هواپیمای X-59 ناسا، گامی دیگر به سوی پرواز مافوق صوت برداشت و آزمایشهای تاکسیکردن (حرکت روی زمین) را در تأسیسات نیروی هوایی آمریکا در پالمدیل کالیفرنیا آغاز کرد.
به گزارش تکناک، این مرحله که آخرین بخش از فاز نخست توسعه این پرنده آزمایشی به حساب میآید، مقدمهای برای آزمایشهای زمینی سریعتر و در نهایت نخستین پرواز آن خواهد بود.
این هواپیمای ۳۰ متری در تاریخ ۱۰ ژوئیه، برای نخستین بار با کنترل آزمایشی خلبان «نیلس لارسون»، به صورت مستقل و با توان محرکه خود، مانورهایی با سرعت کم انجام داد. اگرچه این مانورها ظاهری ساده دارند، اما گام حیاتی برای ارزیابی صحت و پایداری سامانههای کلیدی قبل از ورود به مرحله پروازهای آزمایشی هستند.
به گفته ناسا، این آزمایشهای تاکسیکردن بهمرور با سرعت بیشتری انجام خواهند شد و در نهایت به مرحلهای میرسند که تقریباً تا لحظه برخاستن پیش خواهند رفت؛ هرچند هنوز پروازی انجام نخواهد شد.
هواپیمای X-59 ناسا با طراحی غیرمتعارف خود – از جمله دماغهای کشیده که یکسوم طول بدنه را تشکیل میدهد و استفاده از نمایشگر تلویزیونی بهجای پنجره جلویی خلبان – هدفی بسیار جدی دارد. این هواپیما که توسط شرکت لاکهید مارتین و در مجموعه محرمانه Skunk Works ساخته شده، بخشی از برنامه Quesst ناسا برای توسعه فناوری پرواز مافوق صوت بیصدا و احیای پروازهای تجاری مافوق صوت است.
در ساخت این هواپیما، اجزایی از سایر هواپیماهای نظامی به کار گرفته شده است، که از جمله آنها میتوان به کابین خلبان، صندلی پران و پوشش شفاف کابین از هواپیمای آموزشی Northrop T-38، اجزای چرخ فرود از F-16 Fighting Falcon، سامانه پشتیبانی حیاتی از F-15 Eagle و قطعاتی افشانشده از سامانه پیشران U-2 Dragon Lady اشاره کرد. با وجود این، نوآوریهای چشمگیری نیز در آن بهکار رفته است؛ از جمله بدنهای با طراحی کاملاً جدید، دماغه کامپوزیتی کشیده، بالچههای جلو (canard) و ورودیهای هوای بالای بدنه، که همگی با هدف کاهش و پخش امواج مافوق صوت طراحی شدهاند تا صدای انفجار صوتی معروف به «سونیک بوم» را به صدایی شبیه بسته شدن درب خودرو تقلیل دهند.

نکته مهمتر اینکه هواپیمای X-59 ناسا از سال ۲۰۲۶، در یک مسیر هوایی ویژه بر فراز مناطق مسکونی آزمایش خواهد شد. هدف از این آزمایشها، جمعآوری دادههایی برای بازنویسی مقررات پرواز سازمان FAA در مورد هواپیماهای مافوق صوت غیرنظامی است. این اقدام صرفاً اصلاح قوانین موجود نیست، بلکه به معنای لغو محدودیتهای سختگیرانهای است که در دهه ۱۹۷۰ توسط ائتلافی از گروههای محیط زیستی و تولیدکنندگان داخلی هواپیما علیه پروازهای مافوق صوت تجاری تصویب شده بود؛ قوانینی که عملاً ورود هواپیماهایی مانند Concorde را به آسمان آمریکا غیرممکن ساختند.