در دنیای امروز، با پیشرفت فناوری و گسترش استفاده از انرژی اتمی، آگاهی از روشهای محافظت در برابر تشعشعات هسته ای برای همه ضروری شده است؛ مخصوصا در حال حاضر که کشور عزیزمان ایران در شرایط جنگی قرار گرفته است.
از انفجار اتمی گرفته تا نشت از یک نیروگاه هستهای، هر یک از این حوادث میتوانند منجر به آلودگی رادیواکتیو گسترده و تشعشعات هسته ای شوند که جان میلیونها نفر را در معرض خطر قرار دهد.
این مطلب از تک ناک با هدف افزایش آگاهی عمومی درباره خطرات حوادث هستهای، آموزش اقدامات ایمنی در برابر تشعشع و ارائه راهکارهای عملی برای محافظت از جان خود و خانوادهتان در برابر تابشهای خطرناک تهیه شده است.
فهرست مطالب
تشعشعات هسته ای چیست و چرا خطرناک است؟
تشعشاتی که از نوع هستهای هستند، شاید در ظاهر مورد خاصی نباشند، اما در باطن باعث بروز بیماریهای متفاوت، اختلالات یا حتی جهشهای ژنتیکی و در موارد حاد مرگ میشوند. به همین خاطر، به هیچ عنوان نباید آنها را دست کم گرفت.
ماهیت پرتوهای یونیزان (گاما، آلفا، بتا)
پرتوهای یونیزان، از جمله تابش گاما، پرتوهای آلفا و بتا، دارای قابلیت یونیزاسیون بالایی هستند که میتوانند ساختار سلولی بدن را تخریب کرده و منجر به آسیبهای جدی شوند. نفوذپذیری پرتوها نیز اهمیت زیادی دارد؛ بهطور مثال، تابش گاما با نفوذ بالا میتواند از دیوار عبور کند، در حالی که پرتوهای آلفا با وجود قدرت آسیب بالا، فقط در تماس نزدیک و از طریق بلع یا تنفس خطرناکاند.
درک تفاوت این پرتوها، ما را در انتخاب نوع لباس ضدتشعشع و روشهای حفاظت تنفسی کمک میکند. بهطور مثال، برای پرتوهای آلفا استفاده از ماسک و محافظت تنفسی با ماسک ساده کافی است، اما برای گاما نیاز به دیوار ضخیم یا پناهگاه مناسب داریم.
تفاوت منابع طبیعی و مصنوعی تشعشع
تشعشعات هم میتوانند از منابع طبیعی مانند گاز رادون و پرتوهای کیهانی حاصل شوند و هم از منابع مصنوعی مانند نیروگاه هستهای، دستگاه X-Ray یا بمبهای هستهای. منابع طبیعی تشعشع معمولا دوز پایینتری دارند و بدن انسان تا حدی با آنها سازگار شده، اما منابع مصنوعی بسیار خطرناکتر هستند.

منابع طبیعی تشعشع در زندگی روزمره اطراف ما وجود دارند، اما در زمان بحران، مانند انفجار یک بمب هستهای یا نشت مواد رادیواکتیو، مواجهه با دوزهای بالا از منابع مصنوعی اتفاق میافتد که میتواند منجر به بیماری یا مرگ شود.
تأثیرات بیولوژیکی و بیماریهای مرتبط با تابش
تابشهای یونیزان مانند پرتوهای آلفا، بتا و گاما میتوانند به سلولها و بافتهای بدن آسیب جدی وارد کنند. این آسیبها ممکن است از تغییرات مولکولی در DNA شروع شده و در نهایت منجر به جهشهای ژنتیکی، مرگ سلولی یا سرطان شوند. شدت این تاثیرات بستگی به دوز تابش، نوع پرتو، مدت تماس و حساسیت بافت دارد.
