شرکت Bell به تازگی تصویری از هواپیمای عمودپرواز خود که ترکیبی از هلیکوپتر و جت می‌باشد را منتشر کرده است.
به گزارش تکناک، این مدل در آزمایش‌های تونل باد در برنامه SPRINT سازمان DARPA موفق شده و هدف آن تلفیق مزایای برخاست و فرود عمودی هلیکوپترها با سرعت بالای جت‌ها است.
هواگردهای روتور مانند هلیکوپترها دارای مزیت برخاست و فرود عمودی هستند، به‌ویژه در مناطق دشوار، اما سرعت کمی دارند. هواپیماهای جت از سرعت بالایی بهره‌مند هستند، اما برای فرود نیاز به باند دارند. حتی مدل‌های STOVL (هواپیماهایی با برد کوتاه و برخاست عمودی) نیز برای فرود به سطح صاف نیاز دارند.
با وجود این، سازمان دارپا با برنامه SPRINT در تلاش است هواپیمای عمودپروازی بسازد که هم مانند هلیکوپتر برخاست و فرود عمودی داشته باشد و هم در پرواز به سرعت جت تبدیل شود.
یکی از شرکای اصلی در این پروژه، شرکت Bell است که هواپیمای ایکس‌پلین خود را دارد. این هواپیما شبیه به Bell Boeing Osprey به نظر می‌رسد، اما ویژگی‌هایی دارد که به نظر می‌رسد از اسباب‌بازی‌های ترنسفورمر الهام گرفته شده‌اند.
بعد از برخاست، ایکس‌پلین باله‌های روتور خود را به جلو می‌چرخاند تا پرواز افقی انجام دهد و سپس آنها را قفل می‌کند تا موتورهای جت به کار بیفتند.
در این مرحله، پره‌های روتور که باعث ایجاد مقاومت هوا می‌شوند، دیگر مفید نیستند. برای حل این مشکل، روتورها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که درون نازل‌ها به عقب تا می‌شوند.
این فناوری در سال 2023 در پیست آزمایشی هولومن در نیومکزیکو آزمایش شده بود. در این آزمایش، یک نمونه مهندسی از سیستم Stop/Fold روتور برای بررسی توانایی جمع شدن آنها در شرایط شبیه‌سازی پروازی تست شد.
اکنون این آزمایش‌ها در مؤسسه ملی تحقیقات هوانوردی (NIAR) در دانشگاه ایالتی ویچیتا با آزمایش‌های تونل باد، پیشرفت بیشتری داشته است.
علاوه بر داده‌های فنی جمع‌آوری‌شده، این آزمایش‌ها برای اولین بار به ما فرصت دیدن ایکس‌پلین را داده‌اند. مدل آزمایشی هواپیمای عمودپرواز، دارای بدنه‌ای هوشمند، بال‌های نازک و دُم V شکل است. روتورهای تاشو نیز به وضوح در نازل‌هایی که در پشت پوشش‌های آیرودینامیکی قرار دارند، دیده می‌شوند.
طبق گفته شرکت Bell، وقتی نمونه اولیه این فناوری آماده شود، هواپیما بدون نیاز به خلبان خواهد بود. انتظار می‌رود این هواپیما در سرعت‌های بالای زیر صوتی (حدود 450 گره یا 518 مایل در ساعت) پرواز کند و بردی حدود 200 مایل دریایی (230 مایل یا 370 کیلومتر) در ارتفاع 30,000 فوت (9,100 متر) داشته باشد.
همچنین این هواگرد قادر خواهد بود بارهایی به وزن 5,000 پوند (2,300 کیلوگرم) را در محفظه‌ای که برای حمل یک وسیله نقلیه کوچک طراحی شده است، حمل کند.
هدف از ساخت این هواپیمای عمودپرواز، فراهم کردن سرعت، برد و قابلیت مانور بیشتر برای نیروهای ویژه، به‌ویژه در منطقه هند و اقیانوس آرام است.
جیسون هیرست، معاون اجرایی بخش مهندسی Bell، گفته است: «بعد از موفقیت آزمایش‌های انتقال روتور تاشو در سال گذشته در پیست هولومن نیروی هوایی، خوشحال هستیم که حالا این مرحله از آزمایش‌ها را هم به پایان رسانده‌ایم. سیستم‌های Stop/Fold پیشرفته Bell، سرعت، برد و بقا هواپیماهای عمودپرواز را تغییر خواهند داد و انجام عملیات در محیط‌های پرتنش را ممکن می‌سازند. ما از اینکه بخشی از این دستاورد در صنعت هوانوردی هستیم، هیجان‌زده‌ایم.»
