بر اساس مطالعه‌ای جدید، امکان دارد که التهاب عامل اصلی بروز افسردگی باشد و درمان آن می‌تواند به درمان‌های شخصی‌سازی‌شده افسردگی برای افرادی که به درمان‌های معمولی جواب نمی‌دهند، کمک کند.
به گزارش تکناک، افسردگی یکی از بزرگ‌ترین علل ناتوانی در جهان است، که از هر شش نفر حدود یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما هنوز مکانیسم‌های دقیق بیولوژیکی آن به طور کامل شناخته نشده‌اند.
پروفسور راز یرمیا، پژوهشگر برجسته در زمینه التهاب و افسردگی از دانشگاه عبری اورشلیم، به تازگی مقاله‌ای در نشریه Brain, Behavior, and Immunity منتشر کرده است، که دیدگاه‌های جدیدی در مورد افسردگی ارائه می‌دهد و باورهای قدیمی را به چالش می‌کشد.
این مقاله به راه‌های جدیدی برای درمان افسردگی به صورت شخصی‌سازی‌شده اشاره دارد.
نظریه‌های قدیمی افسردگی بر کمبود انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند: سروتونین و نوراپی‌نفرین تمرکز دارند و می‌گویند این کمبودها می‌توانند باعث افسردگی شوند. اما این نظریه‌ها نتواسته‌اند توضیح دهند که چرا بسیاری از بیماران به داروهای ضدافسردگی معمولی پاسخ نمی‌دهند.
در 30 سال گذشته، تحقیقات پروفسور یرمیا و دیگران نشان داده است که التهاب مزمن، هم در بدن و هم در مغز، امکان دارد عامل دیگری در ایجاد افسردگی باشد.
فهرست مطالب
نقش التهاب در افسردگی و روش درمان
پروفسور یرمیا توضیح می‌دهد که برای بسیاری از افراد، افسردگی نتیجه فرایندهای التهابی است.
او یکی از نخستین پژوهشگرانی بود که در دهه 1990 ارتباط بین مشکلات سیستم ایمنی و افسردگی را کشف کرد.
او در مقاله جدید خود، 100 مقاله مهم درباره این زمینه را بررسی کرده و دیدگاه جدیدی از تعامل پیچیده بین التهاب و علائم افسردگی ارائه داده است.
تحقیقات دهه 1980 نشان داده‌اند که افراد افسرده اغلب سیستم ایمنی ضعیفی دارند. جالب اینجا است که بیماری‌هایی مانند سرطان و هپاتیت، که ایجادکننده التهاب در بدن هستند، علائم افسردگی را در بیماران شدت بخشیده‌اند و به همین دلیل تحقیقات به اهمیت نقش سیستم ایمنی در سلامت روان اشاره کرده‌اند.
همچنین پروفسور یرمیا نشان داده است که التهاب می‌تواند بر خلق‌وخو تأثیر بگذارد. او ثابت کرده است افراد سالمی که مقدار کمی از مواد تحریک‌کننده سیستم ایمنی دریافت می‌کنند، دچار افسردگی موقتی می‌شوند. این افسردگی می‌تواند با درمان‌های ضدالتهابی یا داروهای ضدافسردگی معمولی پیشگیری شود.
پروفسور یرمیا و تیم او نشان داده‌اند که استرس، که اغلب عامل اصلی افسردگی است، می‌تواند التهاب را تحریک کند و بر سلول‌های میکروگلیای مغز تأثیر بگذارد. میکروگلیا سلول‌هایی هستند که نقش سیستم ایمنی در مغز را دارند.
یافته‌های جدید نشان می‌دهند که التهاب ناشی از استرس، ابتدا میکروگلیا را فعال می‌کند، اما استرس طولانی‌مدت باعث خستگی و آسیب به این سلول‌ها می‌شود و به این ترتیب افسردگی را حفظ یا بدتر می‌کند. یرمیا درباره این موضوع گفت: «این چرخه فعال‌سازی و خستگی میکروگلیا مشابه پیشرفت خود افسردگی است.»
گروه‌های در معرض خطر بالاتر
برخی گروه‌ها مانند: افراد مسن، افرادی که بیماری‌های جسمی دارند، کسانی که در دوران کودکی مشکلات سختی داشته‌اند و بیمارانی که افسردگی مقاوم به درمان دارند، بیشتر در معرض افسردگی ناشی از التهاب هستند.
تحقیقات نشان می‌دهند که درمان‌های ضدالتهابی برای برخی از این بیماران و درمان‌هایی که میکروگلیا را تقویت می‌کنند، برای رفع افسردگی ضروری هستند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که درمان‌های شخصی‌سازی‌شده می‌توانند مؤثرتر از درمان‌های استاندارد ضدافسردگی باشند.
پروفسور یرمیا اعلام کرد: «تحقیقات سه دهه گذشته نشان می‌دهند که سیستم ایمنی نقش مهمی در افسردگی دارد. در آینده، رویکرد پزشکی شخصی‌سازی‌شده، امید جدیدی برای میلیون‌ها نفر به ارمغان می‌آورد که به درمان‌های استاندارد جواب نمی‌دهند. با پذیرش این پیشرفت‌ها، ما فقط به رفع علائم نمی‌پردازیم، بلکه علل اصلی افسردگی را نیز بررسی می‌کنیم.»
این مطالعه نه تنها ریشه‌های افسردگی را روشن می‌کند، بلکه زمینه را برای درمان‌های آینده، به ویژه درمان‌هایی که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند، آماده می‌سازد.
پروفسور یرمیا از طریق تحقیقات بیشتر، قصد دارد درمان‌های جدیدی را ایجاد کند که به جای ناامیدی، امید را برای افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، به ارمغان آورد.
