بررسی ها نشان می دهد داده های GPS می تواند زلزله های بزرگ را ساعت ها قبل از وقوع آنها تشخیص دهد.
به گزارش تکناک، تجزیه و تحلیل داده های سری زمانی سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) از نزدیک به 100 زمین لرزه بزرگ در سراسر جهان، شواهدی را مبنی بر مرحله مقدماتی لغزش گسل آشکار کرده است که تقریباً دو ساعت قبل از گسیختگی لرزه ای رخ می دهد.
رولاند بورگمان در یک دیدگاه مرتبط مینویسد: اگر بتوان تایید کرد که هستهزایی زمین لرزه اغلب شامل یک مرحله اولیه چند ساعته است و میتوان ابزاری برای اندازهگیری قابل اعتماد آن ایجاد کرد، میتوان یک هشدار پیش از وقوع اعلام کرد.
تلاش برای پیشبینی زمین لرزه های بزرگ یک هدف دیرینه و در عین حال دست نیافتنی است.
چالش پیشبینی کوتاه مدت زلزله
پیش بینی کوتاهمدت زمین لرزه ، که شامل اعلام هشدار در هر نقطهای از جهان از چند دقیقه تا ماهها قبل از وقوع زمینلرزه است، به وجود یک سیگنال پیشرو ژئوفیزیکی واضح و قابل مشاهده بستگی دارد. مطالعات گذشته پیشنهاد کرده اند که یک لغزش لرزه ای آهسته را می توان در گسل ها پیش از شوک اصلی مشاهده کرد که به عنوان یک سیگنال پیش از زمین لرزه احتمالی عمل می کند. با این حال، ارتباط بین این مشاهدات و گسیختگی های لرزه ای نامشخص است. این عدم قطعیت از آنجا به وجود می آید که این مشاهدات اغلب بدون زمین لرزه متعاقب آن رخ می دهند و وجود یک سیگنال اولیه دقیق برای پیشبینی زمین لرزه های بزرگ را در حالت سؤال باقی می گذارد.
جستجوی جهانی برای شناسایی لغزش گسل مقدماتی
در این تحقیق، کوئنتین بلتری و ژان-ماتیو نوکت یک جستجوی جهانی جامع را برای شناسایی لغزش گسل مقدماتی کوتاهمدت قبل از زلزلههای بزرگ ارائه میکنند. بلتری و نوکت با استفاده از دادههای سری زمانی GPS با نرخ بالای جهانی از 3026 ایستگاه زمینشناسی در سراسر جهان، جابجایی گسلها را تا دو ساعت قبل از 90 زمینلرزه مختلف با بزرگی 7 و بالاتر ارزیابی کردند. تجزیه و تحلیل آماری این دادهها یک سیگنال ظریف را نشان میدهد که با دورهای از شتاب نمایی لغزش گسل در نزدیکی مرکز زمین لرزه ، تقریباً دو ساعت قبل از وقوع گسیختگی، آغاز میشود.
اهمیت و محدودیت های مطالعه
به گفته نویسندگان، این یافتهها نشان میدهد که بسیاری از زمینلرزههای بزرگ با یک مرحله لغزش مقدماتی شروع میشوند، یا مشاهدات ممکن است بخش پایانی یک فرآیند طولانیتر و چالشبرانگیزتر برای اندازهگیری لغزش پیشرو را نشان دهند. علیرغم ارائه شواهدی مبنی بر یک سیگنال پیشآزمون قبل از زلزلههای بزرگ، بلتری و نوکت هشدار میدهند که ابزارهای مانیتورینگ زلزله فعلی فاقد پوشش و دقت لازم برای شناسایی یا نظارت بر لغزشهای اولیه در مقیاس تک تک زلزلهها هستند.
بورگمان می نویسد: اگرچه نتایج بلتری و نوکت نشان می دهد که ممکن است واقعاً یک مرحله مقدماتی چند ساعته وجود داشته باشد، مشخص نیست که آیا چنین شتاب های آهسته لغزشی به طور مشخص با زمین لرزه های بزرگ مرتبط هستند؟ یا اینکه آیا می توان آنها را برای ارائه یک هشدار مفید پیش از وقوع برای تک تک زلزله ها به کار برد یا خیر؟