رصدخانه Carruthers Geocorona متعلق به ناسا به فضا پرتاب شد و به‌زودی یک مأموریت دو ساله را برای بررسی «هاله» ناشناخته زمین آغاز خواهد کرد.
به گزارش تکناک، این مأموریت تازه در ادامه مجموعه‌ای از پروژه‌های خاص ناسا طراحی شده است که هرکدام وظیفه‌ای دقیق دارند، اما در نهایت به درک بهتر ما از کیهان و سیاره آبی کوچک‌مان کمک می‌کنند. این پرتاب روز چهارشنبه ۲۴ سپتامبر با موفقیت انجام شد و طی دو تا سه سال آینده بخش‌های بیرونی جو زمین را رصد خواهد کرد.
رصدخانه Carruthers Geocorona ساعت ۷:۳۰ صبح به وقت شرقی از مرکز فضایی Kennedy در فلوریدا به فضا پرتاب شد. این فضاپیما در کنار مأموریت Interstellar Mapping and Acceleration Probe ناسا و کاوشگر Space Weather Follow-on Lagrange-1 متعلق به سازمان NOAA راهی نقطه لاگرانژ L1 میان زمین و خورشید شد.
از آن موقعیت، این رصدخانه لایه بالایی جو زمین موسوم به اگزوسفر را پایش خواهد کرد. تمرکز اصلی آن مشاهده «هاله»ای است که فقط در نور فرابنفش دیده می‌شود و با نام ژئوکورونا شناخته می‌گردد. این پدیده از حدود ۳۰۰ مایل بالاتر از سطح زمین آغاز می‌شود و تا نیمه راه ماه امتداد می‌یابد.
اطلاعات اولیه درباره این هاله به سال ۱۹۷۲ بازمی‌گردد، زمانی که فضانوردان مأموریت Apollo یک دوربین ابتدایی فرابنفش را روی ارتفاعات Descartes در سطح ماه نصب کردند. تصاویر حاصل از آن بسیار شگفت‌انگیز بود، اما دکتر George Carruthers، مخترع این دوربین، دریافت که آن ابزار نمی‌تواند تصویر کامل اگزوسفر را ثبت کند.
حتی یک دوربین روی ماه هم قادر به پوشش کامل این لایه نبود. اکنون، پس از بیش از پنج دهه، رؤیای او برای پرتاب مأموریتی با هدف دستیابی به تصویر جامع محقق می‌شود.
نسخه جدید این دوربین به‌طور چشمگیری پیشرفته‌تر از نمونه اولیه است و پنجاه سال پیشرفت در فناوری تصویربرداری فرابنفش را نمایان می‌سازد. این ابزار شامل دو بخش است: یک تصویربردار میدان‌گسترده برای ثبت کل اگزوسفر و یک تصویربردار میدان‌نزدیک برای نمایش جزئیات تعامل آن با لایه‌های پایین‌تر جو و ذرات خورشیدی.
بخش مهم این مأموریت بررسی همین تعامل خورشیدی است، زیرا از راه همین فرآیند زمین بخشی از هیدروژن خود را از دست می‌دهد. هیدروژن یکی از عناصر اصلی تشکیل‌دهنده آب و اساس حیات به شمار می‌رود. درک سازوکار این پدیده می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا سیارات فراخورشیدی بالقوه دارای منابع کافی آب را برای امکان سکونت شناسایی کنند.
پس از رسیدن به نقطه لاگرانژ L1، که چهار برابر دورتر از ماه و حدود ۱.۶ میلیون کیلومتر نزدیک‌تر به خورشید نسبت به زمین قرار دارد، رصدخانه Carruthers Geocorona مراحل آماده‌سازی خود را آغاز خواهد کرد.
پیش‌بینی می‌شود جمع‌آوری داده‌ها از مارس سال آینده شروع شود. طول عمر عملیاتی این مأموریت دو سال تعیین شده، اما در صورت موفقیت، می‌تواند مدت‌زمان بیشتری ادامه یابد. این مأموریت نه‌تنها ما را در شناخت بهتر «نقاط آبی کوچک» در سراسر کهکشان یاری می‌کند، بلکه آرزوی دیرینه یک مهندس و فیزیکدان پیشگام را نیز تحقق می‌بخشد؛ کسی که در سال ۲۰۲۰ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
