سرمایه‌گذاری در کابل‌های زیردریایی طی دو سال آینده به ۱۳ میلیارد دلار می‌رسد؛ رقابتی بی‌سابقه میان متا، آمازون، گوگل و مایکروسافت در عمق دریاها.
به گزارش تکناک بخش فناوری، طی دو سال آینده، سرمایه‌گذاری در کابل‌های ارتباطی زیردریایی با جهشی دوبرابری به ۱۳ میلیارد دلار خواهد رسید. این رشد چشمگیر را عمدتاً غول‌های فناوری مانند متا، آمازون، مایکروسافت و گوگل هدایت می‌کنند و هدف آن تقویت زیرساخت‌های لازم برای مراکز داده عظیم هوش مصنوعی است. با‌این‌حال، گزارش‌ها حاکی از آن است که این شریان‌های حیاتی داده با خطر روزافزون آسیب و قطعی‌های طولانی‌مدت روبه‌رو هستند.
زیرساخت کابل‌کشی زیردریایی که قاره‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند، درواقع تاروپود اینترنت جهانی است. گزارش ویدئویی جدید شبکه سی‌ان‌بی‌سی به‌درستی اشاره می‌کند که بدون این ارتباطات، مراکز داده عظیم هوش مصنوعی چیزی جز انبارهای بی‌فایده نیستند. اکنون این زیرساخت حیاتی درحال تجربه دوره رشد بی‌سابقه است.
پل گابلا از شرکت آلکاتل، بزرگ‌ترین سازنده و نصب‌کننده کابل‌های زیردریایی در جهان، می‌گوید که غول‌های فناوری در دهه گذشته حدود ۵۰ درصد از بازار این صنعت را ازآن خود کرده‌اند. پروژه‌های عظیمی که این شرکت‌ها در دست اجرا دارند، گواهی بر این مدعاست:
- پروژه Waterworth متا: این پروژه با طول بیش از ۵۰ هزار کیلومتر، بزرگ‌ترین پروژه کابل زیردریایی در تاریخ محسوب می‌شود و مستقیم‌ترین مسیر اتصال به دور دنیا را فراهم می‌کند.
- پروژه 2Africa متا: با طول ۴۵ هزار کیلومتر، این کابل تمام قاره آفریقا و بخش‌هایی از اروپا را به یکدیگر متصل خواهد کرد.
- کابل Sol گوگل: این کابل که در ماه جولای معرفی شد، فلوریدا، برمودا، آزور و اسپانیا را به‌هم وصل می‌کند.
- پروژه Fastnet آمازون: این پروژه نیز مسیر ارتباطی مهمی بین مریلند آمریکا و ایرلند ایجاد خواهد کرد.
ناگفته نماند که این سرمایه‌گذاری عظیم بدون مشکل نیست. قطعی کابل‌های زیردریایی خطری جدی و رو‌به‌رشد است که می‌تواند عواقب ویرانگری داشته باشد و حتی ارتباط یک کشور را به‌طور کامل با اینترنت جهانی قطع کند.
متیو مونی از شرکت امنیت سایبری ریکوردد فیوچر اشاره می‌کند که اگرچه تقریباً تمام حوادث آسیب به کابل‌ها اتفاقی هستند، به نظر می‌رسد الگویی واقعی درباره برخی قطعی‌های اخیر درحال شکل‌گیری است. این نگرانی‌ها به‌حدی جدی است که ناتو در اوایل سال جاری، پس‌از چندین قطعی «مرموز» کابل در منطقه بالتیک، برنامه «بالتیک سنتری» را برای نظارت و حفاظت از این زیرساخت‌ها راه‌اندازی کرد. درمقابل، تنش‌ها میان چین و تایوان نیز باعث شده است تا تایوان گشت‌زنی در اطراف سواحل خود را برای حفاظت از کابل‌هایش افزایش دهد.
تامزهاردور می‌نویسد که میانگین زمان تعمیر هر کابل آسیب‌دیده در سال ۲۰۲۳ حدود ۴۰ روز بوده است؛ زمانی طولانی که صنعت کابل زیردریایی در تلاش برای کاهش آن است. در همین زمینه، شرکت آلکاتل اعلام کرد که گفت‌وگوهایی در سطح صنعت برای ایجاد مدلی جدید و کارآمدتر برای تعمیر کابل‌ها در جریان است. این اقدام نیازمند همکاری بین‌المللی تمام کشورهایی است که این شریان‌های حیاتی داده از سواحل آنها عبور می‌کند.
