فهرست مطالب
ناسا و آژانس فضایی اروپا تازهترین تصاویر دنبالهدار میانستارهای 3I/ATLAS را در آستانه نزدیکترین گذر آن از کنار زمین منتشر کردهاند.
به گزارش سرویس نجوم تکناک، دنباله دار خبرساز 3I/ATLAS در آستانه خروج همیشگی از منظومه شمسی است، اما پیش از این وداع کیهانی، «پاپاراتزیهای فضایی» زمین موفق شدهاند شفافترین تصاویر از این مهمان میانستارهای را ثبت کنند. دنباله دار 3I/ATLAS که اوایل تیر شناسایی و در مرداد به عنوان سومین جرم میانستارهای تاریخ تایید شد، طی چند ماه اخیر با سرعت خیرهکننده حدود ۱۳۰ هزار مایل در ساعت (۲۱۰ هزار کیلومتر در ساعت) از دل منظومه شمسی گذر کرده است.
این توده عظیم یخ و غبار که فوارههای گازی از سطح آن فوران میکند، در آبان از کنار خورشید و مریخ عبور کرد. اکنون در آستانه دی ماه، دنباله دار 3I/ATLAS آماده نزدیکترین گذر خود از کنار زمین است؛ حدود ۱۷۰ میلیون مایل (۲۷۰ میلیون کیلومتر)، که تقریبا دو برابر فاصله میان زمین و خورشید است. همزمان با نزدیک شدن به این نقطه حساس، فضاپیماهای ناسا و آژانس فضایی اروپا در تلاش هستند تا حد امکان از نماهای نزدیک آن تصویربرداری کنند. تازهترین تصاویر منتشرشده در هفته جاری نشان میدهد که عبور اخیر از کنار خورشید، دنبالهدار را به جرمی فوقدرخشان و بهشدت فعال تبدیل کرده است و فوارههای عظیم گاز و غبار از آن به فضا پرتاب میشود.
برای مطالعه بیشتر: تغییر مسیر احتمالی ستاره دنبالهدار 3I/ATLAS + ویدیو
01
از 03چشم هابل به دنبال دنبالهدار میانستارهای 3I/ATLAS

حتما بخوانید: واکنش ایلان ماسک به گمانهزنیهای جنجالی درباره دنبالهدار 3I/ATLAS + ویدیو
ناسا روز پنجشنبه تازهترین تصویر تلسکوپ فضایی هابل را از 3I/ATLAS منتشر کرد؛ تصویری که در مرکز آن نقطهای سفید و درخشان، هسته اصلی دنبالهدار و کُمای نورانی آن (پوستهای از گاز و غبار که پیش از رسیدن به دم، پیرامون جرم میپیچد) را به وضوح به نمایش میگذارد. در پسزمینه، ستارهها بهصورت خطهایی کشیده دیده میشوند، که نتیجه قفل شدن دوربین هابل روی این مسافر پرشتاب کیهانی است.
دنبالهدارها هنگام نزدیک شدن به خورشید بهطور معمول درخشانتر میشوند؛ جایی که یخهای درونی آنها گرم و تصعید میشوند و تابش خورشیدی گاز آزادشده را به یک دم تبدیل میکند. همزمان، گرمترین بخش رو به خورشید نیز میتواند فوارههایی از گاز و غبار را بهطور مستقیم بهسوی فضا روانه کند. هر دو نشانه، هرچند کمرنگ در تصویر جدید هابل قابل تشخیص است. این تصویر در ۹ آذر ثبت شده است، زمانی که هابل حدود ۱۷۸ میلیون مایل (۲۸۶ میلیون کیلومتر) از دنبالهدار فاصله داشت. همان تصویر اولیه که فقط یک هاله آبی محو بود، به پژوهشگران امکان داد اندازه دنبالهدار 3I/ATLAS را بین ۴۴۰ متر تا ۵.۶ کیلومتر تخمین بزنند؛ جرمی که به احتمال زیاد بزرگترین شیء میانستارهای مشاهدهشده تاکنون است. اطلاعات تکمیلی این تصویر هنوز منتشر نشده است، اما انتظار میرود بهزودی در دسترس قرار گیرد.
02
از 03آژانس فضایی اروپا و جوس

بیشتر بخوانید: کشفی غیرمعمول در فضا؛ ستاره دنبالهدار 3I/ATLAS بدون دم ظاهر شد
آژانس فضایی اروپا نیز روز پنجشنبه، تازهترین تصویر خود را از دنبالهدار میانستارهای 3I/ATLAS منتشر کرد؛ تصویری که فضاپیمای «جوس» (Juice) در مسیر سفر خود به سوی قمرهای یخی مشتری و جستوجوی نشانههای حیات، تنها چند روز پس از گذر نزدیک دنبالهدار از کنار خورشید ثبت کرده است. جوس که در فاصلهای بهمراتب نزدیکتر از هابل یعنی حدود ۴۱ میلیون مایل (۶۶ میلیون کیلومتر) به دنبالهدار رسیده است، نمایی از جرمی سرشار از فعالیت را پیش روی ما میگذارد. به گزارش سخنگوی آژانس فضایی اروپا، در این تصویر علاوه بر کُمای نورانی که دنبالهدار 3I/ATLAS را در بر گرفته است، رد دو دم نیز دیده میشود: دم پلاسما که از گاز تشکیل شده است و بهسوی بالای کادر امتداد دارد و دم کمنورتر غبار که از ذرات ریز جامد ساخته شده و مورب به سمت پایین چپ تصویر کشیده شده است.
03
از 03آمادهباش اهالی زمین!

جوس طی دو روز و با بهرهگیری از پنج ابزار علمی، دنبالهدار 3I/ATLAS را زیر نظر گرفت، اما جز همین تصویر پیشنمایش، هنوز مشخص نیست که این ابزارها چه یافتههایی ثبت کردهاند. طبق اعلام آژانس فضایی اروپا، دادههای کامل تا اسفند ماه به زمین نخواهد رسید. دلیل تاخیر نیز روشن است؛ جوس برای عبور نزدیک از خورشید، آنتن اصلی خود را به عنوان سپر حرارتی به کار گرفته و ناچار است دادهها را با آنتن کوچکتر و کمتوانتر خود مخابره کند.
اگرچه بدون مجموعه کامل دادههای علمی نمیتوان از تصاویر ناسا و ESA تحلیل عمیقی بهدست آورد، اما همین عکسها یک حقیقت را دوباره یادآوری میکنند. کاوش فضایی همواره نتایجی فراتر از پیشبینیها به همراه دارد. هابل و جوس تنها دو نمونه از دهها فضاپیمایی هستند که تاکنون این مسافر میانستارهای را رصد کردهاند؛ از مریخنوردها گرفته تا مدارگردهای خورشیدی، ردیابهای سیارکی و تلسکوپهایی که برای دنبال کردن دنبالهدارها طراحی نشده بودند. این پایان کار نیست: با نزدیکتر شدن دنبالهدار میانستارهای 3I/ATLAS به زمین، تلسکوپ فضایی جیمز وب بار دیگر آن را هدف قرار خواهد داد و رصدخانههای متعدد علمی و حتی ستارهشناسان آماتور نیز فرصت خواهند داشت که این مهاجر ناشناخته را دنبال کنند. هنگامی که با مهمان مرموزی از ناشناختهترین بخشهای کیهان روبهرو هستیم، هر رصد ارزش حیاتی دارد.

















