تحقیقات جدید نشان می‌دهد که داروهای کلاس GLP-1RA، که شامل داروهایی مانند Ozempic و Wegovy است، خطر ابتلا به ۱۰ نوع از ۱۳ سرطان مرتبط با چاقی را تا ۶۵ درصد کاهش می‌دهند.
به گزارش تکناک، این داروها برای درمان دیابت نوع ۲ و کاهش وزن استفاده می‌شوند و مطالعات نشان داده‌اند که در مقایسه با انسولین، این داروها خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند: سرطان کیسۀ صفرا، مننژیوم و سرطان پانکراس را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند.
هفتۀ گذشته شایعاتی درمورد عوارض منفی سماگلوتاید منتشر شد، که عضوی از دسته داروهای شناخته شده به عنوان آگونیست‌های گیرندۀ پپتید شبه گلوکاگون-1 (GLP-1 یا GLP-1RA) است و برای درمان دیابت یا کاهش وزن استفاده می‌شود.
به نظر می‌رسد که چرخۀ این اخبار منفی کوتاه بود، چرا که یک مطالعۀ جدید توسط دانشکدۀ پزشکی دانشگاه کیس وسترن رزرو (CWRU) اثر دیگری را به لیست رو به رشد کارهای مثبتی که GLP-1RA می‌تواند انجام دهد، اضافه کرده است و آن هم کاهش خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با چاقی می‌باشد.
13 نوع سرطان به عنوان سرطان‌های مرتبط با چاقی (OAC) شناسایی شده‌اند و شامل: سرطان‌های کیسه صفرا، مننژیوم، پانکراس، کبد (کارسینوم سلول های کبدی)، تخمدان، کولورکتال، مولتیپل میلوما، مری، آندومتر، معده، سینه، تیروئید و کلیه هستند. چاقی و دیابت نوع 2 نیز دست به دست هم می‌دهند و باعث این سرطان‌ها می‌شوند. برای درمان به بیماران داروهای GLP-1RA داده می‌شود. اغلب GLP-1RAهای تجویز شده شامل سماگلوتاید (Ozempic، Wegovy)، لیراگلوتاید (Saxenda، Victoza) و دولاگلوتاید (Trulicity) هستند.
در یک مطالعۀ جدید، محققان سوابق سلامت الکترونیکی شناسایی شدۀ بیش از 1.6 میلیون بیمار آمریکایی را که دیابت نوع 2 داشتند و داروهای کلاس GLP-1RA یا سایر داروهای دیابت (انسولین یا متفورمین) را مصرف می‌کردند، مورد بررسی قرار دادند. 47 درصد شرکت‌کنندگان در مطالعه زن بودند و شامل سرخ‌پوستان آمریکایی یا بومی آلاسکا، آسیایی‌ها، سیاه‌پوستان، بومی‌های هاوایی یا سایر ساکنان جزایر اقیانوس آرام می‌شدند. جمعیت مورد مطالعه بر اساس داروهای تجویز شدۀ هر شرکت‌کننده برای مقایسه تقسیم شدند (به عنوان مثال، GLP-1RA تجویز شده امّا انسولین تجویز نشده است در مقابل انسولین تجویز شده امّا GLP-1RA نه، قرار گرفت).
در مقایسه با انسولین، داروهای کلاس GLP-1RA با خطر کمتری برای 10 مورد از 13 سرطان مرتبط با چاقی مرتبط بود که شامل: کاهش خطر سرطان کیسۀ صفرا تا 65 درصد، مننژیوم تا 63 درصد، سرطان پانکراس تا 59 درصد، سرطان کبد تا 53 درصد، سرطان تخمدان تا 48 درصد، سرطان کولورکتال تا 46 درصد، مولتیپل میلوما تا 41 درصد، سرطان مری تا 40 درصد، سرطان آندومتر تا 26 درصد و سرطان کلیه تا 24 درصد، بودند. هیچ ارتباطی بین مصرف داروهای کلاس GLP-1RAs و سرطان سینه یا سرطان تیروئید در افراد یائسه وجود نداشت. کاهش خطر ابتلا به سرطان معده (27 درصد) دیده شد، امّا از نظر آماری معنی‌دار نبود.
در مقایسه با متفورمین، داروهای کلاس GLP-1RAs کاهش خطر سرطان کولورکتال، سرطان کیسۀ صفرا و مننژیوم را داشت، امّا از نظر آماری معنی‌دار نبود. با وجود این، محققان متوجه افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه در گروه مصرف‌کنندۀ GLP-1RA در مقایسه با متفورمین شدند.
محققان اعلام کردند که در این مطالعه بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که در ابتدا بدون سرطان بودند، تحقیق انجام و مشخص شد که مصرف GLP-1RA در مقایسه با انسولین با خطر کمتر 10 مورد از 13 سرطان مرتبط با چاقی همراه است. اثرات پیشگیری از سرطان‌های مرتبط با چاقی توسط GLP-1RAها، مستلزم مطالعات طولانی مدت بیشتر، همچنین مطالعات بر روی افراد جدیدتر است.
محققان مکانیسم را توضیح ندادند که چگونه داروهای کلاس GLP-1RA اثرات مهارکنندۀ سرطان خود را اعمال می‌کند، امّا می‌گویند که یافته‌های آنها در مورد سرطان کلیه و سینه نیاز به مطالعۀ بیشتر دارد.
بر اساس اطلاعات آنها، هیچ گزارش قبلی در مورد سرطان کلیه با استفاده از GLP-1RAs وجود نداشته است، امّا آنها به نظارت مداوم بر بیمارانی که مصرف این دسته از داروها را دارند، تأکید می‌کنند. فقدان اثر داروهای کلاس GLP-1RAs بر سرطان سینه نیاز به بررسی دارد تا تأثیر درمان طولانی‌مدت مشخص و ارتباط بین GLP-1RAs و متابولیسم استروژن درک شود.
محققان گفتند که تشخیص اشتباه و سوگیری‌ها از جمله محدودیت‌های این مطالعه هستند. اگرچه فهرست گسترده‌ای از متغیرها در این مطالعه کنترل شد، این محدودیت‌ها و سوگیری‌ها را نمی‌توان به طور کامل حذف کرد. همچنین به دلیل فقدان اطلاعات در مورد پایبندی بیماران به دارو، مطمئن نبودند که بیماران به طور دقیق به رژیم دارویی تجویز شدۀ خود پایبند باشند یا نه.
این مطالعه در مجلۀ JAMA Network منتشر شد.
منبع: دانشکدۀ پزشکی CWRU از طریق Scimex
