برای درک و مدیریت خشم در زنان، به‌ویژه در زمینه سلامت روان و قلب، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