از جمله بیماریهای ناشی از تشعشعات هسته ای میتوان به سندرم بیماری تشعشعی حاد (Acute Radiation Syndrome) اشاره کرد که با علائمی مانند تهوع، استفراغ، ریزش مو، ضعف شدید و در موارد شدید، نارسایی اندامها بروز میکند. همچنین تماس مزمن با دوزهای پایینتر ممکن است باعث سرطان، مشکلات ایمنی و اختلالات ژنتیکی در نسلهای بعدی شود.
انواع حوادث هستهای و رادیولوژیک
بعد از اینکه با انواع تشعشعات هسته ای و تفاوتهای آنها با تشعشعات طبیعی آشنا شدید، نوبت به آشنایی با انواع حوادث هستهای میرسد. در ادامه این بخش سه نوع حادثه اصلی هستهای را برای شما به صورت کامل توضیح دادهایم.
انفجار اتمی و بمبهای هستهای
انفجار اتمی یکی از شدیدترین اشکال حوادث هستهای است که با موج حرارتی، فشار انفجاری و تشعشعات خطرناک همراه است. بمبهای هستهای با آزادسازی حجم عظیمی از انرژی، محیطی بهشدت آلوده به مواد رادیواکتیو ایجاد میکنند که حتی سالها بعد نیز آثار آن باقی میماند.

بمب هستهای علاوه بر نابودی فوری، باعث انتشار رسوب ذرات رادیواکتیو روی زمین میشود که خطرات بلندمدت برای ساکنان منطقه دارد. در این شرایط، شناسایی منطقه زون یک و زون دو برای تخلیه یا قرنطینه بسیار حیاتی است.
نشت از نیروگاههای هستهای (چرنوبیل، فوکوشیما)
نمونههایی مثل چرنوبیل و فوکوشیما نشان دادند که یک اختلال ساده در سیستمهای خنککننده میتواند باعث نشت گسترده مواد رادیواکتیو شود. این نوع حوادث گرچه انفجاری نیستند، اما در مقیاس وسیع، محیط زیست و سلامت عمومی را تهدید میکنند.
مواد رادیواکتیو منتشرشده از چنین نشتهایی، بهخصوص در اثر نفوذپذیری پرتوها، میتوانند تا صدها کیلومتر دورتر گسترش یابند. شناسایی سریع نشت، هشدار به مردم و استفاده از تهویه در زمان بحران از جمله اقدامات حیاتی هستند.
بحران رادیولوژیک در مناطق مسکونی
گاهی اوقات یک بحران رادیولوژیک ناشی از سرقت، مفقودی یا رها شدن منابع رادیواکتیو در مناطق شهری اتفاق میافتد. این وضعیت بهدلیل نبود هشدار فوری و تماس ناخواسته مردم با مواد خطرناک، بسیار خطرناکتر از آن چیزی است که تصور میشود.
در چنین شرایطی، نقش هشدارهای هستهای، استفاده از ابزار اندازهگیری تشعشع (دوزیمتر) و تخلیه یا قرنطینه تشعشعی اهمیت فراوانی دارد. همچنین آموزش عمومی درباره خطرات تماس با ذرات رادیواکتیو در این موقعیتها کلیدی است.
اقدامات ایمنی عمومی در برابر تشعشعات هسته ای
با توجه به شرایط زندگی حال حاضر، باید در رابطه با تشعشعات هسته ای اقدامات ایمنی را به خوبی انجام دهید و رعایت کنید تا با مشکل مواجه نشوید. در ادامه این اصول و اقدام را به صورت کامل برای شما توضیح خواهیم داد.

اصول پایهای: فاصله، محافظت، زمان
سه اصل طلایی برای اقدامات ایمنی در برابر تشعشع شامل فاصله از منبع تشعشع، کاهش مدت زمان تماس و استفاده از موانع محافظتی میشوند. این اصول در هر نوع حادثه هستهای مؤثر و کاربردی هستند. هر متر افزایش فاصله میتواند بهطور چشمگیری دوز جذبشده را کاهش دهد. کاهش زمان حضور در مناطق آلوده و استفاده از لباس ضدتشعشع و حفاظت تنفسی با ماسک از اقدامات ساده اما مؤثر هستند.
