تحقیقات جدید نشان می دهد، سرعت گرم شدن قطب شمال 4 برابر بیشتر از سایر نقاط در کره زمین است
به گزارش تک ناک، زمین تقریباً از زمان آغاز انقلاب صنعتی تقریبا 1.1 درجه گرمتر شده است. این گرمایش یکنواخت نبوده است برخی مناطق با سرعت بسیار بیشتری گرم می شوندو یکی از این مناطق قطب شمال است.مطالعات جدید نشان می دهد که قطب شمالی در 43 سال گذشته تقریباً چهار برابر سریعتر از سایر نقاط جهان گرم شده است. این بدان معناست که از سال 1980 قطب شمال (North Pole : one of the two points where the Earth’s axis of rotation intersects its surface) به طور متوسط حدود 3 درجه سانتیگراد گرمتر شده است.
علت افزایش سرعت گرم شدن زمین چیست؟
بخش بزرگی از علت این افزایش دما و گرم شدن قطب شمال مربوط به یخ دریا است. یک لایه نازک (معمولاً یک متر تا پنج متر ضخامت) از آب دریا در زمستان یخ میزند و در تابستان تا حدی ذوب میشود.
یخ دریا با یک لایه درخشان از برف است پوشیده میشود.این لایه درخشان حدود 85 درصد از تابش خورشیدی را بازتاب می دهد. دراقیانوسها برعکس این پدیده اتفاق می افتد. اقیانوس به عنوان تاریک ترین سطح طبیعی روی این سیاره، 90 درصد تابش خورشیدی را جذب می کند.
در زمستان اقیانوس منجمد شمالی با یخ دریا پوشیده می شود. این لایه یخ مانند یک پتوی بازتابی بزرگ عمل می کند و جذب تابش خورشیدی را کاهش می دهد. با ذوب شدن یخ دریا، نرخ جذب گرمای حاصل از تابش خورشید افزایش می یابد و در نتیجه یک حلقه بازخورد مثبت ایجاد می شود . این حلقه باعث گرم شدن اقیانوس ها و افزایش ذوب یخ های دریا میشود .
این حلقه بازخورد تا حد زیادی مسئول چیزی است که به عنوان تشدید گرم شدن قطب شمال شناخته می شود و پاسخی است برای اینکه چرا قطب شمال بسیار بیشتر از بقیه سیاره گرم می شود.
آیا تشدید گرم شدن قطب شمال دست کم گرفته می شود؟
از مدلهای عددی اقلیمی برای تعیین کمیت بزرگی تشدید قطب شمال استفاده می شود. آنها معمولاً نسبت تشدید را حدود 2.5 تخمین می زنند، به این معنی که قطب شمال 2.5 برابر سریعتر از میانگین جهانی گرم می شود. مطالعه جدید بر اساس رکورد مشاهده ای دمای سطح در 43 سال گذشته، نرخ تقویت آن را حدود 4 تخمین می زند.
به ندرت مدل های اقلیمی به این مقدار زیاد می رسند. این نشان دهنده آن است که ممکن است مدل ها به طور کامل حلقههای بازخوردی را که مسئول تشدید در قطب شمال هستند، شامل نشوند . در نتیجه، گرم شدن آن و پیامدهای بالقوه آن را دستکم بگیرند.
چقدر باید نگران باشیم؟
قطب شمال علاوه بر یخ دریا، دارای اجزای آب و هوایی دیگری است که بسیار حساس به گرم شدن هستند. اگر بیش از حد تحت فشار قرار گیرند، پیامدهای جهانی نیز خواهند داشت.
یکی از این اجزا، permafrost است این یک لایه (اکنون نه چندان زیاد) به طور دائمی یخ زده از سطح زمین است . با افزایش دما در سراسر قطب شمالی، لایه فعال یعنی بالاترین لایه خاک که هرسال تابستان ذوب می شود، عمیق تر می شود. این ذوب شدن به نوبه خود، فعالیت بیولوژیکی را در لایه فعال افزایش می دهد و منجر به آزاد شدن کربن در اتمسفر می شود.
Permafrost در قطب شمال حاوی کربن کافی برای افزایش میانگین دمای جهانی تا بیش از 3 درجه سانتیگراد است. اگر آب شدن Permafrost تسریع شود، پتانسیل یک فرآیند بازخورد مثبت فراری وجود دارد که اغلب از آن به عنوان بمب ساعتی کربنی دائمی یاد می شود.
انتشار دی اکسید کربن و متان که قبلاً ذخیره شده به گرم شدن بیشتر قطب شمال کمک می کند و متعاقباً آب شدن Permafrost در آینده را تسریع می کند.
دومین جزء قطب شمال که در برابر افزایش دما آسیب پذیر است، ورقه یخی گرینلند است. این توده بزرگترین توده یخ در نیمکره شمالی است حجم یخ منجمد در این توده به حدی است که در صورت ذوب کامل، سطح آب دریاها را تا 7.4 متر افزایش می دهد.
هنگامی که میزان ذوب در سطح یک کلاهک یخی از سرعت انباشته شدن برف زمستانی بیشتر شود، سریعتر جرم خود را از دست می ده وقتی از این آستانه پیشتر برود و جرم بیشتری از دست بدهد، سطح آن پایین می آید. این امر سرعت ذوب را تسریع می کند، زیرا دما در ارتفاعات پایین تر بیشتر است.
این حلقه بازخورد اغلب ناپایداری کلاهک یخی کوچک نامیده می شود. تحقیقات قبلی افزایش دمای مورد نیاز در اطراف گرینلند را برای عبور از این آستانه در حدود 4.5 درجه سانتیگراد بالاتر از آستانه دوران ماقبل صنعتی شدن را نشان می دهد. با توجه به سرعت استثنایی گرم شدن قطب شمال، عبور از این آستانه بحرانی به سرعت محتمل می شود.
با وجود برخی تفاوتها در بزرگی تشدید قطب شمال در مناطق مختلف ، اما سرعت گرم شدن قطب شمال بسیار بیشتر از مدلهای ذکر شده است. این سرعت زیاد گرمایش ما را به طور خطرناکی به آستانه ای از تغییرات آب و هوایی نزدیک می کند . عبور از از این آستانه عواقب جهانی خواهد داشت. همانطور که هر کسی که در مورد این مشکلات تحقیق می کند می داند آنچه در قطب شمال اتفاق می افتد درهمان جا باقی نمی ماند.