در تحقیقات جدیدی که روی حافظه انجام شده است، دانشمندان کشف کرده‌اند که مغز امکان دارد سه کپی از هر خاطره را ذخیره کند تا به بهبود دسترسی و حفظ اطلاعات کمک کند.
به گزارش تکناک، محققان دانشگاه بازل بایوزنتروم با تصویربرداری از مغز موش‌ها، توانستند آنچه که هنگام شکل‌گیری یک خاطره جدید رخ می‌دهد را مشاهده کنند. این یافته‌ها می‌توانند باعث درک بهتر مکانیزم‌های عملکرد حافظه و توسعه روش‌های درمانی برای اختلالات مرتبط با حافظه شوند.
موضوعی که محققان کشف کردند این بود که مغز موش‌ها، مانند یک سیستم کامپیوتری با افزونگی‌های داخلی، سه مجموعه نورون مختلف را برای ثبت خاطره فراخواند.
اولین مورد آنها به عنوان نورون‌های متولدشده شناخته می‌شوند و اولین نورون‌هایی هستند که با رشد جنین رشد می‌کنند. در انتهای دیگر، نورون‌های دیر متولدشده قرار دارند که در اواخر رشد جنینی خود را نشان می‌دهند. میان آنها نورون‌هایی هستند که درست در وسط رشد در رحم تشکیل می‌شوند.
مطالعه تصویربرداری نشان داد زمانی که خاطره جدید در سلول‌های عصبی متولدشده ذخیره می‌شود، در ابتدا بازیابی آن دشوار است و با گذشت زمان قوی‌تر عمل می‌کنند.
از سوی دیگر، کپی خاطره ذخیره شده در سلول‌های عصبی دیررس، در شروع بسیار قوی بود، اما به مرور زمان محو شد تا جایی که در نهایت برای مغز غیرقابل دسترس گردید.
همچنین نسخه میانی خاطره درجه بالاتری از ثبات را نسبت به هر یک از گروه‌های عصبی دیگر نشان داد.
فلاویو دوناتو، رئیس گروه تحقیقاتی گفت: «چالشی که مغز هنگام ثبت خاطرات با آن روبه‌رو می‌شود، بسیار چشمگیر است. از یک سو، مغز باید آنچه را در گذشته رخ داده به خاطر بسپارد تا به ما کمک کند درک درستی از دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، داشته باشیم. از سوی دیگر، مغز باید با تغییراتی که در اطراف ما شکل می‌گیرد، سازگار شود. همچنین خاطرات ما نیز باید به ما کمک نمایند تا انتخاب‌های مناسبی برای آینده خود داشته باشیم.»
محققان با این بینش جدید خود توانستند عمیق‌تر به شیوه شکل‌گیری و دسترسی به خاطرات نگاه کنند.
ذکر این نکته ضروری است که اگرچه این مطالعه روی موش‌ها انجام شده است، اما مغز موش‌ها اغلب در علوم اعصاب به عنوان جایگزینی برای مغز انسان استفاده می‌شود، چرا که آنها دارای 75 نوع سلول مختلف در قشر مغز خود هستند و این سلول‌های مغزی در مغز انسان نیز وجود دارند.
محققان احساس می‌کنند که تحقیق آنها می‌تواند پیامدهایی برای درمان افرادی داشته باشد که توسط یک رویداد آسیب‌زا، تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و خاطرات بد دارند. به این دلیل که تحقیقات آنها نشان می‌دهد چگونه می‌توان هر خاطره را در مغز تغییر داد.
به عنوان مثال، اگر یک خاطره تازه باشد، به این معنی است که نورون‌های دیر متولد شده برای ثبت این خاطره فعال می‌شوند و هنوز می‌توان آن را قبل از انتقال به نورون‌های میانی و اولیه برای ذخیره‌سازی تغییر داد. با وجود این، هنگامی که نورون‌های متولدشده فعال می‌شوند و خاطره در آنجا ذخیره می‌شود، تغییر آن به طور فزاینده‌ای دشوار خواهد بود. در واقع هر چه یک خاطره طولانی‌تر در مغز ذخیره شده باشد، تغییر آن سخت‌تر است.
ویلد کوئیم، نویسنده اول این مطالعه نیز عنوان کرد: «اینکه چگونه خاطرات به صورت پویا در مغز ذخیره می‌شوند، دلیلی بر انعطاف‌پذیری مغز است که اساس ظرفیت عظیم آن می‌باشد.»
درک این انعطاف‌پذیری با استفاده از تحقیق انجام شده توسط کوئیم و تیم او روزی می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا متوجه شوند چگونه می‌توانند به افرادی که خاطرات ناگوار دارند، کمک نمایند.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
منبع: University of Basel