استفاده از پناهگاههای اضطراری و زیرزمینها
یکی از موثرترین اقدامات برای محافظت در برابر تابش، قرار گرفتن در پناهگاه اضطراری یا استفاده از زیرزمینهای مجهز است. پناهگاههایی که در زیر سطح زمین قرار دارند، بهخاطر پوشش خاک و بتن، مقاومت خوبی در برابر تابش گاما دارند.
اگر دسترسی به پناهگاه تخصصی وجود ندارد، رفتن به اتاقهای داخلی، بدون پنجره و تقویتشده نیز میتواند در کاهش خطر مؤثر باشد. این فضاها باید مجهز به تهویه مناسب، آب و غذا برای حداقل ۷۲ ساعت باشند.
پوشش بدن و حفاظت تنفسی
در شرایطی که خطر آلودگی وجود دارد، پوشاندن کامل بدن و استفاده از ماسکهای تنفسی فیلتردار میتواند از ورود ذرات آلوده به بدن جلوگیری کند. لباسهای بلند، دستکش و عینک نیز در کنار ماسک، ترکیب خوبی برای محافظت کامل است. استفاده از لباس ضدتشعشع در کنار ماسکهای N95 یا ماسکهای با فیلتر HEPA، بهخصوص در هنگام تخلیه از مناطق زون یک، یک اقدام ایمنی اساسی بهشمار میآید.
تهویه و قرنطینه در فضای داخلی آلوده
اگر به هر دلیلی در فضای آلوده گیر افتادید، باید بلافاصله سیستم تهویه داخلی را متوقف و منافذ ورودی هوا را با پلاستیک و چسب درزگیری کنید. تهویه در زمان بحران باید با فیلترهای مخصوص انجام شود. در چنین شرایطی، پناه گرفتن در یک اتاق مرکزی و بستن ورودیها بهمنظور قرنطینه تشعشعی بسیار مؤثر است. همچنین، استفاده از رادیوی دستی برای دریافت هشدارهای هستهای ضروری است.
تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز در بحران تشعشعی
اگر به هر دلیلی در بحرانه تشعشعی قرار گرفتید، باید تجهیزات و ابزارهای لازمه را در اختیار داشته باشید تا بتوانید بدون مشکل یا با کمترین آسیب ممکن از این بحران خارج شوید. در ادامه این تجهیزات را برای شما توضیح دادهایم.

کیت اضطراری هستهای (فهرست کامل اقلام)
داشتن یک کیت اضطراری هستهای از مهمترین موارد آمادگی برای مواجهه با شرایط بحرانی است. این کیت باید شامل ماسک تنفسی، لباس محافظ، چراغ قوه، باتری یدک، رادیوی دستی یا رادیوی باتریخور، غذا و آب برای سه روز، دستمال مرطوب، قرص ید پایدار و یک دوزیمتر برای اندازهگیری تشعشع باشد.
همچنین، بهتر است مدارک شناسایی، داروهای حیاتی، دفترچه راهنمای اقدامات ایمنی و اطلاعات تماس مراکز امداد پزشکی هستهای نیز در این کیت قرار داشته باشند. این مجموعه میتواند بهراحتی در یک کولهپشتی مخصوص آمادهسازی و نگهداری شود.
قرص ید پایدار و زمان استفاده مناسب
یکی از اقلام مهم در کیت بحران، قرص ید پایدار است. این قرص با اشباع غده تیروئید با ید غیرفعال، از جذب ید رادیواکتیو جلوگیری میکند. اما توجه داشته باشید که مصرف آن باید فقط طبق اعلام رسمی و در زمان مناسب انجام شود.
