بر اساس پژوهش‌های جدید، افرادی که در زبان خود زمان آینده را جداگانه بیان نمی‌کنند (مثل «فردا باران می‌بارد» به‌جای «فردا خواهد بارید»)، بیشتر به فکر آینده هستند.
به گزارش تکناک، این پژوهش‌ها نشان می‌دهند زبان‌هایی که مرز مشخصی میان زمان حال و آینده ندارند، نه‌تنها نحوه بیان افراد را تغییر می‌دهند، بلکه می‌توانند بر رفتار، تصمیم‌گیری و حتی سبک زندگی افراد تأثیر بگذارند. در این زبان‌ها آینده مثل بخشی از زمان حال در نظر گرفته می‌شود و همین موضوع می‌تواند نگاه افراد به پس‌انداز، سلامت و انتخاب‌های روزمره را تغییر دهد.
فهرست مطالب
زمان آینده در زبان انگلیسی و دیگر زبان‌ها
آینده در زبان انگلیسی، به طور مشخص از حال جدا می‌شود: جمله‌ای مانند “It will rain tomorrow” (فردا باران خواهد بارید) آینده را به وضوح از زمان حال متمایز می‌کند.
اما در بسیاری از زبان‌های اروپایی چنین مرزبندی مشخصی وجود ندارد. برای مثال در آلمانی می‌توان گفت: “Es wird morgen regnen” (فردا باران خواهد بارید)، اما در مکالمه روزمره اغلب مردم می‌گویند: “Morgen regnet es” (فردا باران می‌بارد). در این حالت، آینده بدون استفاده از زمان دستوری آینده بیان می‌شود.
این تفاوت ظریف نشان می‌دهد که در برخی زبان‌ها، آینده بخشی از حال تلقی می‌شود و مرز میان امروز و فردا محو است.
علاوه بر آلمانی، زبان‌هایی مانند: نروژی، دانمارکی، سوئدی، هلندی، استونیایی و فنلاندی نیز تمایز ضعیفی میان زمان حال و آینده دارند.
در زبان چینی ماندارین اصلاً زمان آینده وجود ندارد و با استفاده از قید یا بافت جمله مفهوم آینده منتقل می‌شود. مثلاً برای پیش‌بینی هوا به‌سادگی گفته می‌شود: «فردا باران»؛ بدون آنکه فعل در زمان آینده صرف شود.
تأثیر زبان بر رفتار و تصمیم‌گیری
این تفاوت‌های دستوری زبان در بیان زمان آینده فقط بر گفتار اثر نمی‌گذارند؛ بلکه می‌توانند بر شیوه فکر کردن و تصمیم‌گیری افراد نیز تأثیر داشته باشند.
مطالعات نشان داده‌اند افرادی که زبان آنها آینده را از حال جدا نمی‌کند، آینده‌نگرتر هستند. آینده برای آنان، مفهومی دور و انتزاعی نیست بلکه نزدیک و ملموس است؛ بنابراین بیشتر تمایل دارند طوری عمل کنند که گویی فردا اهمیت دارد.
یافته‌های یک مطالعه جدید از تأثیر زبان بر زمان آینده
یک اقتصاددان به نام کیت چن در سال ۲۰۱۳، مطالعه‌ای انجام داد که در آن تصمیمات آینده‌محور گویشوران زبان‌های مختلف را بررسی کرد.
او نشان داد افرادی که زبان آنها حال و آینده را به طور مبهم بیان می‌کند:
- ۳۱ درصد بیشتر احتمال دارد پول پس‌انداز کنند.
- هنگام بازنشستگی ۳۹ درصد ثروت بیشتری دارند.
- ۲۴ درصد کمتر سیگار می‌کشند.
- ۲۹ درصد بیشتر فعالیت بدنی دارند.
- ۱۳ درصد کمتر دچار چاقی می‌شوند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که زبان می‌تواند به شکل‌گیری انتخاب‌های مهم زندگی کمک کند.
آیا زبان علت است یا بازتاب فرهنگ؟
هنوز مشخص نیست که آیا زبان علت این تفاوت‌ها در درک زمان آینده است یا فقط بازتابی از ارزش‌های فرهنگی عمیق‌تر می‌باشد. به عقیده چن، ممکن است زبان فقط به عنوان یک نشانه قدرتمند از محرک‌های عمیق‌تر عمل کند، نه اینکه به‌تنهایی علت این رفتارهای آینده‌محور باشد.
زبان و درک ما از زمان و فضا
مطالعات دیگر نشان داده‌اند که جهت نوشتار نیز بر درک ما از زمان اثر می‌گذارد. برای مثال:
- گویشوران زبان‌هایی با نوشتار از چپ به راست (مانند انگلیسی) زمان را از چپ به راست تجسم می‌کنند.
- اما در زبان‌هایی با نوشتار از راست به چپ (مانند عربی و عبری) زمان از راست به چپ در ذهن افراد چیده می‌شود.
این مثال‌ها نشان می‌دهند که زبان تنها وسیله‌ای برای ارتباط نیست، بلکه نیروی پنهانی است که نحوه تجربه ما از واقعیت را شکل می‌دهد.
