رشد استارت‌آپ‌هایی نظیر 1X و Figure و پروژه‌های شرکت‌هایی مانند تسلا، باعث شده تا توجهات افراد مشهوری نظیر بیل گیتس باردیگر به ربات انسان‌نما جلب شود.
به‌گزارش تکناک، عرصه رباتیک به بحث‌های جذاب و سازنده علاقه‌مند است. اخیراً محور گفتگوهای داغ در این حوزه ربات‌هاب انسان‌نما بوده است. این حوزه چندین دهه است که در کانون توجه قرار دارد؛ اما با رشد استارت‌آپ‌هایی نظیر 1X و Figure و نیز پروژه‌های شرکت‌های معتبرتری مانند تسلا، توجهات باردیگر به ربات انسان‌نما جلب شده است.
طرفداران طراحی ربات انسان‌نما استدلال می‌کنند که چون دنیای خود را برای استفاده انسان‌ها طراحی کرده‌ایم، منطقی است که ربات‌هایی را نیز به‌شکل انسان بسازیم تا بهتر با این محیط سازگار شوند. وجود مزایایی مانند توانایی بالارفتن از پله‌ها و دیگر مهارت‌های مرتبط با طراحی انسانی نیز این ایده را تقویت می‌کند.
بااین‌حال، این ایده که بدن انسان بهترین نمونه ماشین‌های ارگانیک است، لزوماً درست نیست. به‌عنوان مثال، بیماری‌هایی مانند دیسک دژنراتیو نشان‌دهنده ضعف طراحی بدن انسان است.
این دیدگاه با دهه‌ها فکر رایج مبنی‌بر ساخت ربات‌های تک‌منظوره در تضاد است که برای انجام وظیفه‌ای خاص بسیار عالی طراحی شده‌اند. علاوه‌براین، مفهوم «هدف کلی» در رباتیک وجود دارد که گاهی بدون درنظرگرفتن پیچیدگی‌های ذاتی به‌کار گرفته می‌شود.
باوجوداین، ربات‌های انسان‌نما اکنون توانسته‌اند جایگاه برجسته‌ای در دنیای فناوری به‌دست آورند. به‌تازگی، بیل گیتس فهرستی از استارت‌آپ‌های برجسته درزمینه رباتیک و آزمایشگاه‌هایی که به آنها علاقه‌مند است، منتشر کرده است.
در این فهرست، سه شرکت به‌طور خاص بر توسعه ربات‌های انسان‌نما تمرکز دارند. نخستین و شاخص‌ترین آنها شرکت Agility است که در میان سه شرکت، ربات Digit آن کمترین شباهت را به انسان دارد. شرکت Apptronik، سازنده Apollo و آزمایشگاه رباتیک و مکانیزم UCLA (RoMeLa) که پشت پروژه ARTEMIS، ربات بازیکن فوتبال، قرار دارد، نیز در این فهرست قرار دارند.
بیل گیتس درباره Apptronik این‌گونه اظهارنظر کرده است:
کدام گزینه مفیدتر است: داشتن چندین ربات که هرکدام تنها یک وظیفه را بارهاوبارها انجام دهند یا یک ربات که چندین کار مختلف را بتواند انجام دهد و مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرد؟
برای Apptronik، استارت‌آپ مستقر در آستین که از آزمایشگاه رباتیک انسان‌محور دانشگاه تگزاس نشئت گرفته، پاسخ روشن است. به‌همین‌دلیل، آنها روی ساخت ربات‌های دوپای انسان‌نما مانند Apollo تمرکز کرده‌اند که برای انجام وظایف متنوع می‌توان آنها را برنامه‌ریزی کرد؛ از حمل جعبه در کارخانه‌ها گرفته تا کمک در امور خانگی.
بیل گیتس درباره Agility نیز می‌گوید:
اگر می‌خواهیم ربات‌ها تاحدممکن در محیط‌های ما کار کنند، شاید باید آنها را براساس مدل بدن انسان طراحی کنیم.
ربات Digit از Agility در‌حال‌حاضر درزمینه استقرار واقعی در دنیای واقعی پیشتاز است؛ ازجمله آزمایش اخیر در انبارهای آمازون که به آماده‌سازی صحنه برای قرارداد اخیر BMW با شرکت Figure کمک کرد.
در این مقاله، به شرکت‌های دیگری نیز اشاره شده‌اند؛ ازجمله Field AI که درزمینه ادراک رباتیک فعالیت می‌کند و Tevel که تولیدکننده پهپادهایی است که برای چیدن سیب طراحی شده‌اند.
حمایت‌هایی مانند این ممکن است موجب تغییرات چشمگیری در رویکرد به‌سمت توسعه ربات‌های انسان‌نما نشود و بیل گیتس نیز خود را متخصص رباتیک نمی‌داند. بااین‌حال، دیدن این موضوع جالب است که چگونه این رویکرد طراحی روزبه‌روز مشروعیت بیشتری کسب می‌کند. این افزایش مشروعیت نشان‌دهنده توجه فزاینده به ظرفیت‌های ربات‌های انسان‌نما در موقعیت‌های متنوع است.