استفاده نادرست از قرص ید میتواند عوارضی برای افراد بهویژه کودکان و بیماران تیروئیدی داشته باشد. در نتیجه، باید حتما دستورالعمل مصرف و زمانبندی اعلامشده از سوی سازمان انرژی اتمی یا مراکز امدادی رعایت شود.
دستگاه دوزیمتر و پایش سطح تابش
ابزار اندازهگیری تشعشع (دوزیمتر) وسیلهای ضروری برای پایش دوز تابش دریافتی در محیطهای آلوده است. این دستگاه به افراد کمک میکند تا تصمیم بگیرند در چه مناطقی ایمنترند و چه مدت میتوانند در یک فضا بمانند. انواع سادهتر دوزیمتر قابل حمل هستند و میتوان آنها را روی لباس نصب کرد. داشتن این ابزار بهویژه برای امدادگران یا ساکنان مناطق پرخطر، یک اقدام ضروری برای کاهش دوز تابشی است.

رادیو باتریخور و راههای ارتباطی در زمان بحران
در شرایط بحرانی که برق و اینترنت ممکن است قطع شود، دسترسی به یک رادیو باتریخور یا دستی برای دریافت پیامهای هشدار و اطلاعات از مقامات ضروری است. این رادیوها اغلب دارای فرکانسهای اضطراری هستند که توسط نهادهای رسمی فعال میشوند.
همچنین، برای حفظ راههای ارتباطی اضطراری میتوان از پاوربانک، بیسیم یا حتی گوشیهای ماهوارهای استفاده کرد. ارتباط سریع و بهموقع، میتواند مسیر نجات را برای شما و خانوادهتان هموار کند.
برنامهریزی خانواده برای بقا در بحران هستهای
اگر محل سکونت شما در نزدیکی مراکز هستهای است و فکر میکنید که ممکن است در بحران هستهای قرار بگیرید، باید حتما آموزشهای لازم را به خانوادهتان برای بقا در این شرایط بدهید. در ادامه برنامهریزی برای بقا در شرایط بحرانی هستهای را توضیح دادهایم.
تهیه برنامه اضطراری خانوادگی
داشتن یک برنامه اضطراری خانوادگی به اعضای خانواده کمک میکند که در شرایط بحران بدون سردرگمی، وظایف مشخصی را انجام دهند. این برنامه باید شامل اطلاعات تماس، مکانهای امن مشخصشده، رمز عبورهای ضروری و محتوای کیت بقا باشد. تمرین دورهای سناریوهای بحرانی، بهویژه برای کودکان و سالمندان، باعث افزایش آمادگی ذهنی میشود. نوشتن این برنامه روی کاغذ و نگهداری در چند نقطه از منزل از الزامات است.
آموزش اعضای خانواده درباره علائم هشدار هستهای
شناخت علائم هشدار مثل آژیرها، پیامهای رادیویی، چراغهای خطر یا اعلامیههای شبکههای اجتماعی از سوی سازمانهای رسمی، بسیار مهم است. هشدارهای هستهای ممکن است زمان محدودی برای واکنش باقی بگذارند، بنابراین آموزش زودهنگام ضروری است. آشنایی با مفاهیم زون یک و زون دو، طریقه استفاده از دوزیمتر، و نحوه بستن درزها در خانه باید به زبان ساده به همه اعضای خانواده آموزش داده شود تا از اضطراب و اشتباهات در زمان بحران جلوگیری شود.
توجه به وضعیت حیوانات خانگی در شرایط بحران
در زمان بحران هستهای نباید حیوانات خانگی را فراموش کرد. آنها نیز در معرض خطرات تماس با ذرات رادیواکتیو هستند و باید به داخل خانه آورده شوند. شستوشوی سطحی با دستمال مرطوب و جلوگیری از تماس مستقیم با فضای آلوده ضروری است.
