فناوری UWOC کیوسرا امکان ارسال داده‌های دقیق و ویدئوهای با وضوح عالی و اطلاعات حسگر زیرآب را با سرعت بسیار زیاد فراهم می‌کند.
به گزارش تکناک بخش اینترنت و شبکه، شرکت ژاپنی کیوسرا (Kyocera) از توسعه فناوری نوین ارتباطات نوری زیرآب (UWOC) خبر داده است که امکان ارتباط بی‌سیم با سرعت زیاد و در فاصله کوتاه را فراهم می‌کند. به گفته این شرکت، آزمایش‌ها در محیط آزمایشگاهی آب شیرین نشان داده است که این روش می‌تواند به سرعت انتقال داده ۵/۲ گیگابیت‌بر‌ثانیه برسد. این رقم چندین برابر سریع‌تر از سرعت چند‌مگابیتی سامانه‌های متداول ارتباطات صوتی زیرآبی است.
کلید این پیشرفت توسعه لیزر ویژه برای ارتباطات زیرآب بر‌اساس پروتکل‌ها و لایه‌های فیزیکی اختصاصی کیوسرا است. این سیستم به مدار نوری پیشرفته برای تبدیل نور به سیگنال‌های الکتریکی نیز مجهز است که پهنای باند بیش از ۱ گیگاهرتز را ارائه می‌دهد و تقریباً ۲/۵ برابر سریع‌تر از نمونه‌های رقیب عمل می‌کند؛ رقبایی همچون چین که نخستین دیتاسنتر تجاری زیرآب دنیا را افتتاح کرده است.
نوآوری این‌چنینی می‌تواند تحولی بزرگ در فناوری پهپادهای زیرآبی ایجاد کند؛ زیرا این امکان را فراهم می‌آورد که داده‌ها به‌صورت زنده به کاربر روی سطح یا روی کشتی مادر ارسال شوند؛ ازجمله عکس‌های با وضوح چشمگیر و پخش ویدئو زنده و داده‌های حسگرها. این ویژگی‌ها پهپادها را برای بازبینی سازه‌های زیرآبی یا انجام هم‌زمان ارتباط با چندین حسگر جهت جمع‌آوری داده‌های جامع بسیار کارآمد می‌کند.
با‌این‌حال، فناوری UWOC کیوسرا نمی‌تواند جایگزین کابل‌های فیبرنوری زیرآبی برای ارتباطات دوربرد شود؛ زیرا معمولاً به فاصله حدود ۱۰۰ متر محدود است. عبور لیزر از آب محدوده ارتباط را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و به‌دلیل نیاز به خط دید مستقیم، کنترل پهپادهای اکتشافی عمق‌بالا با این فناوری ممکن نیست. حتی عبور جانوران دریایی از مسیر نیز می‌تواند ارتباط را قطع کند.
تامزهاردور می‌نویسد که با وجود این محدودیت‌ها، فناوری یادشده در مواقع خاص بسیار ارزشمند است؛ زیرا علاوه‌بر سرعت بسیار زیاد و پهنای باند عظیم و تأخیر کم، امنیت بیشتری از سیگنال‌های صوتی دارد. در ارتباطات آکوستیک، صدا در تمام جهات در آب پخش می‌شود و به‌شدت تحت‌تأثیر نویز محیطی مانند صدای موتور کشتی‌ها یا صداهای ناشی از پستانداران بزرگ دریا قرار می‌گیرد؛ اما فناوری UWOC کیوسرا چنین مشکلاتی ندارد.
به‌جز کنترل پهپادهای زیرآبی، این فناوری می‌تواند برای ارتباط با حسگرهای ثابت زیرآب استفاده شود؛ حسگرهایی که برای پایش زیرساخت‌های حیاتی مانند کابل‌های فیبرنوری و خطوط لوله یا رهگیری خودکار جانوران دریایی نشانه‌گذاری‌شده به کار می‌روند. حتی در حوزه نظامی نیز می‌توان از UWOC برای برقراری ارتباط با پهپادهای زیرآبی پرتاب‌شده از زیردریایی‌ها یا کشتی‌های بزرگ بهره گرفت.
