نقش التهاب گردن در سردرد های رایج

محققان در آخرین نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA)، شواهد عینی را ارائه کردند که نشان دهنده دخالت عضلات گردن در سردردهای رایج اولیه است.

به گزارش تکناک، این کشف می تواند راه را برای درمان‌های موثرتر هموار کند.تاکنون علل اصلی سردردهای اولیه هنوز به طور کامل شناخته نشده است. شایع‌ترین نوع سردردهای اولیه، سردردهای تنشی و میگرن هستند.

دکتر نیکو سولمان که یکی از محققان مطالعه‌ای در این مورد است، می‌گوید: رویکرد تصویربرداری ما، نخستین شواهد عینی درگیری مکرر عضلات گردن در سردردهای اولیه مانند گردن درد در میگرن یا سردرد تنشی را با استفاده از توانایی کمی‌سازی التهاب ظریف در عضلات ارائه می‌کند.

درک سردرد های تنشی

در ایالات متحده سردردهای تنشی از هر سه بزرگسال، دو نفر را تحت تاثیر قرار می دهند. افراد مبتلا به سردردهای تنشی اغلب احساس سفتی در سر و درد خفیف تا متوسط در هر دو طرف سر می‌کنند. در حالی که این سردردها معمولاً با استرس و تنش عضلانی مرتبط هستند، منشا دقیق آنها کاملاً مشخص نیست.

میگرن با درد شدید ضربان‌دار مشخص می‌شود. میگرن به طور کلی در یک طرف سر رخ می دهد یا درد در یک طرف سر بدتر می‌شود. همچنین ممکن است میگرن باعث تهوع، ضعف و حساسیت به نور شود. بر اساس گزارش بنیاد میگرن آمریکا، بیش از 37 میلیون نفر در ایالات متحده به میگرن مبتلا هستند و تا 148 میلیون نفر در سراسر جهان از میگرن مزمن رنج می برند.

گردن درد و سردرد

گردن درد معمولاً با سردردهای اولیه همراه است. با این حال، هیچ نشانگر زیستی عینی برای درگیری میوفاشیال وجود ندارد. درد میوفاشیال با التهاب یا تحریک عضله یا بافت همبند که فاسیا نام دارد و عضله را احاطه کرده است، همراه است.

برای این مطالعه، دکتر سولمان و همکارانش با هدف بررسی درگیری عضلات ذوزنقه‌ای در اختلالات سردرد اولیه، از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کمی (MRI) و بررسی ارتباط بین مقادیر T2 عضلانی و فرکانس سردرد و گردن درد، استفاده کردند.

این مطالعه شامل 50 شرکت‌کننده که عمدتاً زن بودند، در محدوده سنی 20 تا 31 سال بود. از شرکت‌کنندگان، 16 نفر سردردهای تنشی و 12 نفر سردردهای تنشی به اضافه دوره‌هایی از سردرد میگرنی داشتند. شرکت‌کنندگان با 22 فرد تحت کنترل سالم همسان شدند.

همه شرکت‌کنندگان تحت MRI توربو اسپین-اکوی سه‌بعدی قرار گرفتند. ماهیچه های ذوزنقه‌‌‌‌‌‌‌‌ای دو طرفه به صورت دستی تقسیم شدند و به دنبال آن عضله T2 استخراج شد. ارتباط بین مقادیر T2 عضلانی و وجود درد گردن، تعداد روزهای سردرد و تعداد نقاط ماشه‌ای میوفاشیال که با لمس دستی عضلات ذوزنقه تعیین می‌شود، تجزیه و تحلیل شد (تنظیم سن، جنسیت و شاخص توده بدنی).

یافته‌های حاصل از MRI

گروهی که سردرد تنشی به اضافه میگرن داشتند،‌ بالاترین مقادیر T2 عضلانی را نشان داد. عضله T2 به طور قابل توجهی با تعداد روزهای سردرد و وجود درد گردن مرتبط بود. افزایش مقادیر T2 عضلانی را می‌توان به عنوان جایگزین التهاب ناشی از سیستم عصبی و افزایش حساسیت رشته‌های عصبی در بافت‌های میوفاشیال تفسیر کرد.

دکتر سولمن گفت: تغییرات التهابی کمی در عضلات گردن به طور قابل توجهی با تعداد روزهای زندگی با سردرد و وجود درد گردن مرتبط است. این تغییرات به ما امکان می‌دهد بین افراد سالم و بیمارانی که از سردردهای اولیه رنج می برند، تمایز قائل شویم.

نقشه برداری عضلانی T2 می‌تواند برای طبقه بندی بیماران مبتلا به سردردهای اولیه و بررسی اثرات درمان استفاده شود.

مفاهیم و جهت‌گیری‌های آینده

دکتر سولمان گفت: یافته‌های ما از نقش عضلات گردن در پاتوفیزیولوژی سردردهای اولیه حمایت می‌کند. بنابراین درمان‌هایی که عضلات گردن را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند به تسکین همزمان گردن درد و همچنین سردرد منجر شوند.

دکتر سولمن اشاره کرد که گزینه های درمانی غیرتهاجمی که مستقیماً محل درد در عضلات گردن را هدف قرار می دهند، می‌توانند بسیار مؤثر و ایمن‌تر از داروهای سیستمیک باشند.

وی افزود: رویکرد تصویربرداری ما با ارائه یک نشانگر زیستی عینی می‌تواند نظارت بر درمان و انتخاب بیمار را برای درمان‌های خاص در آینده نزدیک تسهیل کند.