در صورت تخلیه، غذای مخصوص، آب تمیز و ظرف ایزوله برای حیوانات باید در نظر گرفته شود. همچنین بهتر است حیوانات در جعبههای بسته یا پوششهای مخصوص حمل شوند تا از آلودگی محیطی جلوگیری گردد.
شناسایی منطقه زون یک و زون دو و نقشه راه تخلیه
نواحی آلوده معمولا توسط مقامات بهصورت منطقه زون یک و زون دو طبقهبندی میشوند. زون یک بسیار خطرناک و غیرقابل سکونت است، در حالی که زون دو قابل تخلیه یا قرنطینه موقت است. اطلاع از مرز این مناطق، محل پناهگاههای امن و مسیرهای خروج الزامی است.

در شرایطی که مسیر تخلیه عمومی مسدود است، داشتن نقشه راه تخلیه خانوادگی روی کاغذ و تعیین مسیرهای فرعی میتواند نجاتبخش باشد. بهتر است این مسیرها بر اساس موقعیت محل زندگی از پیش برنامهریزی شوند.
کمکهای اولیه و امداد در شرایط تشعشعات هسته ای
وقتی که در بحران هستهای یا همان شرایط تشعشعی قرار میگیرید، باید روشهای متفاوتی را نسبت به یک بحران بیماری معمولی دنبال کنید. از این رو، کمکهای اولیه و نوع امدادرسانی نیز در این شرایط متفاوت خواهد بود.
شناسایی علائم بیماری تشعشعی (تهوع، ریزش مو، ضعف شدید)
علائم بیماری ناشی از تشعشع معمولا در اثر جذب دوز بالا از پرتوهای یونیزان ایجاد میشود. این علائم شامل تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، ریزش مو و ضعف شدید است که ممکن است چند ساعت تا چند روز پس از تماس ظاهر شوند.
در چنین حالتی، تماس سریع با مراکز امداد پزشکی هستهای، انتقال فرد به محیط ایزوله و آغاز اقدامات حمایتی اولیه میتواند از پیشرفت آسیبها جلوگیری کند. دوزیمتر نیز در بررسی شدت تماس بسیار مؤثر است.
اقدامات اولیه در تماس با مواد رادیواکتیو
اگر فردی با مواد رادیواکتیو تماس مستقیم داشته باشد، باید بلافاصله از منبع دور شود و وارد محل قرنطینه گردد. تعویض لباس و پاکسازی پوست از ذرات سطحی، اولین اقدام مهم در این شرایط است. تمام لباسهای آلوده باید در کیسههای مخصوص بستهبندی و از دیگران جدا نگهداری شوند. استفاده از دستکش، ماسک و تجهیزات حفاظتی هنگام کمک به افراد آلوده ضروری است.
اهمیت دوش اضطراری و تعویض لباس در اسرع وقت
گرفتن دوش اضطراری با آب و صابون ساده، یکی از سریعترین روشها برای کاهش آلودگی سطحی است. حتی اگر دوش در دسترس نباشد، شستن نواحی باز بدن با پارچه مرطوب نیز میتواند مفید باشد. بعد از شستوشو، باید فوراً لباس تمیز پوشید. لباس آلوده نباید مجدد استفاده شود و باید از محیط زندگی ایزوله گردد تا از انتقال آلودگی به دیگر اعضای خانواده جلوگیری شود.
سازمانهای مسئول در مدیریت بحران هستهای
در ایران، سازمان انرژی اتمی، سازمان پدافند غیرعامل، جمعیت هلالاحمر و نیروهای امداد شهری از جمله ارگانهای مسئول در زمان بحران تشعشعی هستند. آگاهی از روشهای تماس و دریافت دستورالعمل از آنها بسیار حیاتی است.

مردم باید تنها به اطلاعات رسمی منتشرشده توسط این سازمانها اعتماد کنند و از شایعات یا اطلاعات نادرست منتشرشده در فضای مجازی دوری کنند. به همین خاطر، نصب اپلیکیشنهای رسمی اطلاعرسانی توصیه میشود.
