تحقیقات جدید نشان می دهد که نحوه به خاطر سپردن و پردازش خاطرات بد دوران کودکی دارای اهمیت بسیار زیادی است و یادآوری آن در مراحل بعدی زندگی بر سلامت روان فرد تأثیر می گذارد.
به گزارش تکناک، محققان می گویند که حتی در غیاب شواهد مستند، پزشکان میتوانند از تجربیات گزارششده بیماران از خاطرات بد در دوران کودکی، برای شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به مشکلات سلامت روان هستند و ارائه مداخلات اولیه استفاده کنند.
محققان یک مطالعه بزرگ را با 1196 شرکتکننده تا سن 40 سالگی انجام دادند تا بررسی کنند که چگونه تجارب سوء استفاده و یا بیتوجهی (بدرفتاری) در دوران کودکی بر ایجاد اختلالات عاطفی در بزرگسالی تأثیر میگذارد.
این مطالعه نشان داد که بزرگسالانی که به صورت گذشتهنگر تجربیات بدرفتاری در دوران کودکی را قبل از 12 سالگی گزارش کردهاند، تعداد بیشتری از دورههای افسردگی یا اضطراب را در دهه بعدی زندگی نسبت به آنهایی که خاطرات بد را به خاطر نمیآورند، داشتند.
در مقابل، شرکتکنندگانی که سابقه بدرفتاری در دوران کودکی داشتند، اما هیچ یادآوری گذشتهنگری از این تجربه نداشتند، تعداد مشابهی از دوره های اختلال عاطفی را نسبت به آنهایی که تجربهای از بدرفتاری نداشتند، از خود نشان دادند.
آندریا دنیس، نویسنده این مطالعه گفت: مطالعه ما نشان می دهد که چگونه یک فرد تجربیات سوء استفاده یا غفلت دوران کودکی را درک می کند و به یاد می آورد و در حقیقت این نحوه یادآوری پیامدهای بیشتری بر اختلالات عاطفی آینده دارد تا خود تجربه. یافتهها نشان میدهد که حتی در صورت عدم وجود شواهد مستند از بدرفتاری در دوران کودکی، پزشکان میتوانند از اطلاعات ارائهشده توسط مراجعان خود برای شناسایی افرادی که در معرض خطر بیشتر مشکلات سلامت روانی هستند، استفاده کنند. همچنین یافتهها نشان میدهند که مداخلات اولیه که به درمان خاطرات آزاردهنده سوء استفاده و یا بد رفتاری و بی توجهی در دوارن کودکی کمک میکند، ممکن است بعداً از بروز مشکلات عاطفی جلوگیری کند.
با شرکت کنندگان در مورد تجربیات گذشته درمورد بدرفتاری و بی توجهی در دوران کودکی و سلامت روانی فعلی و گذشته آنها مصاحبه شد. سپس برای اندازه گیری سیر علائم افسردگی و اضطراب با آنها، مجددا مصاحبه ای صورت گرفت.
محققان توضیح میدهند که این مسئله میتواند به این دلیل باشد که اختلالات عاطفی میتوانند بهطور منفی خاطرات را جهت دهی کنند و به همین دلیل شرکتکنندگان احتمال دارد رویدادهای منفی را بیشتر به خاطر بیاورند.
درک بهتر از نحوه حفظ و تشدید خاطرات بد دوران کودکی در طول زمان و اینکه چگونه آن خاطرات بر عملکرد روزانه تاثیر می گذارد، می تواند بینش جدیدی برای توسعه درمان های موثر ارائه دهد.