دانشمندان برای اولین بار شواهد مستقیمی را کشف کرده اند که نشان می دهد نوزادان در حالی که هنوز در رحم مادر هستند به طعم ها و بوهای مختلف واکنش متفاوتی نشان می دهند.
به گزارش تکناک، 100 زن باردار در یک تحقیق سونوگرافی 4 بعدی که توسط آزمایشگاه تحقیقات جنین و نوزادان دانشگاه دورهام در انگلستان انجام شد، شرکت کردند تا چگونگی واکنش کودکان متولد نشده به طعمهای غذاهایی که مادرانشان میخوردند،توسط محققان بررسی شود.
محققان واکنش نوزادان به طعم هویج یا کلم پیچ را مدت کوتاهی پس از مصرف این طعمها توسط مادر مشاهده کردند.
جنین هایی که در معرض طعم هویج قرار گرفته بودند،حالت صورتشان بیشتر به خنده شبیه بود،اما آنهایی که در معرض کلم پیچ قرار گرفتند،واکنش صورتشان بیشتر به حالت گریه بود.
این تحقیقات ممکن است به ما کمک کند تا در مورد چگونگی ایجاد گیرنده های چشایی و بویایی انسان بیشتر بدانیم. محققان همچنین فکر میکنندآنچه زنان باردار میخورند ممکن است بر ترجیحات غذایی نوزادانشان پس از تولد تأثیر بگذارد و ممکن است پیامدهایی برای ایجاد عادات غذایی سالم داشته باشد.
انسان طعم را از طریق ترکیبی از طعم و بو درک می کند. اعتقاد بر این است که این اتفاق در جنین با استنشاق و بلع مایع آمنیوتیک در رحم رخ می دهد.
بیزا اوستون محقق ارشد این تحقیقات گفت: تعدادی از مطالعات نشان دادهاند که نوزادان در رحم میتوانند چشایی و بویایی داشته باشند،اما این نتایج بعد از زایمان مشخص می شوند، در حالی که مطالعه ما اولین مطالعهای است که این واکنشها را قبل از تولد مشاهده میکند.
او ادامه میدهد: در نتیجه، ما فکر میکنیم که قرار گرفتن مکرر در معرض طعمها قبل از تولد میتواند به ایجاد اولویتهای غذایی پس از زایمان کمک کند، که میتواند هنگام فکر کردن به پیامرسانی در مورد تغذیه سالم و پتانسیل اجتناب از بد غذایی هنگام از شیر گرفتن،مهم باشد. دیدن واکنش نوزادان متولد نشده به طعم کلم یا هویج در طول اسکن و به اشتراک گذاشتن آن لحظات با والدینشان واقعاً شگفت انگیز بود.
تیم تحقیقاتی شامل کارشناسانی از دانشگاه استون در بیرمنگام بریتانیا و مرکز ملی تحقیقات علمی دانشگاه برگوندی در فرانسه،شکم زنانی را که در محدوده سنی 18 تا 40 سال در هفته های 32 و 36 بارداری بودند را برای تشخیص واکنش های صورت جنین به طعم کلم پیچ و هویج،اسکن کردند.
حدود 20 دقیقه قبل از هر اسکن به مادران یک کپسول حاوی تقریباً 400 میلی گرم هویج یا 400 میلی گرم پودر کلم پیچ داده شد و از آنها خواسته شد که یک ساعت قبل از اسکن، هیچ غذا یا نوشیدنی طعم داری مصرف نکنند.
همچنین مادران در روز اسکن خود هیچ چیزی که حاوی هویج یا کلم پیچ باشد را نخوردند و ننوشیدند تا عواملی را که میتواند بر واکنشهای جنین تأثیر بگذارد را کنترل کنند.
واکنشهای صورت مشاهده شده در هر دو گروه طعمدهنده ،در مقایسه با جنینهای یک گروه کنترل شده که در معرض هیچ کدام از طعمها قرار نگرفتند، نشان داد که قرار گرفتن در معرض فقط مقدار کمی طعم هویج یا کلم پیچ برای تحریک واکنش کافی است.
نادجا ریسلند،سرپرست آزمایشگاه تحقیقات جنین (human fetus : prenatal human between the embryonic state and birth) و نوزادان،گفت: تحقیقات قبلی انجام شده در آزمایشگاه من نشان میدهد که اسکنهای سونوگرافی چهار بعدی راهی برای نظارت بر واکنشهای جنین برای درک چگونگی واکنش آنها به رفتارهای مادر مانند سیگار کشیدن و سلامت روانی آنها از جمله استرس، افسردگی و اضطراب است.
او نتیجه میگیرد: این مطالعه جدید میتواند پیامدهای مهمی برای درک اولین شواهد در مورد تواناییهای جنین در حس کردن و تشخیص طعمها و بوهای مختلف از غذاهای مصرف شده توسط مادر داشته باشد.
پروفسور بنویست شال یکی از نویسندگان مرکز ملی تحقیقات علمی دانشگاه بورگوندی، فرانسه، گفت: با نگاهی به واکنشهای صورت جنینها، میتوان فرض کرد که طیفی از محرکهای شیمیایی از طریق رژیم غذایی مادر وارد محیط زندگی جنین میشود. این موضوع می تواند پیامدهای مهمی برای درک ما از رشد گیرنده های چشایی و بویایی و ادراک و حافظه مرتبط داشته باشد.
محققان می گویند داده های آنها ممکن است به اطلاعاتی که به مادران در مورد اهمیت طعم و رژیم غذایی سالم در دوران بارداری داده می شود کمک کند.
آنها اکنون مطالعه ای جدید با همان نوزادان،پس از زایمان را آغاز کرده اند تا ببینند آیا تأثیر طعم هایی که در رحم تجربه کرده اند بر پذیرش آنها نسبت به غذاهای مختلف تأثیر می گذارد یا خیر.
پروفسور جکی بلیست، یکی از نویسندگان این پژوهش، از دانشگاه استون، گفت: میتوان استدلال کرد که قرار گرفتن در معرض مکرر طعم قبل از تولد ممکن است منجر به ترجیح دادن طعمهایی شود که پس از زایمان تجربه میشوند. به عبارت دیگر، قرار دادن جنین در معرض طعمهای کمتر خوشمزه ،مانند کلم پیچ، ممکن است به این معنی باشد که او در رحم به آن طعمها عادت کرده است. گام بعدی بررسی این موضوع است که آیا جنینها در طول زمان واکنشهای منفی کمتری نسبت به این طعمها نشان میدهند یا خیر، که منجر به پذیرش بیشتر آن طعمها در زمانی که نوزادان برای اولین بار آنها را در خارج از رحم میچشند، میشود.