پیشگیری و کاهش دوز تابشی در محیط آلوده
بعد از اینکه با روشها و اقدامات لازم جهت مراقبت در شرایط بحران هستهای آشنا شدید، نوبت به پیشگیری و کاهش دوز تابشی میرسد. در چنین شرایطی، باید اقداماتی در زمینه پاکسازی محیط و لباسها، کاهش نفوذ تشعشعات به محیط خاص و حتی محدود کردن تماس با ذرات را انجام دهید که در ادامه به آنها پرداختهایم.
روشهای پاکسازی محیط و لباسها
یکی از روشهای کاهش دوز در محیط، پاکسازی سطوح آلوده با دستمال مرطوب یا شویندههای خانگی است. وسایل پرتماس مانند کفش، در، پنجره و سطح میز باید سریعاً تمیز شوند. تاثیر تجمعی تشعشع اهمیت دارد، بنابراین باید مراقب بود که در معرض ذرات تازه یا مانده قرار نگیرید. پاکسازی مداوم و منظم سطوح به کاهش این خطر کمک میکند.
کاهش نفوذ تشعشع به محیط خانه
برای جلوگیری از نفوذ تابش، میتوان از مواد عایقکننده مانند پلاستیک ضخیم، پارچههای چندلایه یا حتی کیسه شن برای مسدود کردن پنجرهها و درها استفاده کرد. این کار تابش مستقیم و رسوب ذرات رادیواکتیو روی زمین را تا حد زیادی کاهش میدهد. همچنین، خاموش کردن تهویه مرکزی و استفاده از فیلترهای مخصوص هوا بهجای باز کردن پنجرهها توصیه میشود. این اقدامات مانع ورود هوای آلوده به داخل میشوند.
محدود کردن تماس با ذرات رسوبکرده در بیرون
پس از حادثه هستهای، پوشش سطحی زمین، درختان، سقفها و خودروها ممکن است بهشدت آلوده باشند. باید از تماس با این سطوح و قدم زدن در فضاهای باز بدون تجهیزات محافظتی خودداری کرد. حتی اگر مجبور به خروج شدید، با رعایت فاصله از منبع تشعشع و استفاده از لباس و ماسک محافظ، احتمال آلودگی را میتوان به حداقل رساند.
رعایت فاصله ایمن از منابع تشعشع فعال
برای کاهش میزان تابش دریافتی، رعایت فاصله مناسب حیاتی است. هرچه از منبع تشعشع دورتر باشید، میزان انرژی جذبشده کمتر خواهد بود. بهویژه در زونهای خطر، حفظ فاصله حداقل 100 متری از منابع بالقوه توصیه میشود. همچنین اگر منبع تشعشع قابل مشاهده نیست، استفاده از دوزیمتر میتواند کمک کند تا نقاط با دوز کمتر شناسایی شوند.

باورهای نادرست و واقعیتها درباره تشعشعات هسته ای
ممکن است با مطالعه منابع خبری ناموثق یا شنیدن از افراد دور و نزدیک، باورهایی درباره تشعشعات هسته ای در ذهنتان ایجاد شود که ممکن است برخی از آنها غلط باشند. به همین خاطر، در ادامه برخی از این باورها را از نظر صحت آنها بررسی کردهایم.
آیا مایکروویو یا دستگاه X-Ray خطرناک است؟
بسیاری از مردم فکر میکنند که دستگاههایی مانند مایکروویو یا دستگاه X-Ray همانند منابع رادیواکتیو در حوادث هستهای عمل میکنند. اما واقعیت این است که این دستگاهها تحت کنترل استانداردهای ایمنی ساخته میشوند و در صورت استفاده صحیح، بیخطر هستند. تنها در صورتی که این تجهیزات آسیبدیده یا غیرمجاز باشند، ممکن است مقدار کمی تابش ایجاد کنند. اما با تشعشعات حاصل از حوادث هستهای تفاوت زیادی دارند.
