پهپاد جنگنده خودران جدید شرکت آمریکایی Anduril با نام YFQ-44A فقط در ۵۵۶ روز ساخته شد و نخستین پرواز خود را با موفقیت انجام داد.
به گزارش تکناک، این پهپاد بخشی از برنامه “Collaborative Combat Aircraft” نیروی هوایی ایالات متحده است و هدف از آن توسعه نسل تازه‌ای از هواگردهای رزمی خودکار است، که می‌توانند در کنار جنگنده‌های سرنشین‌دار یا به صورت مستقل عملیات انجام دهند. پرواز موفق YFQ-44A نشان می‌دهد که مرحله آزمایشی برنامه CCA وارد فاز عملیاتی شده و زیرساخت لازم برای آزمایش‌های پیشرفته‌تر فراهم آمده است.
این پهپاد از ابتدا برای عملیات خودگردان طراحی شده است و به‌جای وابستگی به کنترل مستقیم انسانی، توانایی دارد مأموریت‌های پروازی را به صورت خودکار مدیریت کند. سامانه‌های پروازی آن می‌توانند مسیر مأموریت را اجرا، کنترل موتور و ارتفاع را تنظیم کنند و در پایان عملیات، به صورت خودکار به پایگاه بازگردند. به همین دلیل، پهپاد YFQ-44A تنها یک پهپاد معمولی نیست، بلکه نمونه‌ای از گذار نیروی هوایی به «خودمختاری هوشمند» در میدان نبرد به حساب می‌آید.
فرایند طراحی تا نخستین پرواز پهپاد جنگنده خودران تنها ۵۵۶ روز زمان برد، رکوردی که سرعت بالای توسعه فناوری در صنایع دفاعی آمریکا را نشان می‌دهد. شرکت Anduril از معماری دیجیتالی و مدل‌سازی نرم‌افزاری برای کاهش زمان طراحی و آزمون بهره برد و توانست در کمتر از دو سال، سامانه‌ای پیچیده را از صفر تا پرواز واقعی پیش ببرد.
آزمایش‌های پروازی کنونی علاوه بر ارزیابی عملکرد فنی پهپاد، برای سنجش تعامل آن با جنگنده‌های سرنشین‌دار و سناریوهای عملیاتی مشترک طراحی شده است. هدف اصلی، ایجاد ترکیبی از هوش مصنوعی، خودکارسازی پرواز و ارتباطات تاکتیکی است تا پهپادها بتوانند در کنار خلبان‌های انسانی به‌صورت هماهنگ عمل کنند. این الگو، بنیان مفهومی تازه‌ای در استراتژی هوایی ایجاد می‌کند، که به آن «نبرد تیمی ترکیبی» گفته می‌شود.
از نظر فنی، پهپاد YFQ-44A می‌تواند به طیف گسترده‌ای از سلاح‌ها و حسگرها مجهز شود. طراحی ماژولار آن امکان می‌دهد تا مأموریت‌های شناسایی، پشتیبانی الکترونیکی یا تهاجمی را بر اساس نیازهای عملیاتی انجام دهد. در این حالت، یک جنگنده سرنشین‌دار می‌تواند فرماندهی چند پهپاد خودگردان را برعهده گیرد و مأموریت‌های پیچیده را با ریسک کمتر و هزینه پایین‌تر پیش ببرد.
اهمیت این پهپاد در چند محور خلاصه می‌شود: نخست آنکه مسیر ورود هوش مصنوعی به نبردهای هوایی را هموار کرده است. دوم، با کاهش هزینه ساخت و بهره‌برداری، مفهوم «انبوه ارزان» را برای نیروی هوایی ممکن می‌سازد، یعنی تعداد زیادی پهپاد با توان رزمی بالا و هزینه کمتر از یک جنگنده سنتی ساخته می‌شوند. سوم، با حذف وابستگی کامل به خلبان انسانی، خطرات جانی در عملیات‌های پرخطر کاهش می‌یابد و دامنه واکنش تاکتیکی نیروها گسترش پیدا می‌کند.
به این ترتیب، پهپاد جنگنده خودران YFQ-44A علاوه بر یک دستاورد فناورانه، نشانه تغییر راهبردی در آینده نبردهای هوایی است. این پهپاد نماد آغاز دوره‌ای است که در آن انسان و ماشین به صورت همکار عمل می‌کنند و تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای میدان نبرد میان الگوریتم‌ها و خلبان‌ها تقسیم می‌شود. نیروی هوایی ایالات متحده با این پروژه، گامی اساسی به سوی دگرگونی معماری قدرت هوایی برداشته است؛ جایی که سرعت، خودمختاری و همکاری میان انسان و فناوری، سه ستون اصلی برتری در آسمان خواهند بود.
