مریخی، کتاب پرفروش اندی ویر که در سال 2011 منتشر شد، حول محور داستان گیاهشناس مارک واتنی میچرخد که در مریخ گیر افتاده و سعی در پرورش غذا دارد.
به گزارش تکناک، در حالی که واتنی بر کاشت سیب زمینی تمرکز داشت، یافته های اخیر ارائه شده در پنجاه و چهارمین کنفرانس علوم قمری و سیاره ای توسط تیمی از محققان بین رشته ای از دانشگاه آریزونا نشان می دهد که برنج می تواند گزینه مناسب تری برای کشاورزان مریخی آینده باشد.
بر اساس چکیده نتایج این تیم تحقیقاتی، امکان کاشت برنج در مریخ وجود داردو برنج میتواند بر چالشهایی که در آن محیط با آن مواجه می شود از طریق کنترل ژنهای مرتبط با استرس غلبه کند. مانع اصلی در کشت محصولات کشاورزی در مریخ وجود نمک های پرکلرات است که در خاک مریخ کشف شده و برای گیاهان سمی است.
این تیم قادر به شبیه سازی خاک مریخ با استفاده از خاک غنی از بازالت استخراج شده از صحرای موهاوی به نام Mojave Mars Simulant یا MMS بود که توسط دانشمندان ناسا و آزمایشگاه رانش جت توسعه داده شد.
سپس تیمهای تحقیقاتی سه نوع برنج، از جمله یک نوع وحشی و دو نوع ویرایش شده ژن را با جهشهای ژنتیکی تولید کردند که آنها را قادر میسازد تا به استرسهایی مانند خشکسالی، کمبود قند یا شوری واکنش نشان دهند. این گونهها در MMS و همچنین یک مخلوط گلدانی معمولی و ترکیبی از این دو رشد کردند. در حالی که گیاهان میتوانستند در خاک شبیهساز مریخ رشد کنند، به اندازه گیاهانی که در خاک گلدان و خاک ترکیبی رشد میکنند، توسعه نیافتهاند. جایگزینی تنها یک چهارم شبیه ساز مریخ با خاک گلدان منجر به بهبود توسعه شد.
این تیم تحقیقاتی همچنین مقدار پرکلرات موجود در خاک را آزمایش کردند و دریافت که 3 گرم در هر کیلوگرم آستانه ای است که هیچ چیز فراتر از آن رشد نمی کند. در حالی که سویه های جهش یافته هنوز می توانند در 1 گرم پرکلرات در هر کیلوگرم ریشه داشته باشند.
یافته های آنها نشان می دهد که ممکن است راهی کاشت برنج در مریخ وجود داشته باشد. مراحل بعدی شامل آزمایش با خاکی است که شبیه تر به خاک مریخ باشد. این خاک با نام شبیهساز جهانی مریخ شناخته می شود، همچنین در این مرحله سایر گونههای برنج است که تحمل غلظتهای نمک بالاتر را نشان دادهاند مورد آزمایش قرار می گیرند.
بخش مهم دیگری از این تحقیقات شامل تعیین میزان پرکلرات است که ممکن است از خاک به گیاه وارد شود. در انتهای تحقیق، محققان میخواهند برنج را به یک اتاقک زیستگاه بسته وارد کنند و آن را در یک اتاق شبیهسازی مریخ قرار دهند که دما و جو سیاره را القا میکند.
نویسنده دوم مقاله، ابیلاش راماچاندران، محقق فوق دکترا در مرکز علوم فضایی و سیاره ای آرکانزاس، خاطرنشان کرد که با یک محقق استرالیایی از منطقه ای که خاک آن دارای شوری بالایی است صحبت کرده و کار آنها را به عنوان یک راه حل بالقوه برای پرورش محصولات کشاورزی می بیند. او افزود: ما میتوانیم از زمین به عنوان شبیه ساز قبل از ارسال دانهها و کاشت برنج در مریخ استفاده کنیم.
نویسنده اول چکیده، پیتر جیمز گان، و دانشجوی دکترا در زیست شناسی سلولی و مولکولی، گفت که این پروژه زمانی آغاز شد که او راماچاندران را برای قهوه در اتحادیه دانشجویی ملاقات کرد. او در اینجا در دانشگاه تازه کار بود و ما کارهایی را که در آزمایشگاه های مربوطه انجام می دادیم به اشتراک گذاشتیم. از آنجایی که او روی علوم سیارهای کار میکند، و من در زیستشناسی سلولی و مولکولی تخصص دارم، تصمیم گرفتیم گیاهان را امتحان کنیم.