نقش رسانه و شایعات در ایجاد ترس عمومی
در بحرانهای هستهای، بسیاری از مردم دچار ترس شدید میشوند که اغلب ناشی از شایعات و اطلاعات غلط در رسانههاست. این ترس ممکن است حتی از خود خطر بیشتر آسیبزا باشد. آگاهی عمومی و اعتماد به منابع رسمی مثل سازمان انرژی اتمی یا شبکههای امدادی میتواند از این ترس غیرواقعی بکاهد. آگاهی بهترین محافظ در برابر ترس است.
آیا تشعشعات هسته ای همیشه کشندهاند؟
واقعیت این است که تشعشعات هسته ای در دوزهای بالا کشنده هستند، اما بسیاری از تشعشعات طبیعی در حدی هستند که بدن انسان توان تحمل آن را دارد. همچنین، تماس کوتاهمدت با دوز پایین لزوما منجر به بیماری نمیشود. بنابراین، مهمتر از ترس افراطی، درک درست از کاهش دوز تابشی و روشهای محافظت علمی و مؤثر است.

جدول مقایسهای: انواع پرتوهای رادیواکتیو
همانطور که پیشتر به این نکته اشاره کردیم، پرتوهای رادیواکتیو دارای انواع مختلفی هستند و هرکدام ویژگیهای منحصر به فردی را دارند. در جدول زیر انواع این پرتوها را به صورت کامل برای شما مورد بررسی قرار دادهایم.
ویژگیها | پرتو آلفا | پرتو بتا | پرتو گاما |
نوع ذره | هسته هلیوم | الکترون / پوزیترون | فوتون پرانرژی |
قدرت نفوذ | بسیار کم | متوسط | بسیار بالا |
آسیب به بدن | زیاد در تماس مستقیم | آسیب متوسط | زیاد (داخلی و خارجی) |
محافظ مورد نیاز | کاغذ | لباس یا آلومینیوم | دیواره بتنی / سرب |
تک ناک؛ مرجع اخبار دنیای تکنولوژی و ایران
در این مطلب از مجموعه تک ناک تلاش کردیم تا انواع تشعشعات هسته ای را از زوایای مختلف برای شما بررسی کنیم و روشهای مقابله با آنها را آموزش دهیم. اگر نظری در این باره دارید، میتوانید در این صفحه از تک ناک نظرتان را با ما به اشتراک بگذارید.
FAQ (پرسشهای متداول)
در صورت شنیدن هشدار هستهای چه کار باید بکنم؟
بهسرعت وارد فضای بسته شوید، درها و پنجرهها را ببندید، تهویه را خاموش کرده و در نزدیکیترین نقطه مرکزی ساختمان بمانید.
آیا قرص ید از من در برابر تشعشع محافظت میکند؟
قرص ید فقط از جذب ید رادیواکتیو توسط تیروئید جلوگیری میکند و در شرایط خاص و با توصیه رسمی باید مصرف شود.
چگونه میتوان سطح تشعشع محیط را اندازهگیری کرد؟
با استفاده از دوزیمتر یا گایگر کانتر میتوان سطح تابش را اندازهگیری کرد. این ابزارها باید در کیت اضطراری وجود داشته باشند.
آیا رفتن به زیرزمین در برابر تابش کمک میکند؟
بله. خاک و بتن میتوانند تابش را تا حد زیادی کاهش دهند. زیرزمین یکی از امنترین نقاط در بحران رادیولوژیک است.
چطور از حیوانات خانگی در بحران هستهای محافظت کنیم؟
آنها را نیز به فضای سرپوشیده منتقل کنید، غذا و آب غیرآلوده فراهم کنید و از تماس مستقیم با فضای بیرون پرهیز شود.