مطالعهای از سوئد نشان میدهد که سزارین برنامهریزی شده ممکن است خطر ابتلا به سرطان خون حاد لنفوبلاستیک (ALL) را در کودکان ۲۱ درصد افزایش دهد.
به گزارش تکناک، البته، متخصصان تأکید میکنند که خطر کلی این سرطان همچنان بسیار پایین است و تصمیمهای پزشکی نباید صرفاً بر اساس این یافته اتخاذ شوند.
این مطالعه که به تازگی در مجله International Journal of Cancer منتشر شده است با مطالعات پیشین همخوانی دارد، اما نکته مهمتر آن است که حتی با کنترل عوامل مختلف مرتبط با مادر و نوزاد، این ارتباط همچنان پابرجا باقی ماند.
فهرست مطالب
بررسی ۲.۴ میلیون تولد در یک مطالعه ۲۰ ساله
در این تحقیق، دادههای بیش از ۲.۴ میلیون تولد در سوئد طی دو دهه بررسی شد. محققان روش زایمان (زایمان طبیعی، سزارین برنامهریزی شده و سزارین غیرمنتظره پس از شروع درد زایمان) را تحلیل کردند و اطلاعاتی مانند وزن نوزادان، نقصهای مادرزادی، ابتلای مادر به دیابت، چاقی یا پرهاکلامپسی (مسمومیت بارداری) را نیز در نظر گرفتند.
در مجموع، حدود ۳۷۵ هزار نوزاد (۱۵ درصد کل شرکتکنندگان) با روش سزارین به دنیا آمدند، که ۲۱۳ هزار سزارین قبل از شروع درد زایمان بود. در کل، حدود ۱۲۰۰ کودک (۰.۰۵ درصد از کل تولدها) در طول زمان به سرطان خون حاد لنفوبلاستیک مبتلا شدند.

خطر بیشتر در سزارین برنامهریزی شده
پژوهشگران دریافتند خطر ابتلا به سرطان خون حاد لنفوبلاستیک در کودکانی که با هر نوع سزارین به دنیا آمدهاند، بیشتر از کودکانی است که زایمان طبیعی داشتهاند. هرچند، این خطر در سزارینهای برنامهریزی شده قبل از زایمان به طور معناداری بیشتر بود. این در حالی است که سزارینهای اضطراری پس از آغاز درد زایمان تنها افزایش اندکی در خطر داشتند.
نکته قابل توجه دیگر این بود که سزارینهای برنامهریزی شده میتوانند به دو نوع «برنامهریزی شده» و «حاد» (در مواردی مثل مشکل فوری جنین) تقسیم شوند. موارد حاد با افزایش خطر سرطان مرتبط نبودند، اما تعداد محدود این موارد، امکان نتیجهگیری قطعی را نمیدهد.
خطر همچنان پایین اما قابل توجه است
دکتر جوزف ویملز که یکی از پژوهشگران این مطالعه است، با وجود تأیید بالا بودن خطر نسبی سرطان خون حاد لنفوبلاستیک در نوزادان سزارینی، تأکید کرد که خطر مطلق همچنان بسیار پایین است. در ایالات متحده، فقط حدود ۴.۸ کودک از هر ۱۰۰ هزار نفر در سال به این نوع سرطان مبتلا میشوند.
دو فرضیه درباره ارتباط بین سزارین و سرطان خون
پژوهشگران درباره علت این ارتباط احتمالی، دو فرضیه مطرح کردهاند:
- عدم مواجهه با میکروبهای طبیعی کانال زایمان: نوزادانی که با سزارین به دنیا میآیند، به خصوص آنهایی که قبل از زایمان انجام میشود، با میکروبیوم واژینال تماس ندارند. این موضوع ممکن است باعث ایجاد محیطی شود که رشد سلولهای پیشسرطانی در آن راحتتر باشد.
- عدم دریافت هورمونهای استرسزای زایمان: فرضیه دوم این است که نوزادان در حین زایمان طبیعی با هورمونهایی مانند کورتیزول مواجه میشوند، که میتواند به حذف سلولهای پیشسرطانی کمک کند. از آنجا که داروهای استروئیدی یکی از ارکان درمان سرطان خون حاد لنفوبلاستیک هستند، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا میکند.
یافتهای برای آگاهی درباره سزارین برنامهریزی شده
دکتر کریستینا اوورفیا-کامپیتسی، پژوهشگر اصلی این مطالعه تأکید کرد: «سزارین، جزئی حیاتی و اغلب نجاتبخش از زایمان مدرن است. یافتههای ما نباید باعث نگرانی شوند، بهویژه زمانی که این روش از نظر پزشکی ضروری است.»
وی تصریح کرد: «زمانی که تصمیم برای سزارین بدون دلیل پزشکی مشخص گرفته میشود، آگاهی از پیامدهای احتمالی بلندمدت، مانند افزایش خطر اندک سرطان، حائز اهمیت است.»

نکاتی برای آینده تحقیق و تصمیمگیری بالینی
اگرچه این پژوهش در سوئد انجام شده است، اما کارشناسان معتقد هستند که نتایج آن امکان دارد در کشورهای دیگر با ویژگیهای جمعیتی و محیطی متفاوت نیز صادق باشد، اما برای تأیید آن نیاز به مطالعات گستردهتر است.
مطالعه جدید اگرچه نشاندهنده افزایش خطر نسبی سرطان خون حاد لنفوبلاستیک در کودکان متولد از طریق سزارین برنامهریزی شده است، اما باید با دیدی متعادل تفسیر شود. خطر مطلق پایین است و در شرایطی که سزارین برای حفظ جان مادر یا نوزاد ضروری است، جای هیچ نگرانی وجود ندارد.
این یافته میتواند اطلاعات ارزشمندی در اختیار پزشکان و خانوادهها قرار دهد تا در مواردی که امکان انتخاب وجود دارد، تصمیم آگاهانهتری گرفته شود.