بر اساس مطالعه‌ای جدید مشخص شده است که تابش نور قرمز به مدت 15 دقیقه به پشت فرد می‌تواند باعث کاهش قند خون شود.
به گزارش تکناک، محققان کشف کردند که 670 نانومتر نور قرمز باعث تحریک تولید انرژی در میتوکندری که نیروگاه‌های کوچک درون سلول‌ها هستند، شده و در نهایت این امر منجر به افزایش مصرف گلوکز می‌شود.
به‌طور خاص این میزان نور قرمز منجر به کاهش 27.7درصدی در میزان گلوکز خون پس از مصرف گلوکز شد و حداکثر افزایش گلوکز را تا 7.5درصد کاهش داد.
با اینکه این مطالعه بر روی افراد سالم انجام شد، چون یک روش غیر تهاجمی و غیردارویی است، پتانسیل تاثیرگذاری بر کنترل دیابت بعد از غذا را دارد، زیرا می‌تواند نوسانات مضر گلوکز خون را در بدن کاهش دهد که باعث تسریع روند پیری می‌شوند.
نگرانی در مورد قرار گرفتن در معرض نور آبی
این مطالعه پیامدهای بلندمدت قابل‌توجهی را برای سلامت انسان از جمله اختلال در تنظیم قند خون ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آبی نشان می‌دهد. با توجه به گسترده بودن استفاده از نور LED و این واقعیت که LED ها بیشتر نور طیف آبی از خود ساطع می‌کنند و نور قرمز بسیار کمی دارند، محققان می‌گویند که به‌نظر می‌رسد که این امر ممکن است یک مشکل برای سلامت عمومی باشد. این تحقیق در مجله Biophotonics منتشر شده است.
میتوکندری با استفاده از اکسیژن و گلوکز برای تولید نوکلئوزید آدنوزین تری فسفات (ATP) انرژی لازم را برای فرآیندهای حیاتی سلولی فراهم می‌کند. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که نور با طول موج بلند بین 650 تا 900 نانومتر (در محدوده مرئی تا محدوده نزدیک مادون قرمز) می‌تواند تولید میتوکندری ATP را افزایش دهد که باعث کاهش گلوکز خون و همچنین بهبود سلامت یا طول عمر در حیوانات می‌شود.
نویسندگان این مطالعه که دکتر مایکل پاونر و پروفسور گلن جفری می‌باشند، می‌گویند: این بهبود در تولید ATP می‌تواند باعث تغییرات سیگنالینگ شود و در سراسر بدن منتقل می‌شود.
آنها می‌گویند که ممکن است این یافته واسطه اثر آبسکوپ باشد که به پدیده‌ای در درمان سرطان اشاره دارد که در آن تابش خاص به تومور اولیه می‌تواند منجر به کوچک شدن تومورهای ثانویه واقع در قسمت‌های مختلف بدن شود. به همین ترتیب در مطالعات قبلی، نور 670 نانومتری به‌طور انتخابی به پشت موش‌ها می‌تابید که منجر به بهبود ATP می‌شد که علائم را در هر دو بیماری پارکینسون و رتینوپاتی دیابتی بهبود بخشید.
رویکرد و یافته‌های مطالعه
برای بررسی تأثیر نور قرمز 670 نانومتری بر گلوکز خون، محققان 30 شرکت‌کننده سالم را انتخاب کردند که به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: 15 نفر در گروهی که تحت نور قرمز 670 نانومتری قرار گرفتند و 15 نفر در گروهی که دارونما مصرف می‌کردند (بدون نور). آنها هیچ بیماری متابولیکی شناخته شده‌ای نداشتند و دارو مصرف نمی‌کردند.
سپس از شرکت‌کنندگان خواسته شد تست تحمل گلوکز خوراکی را انجام دهند و میزان گلوکز خون خود را هر 15 دقیقه در دو ساعت آینده ثبت کنند. افرادی که 45 دقیقه قبل از نوشیدن گلوکز در معرض نور قرمز قرار گرفتند، میزان اوج گلوکز خون آنها کاهش یافت و گلوکز کلی خون‌شان در طول دو ساعت کاهش یافت.
دکتر پاونر که نویسنده اصلی این مطالعه بود، گفت: واضح است که نور بر نحوه عملکرد میتوکندری تأثیر می‌گذارد و این تاثیر بر بدن ما در سطح سلولی و فیزیولوژیکی تأثیر می‌گذارد. مطالعه ما نشان داده است که می‌توانیم با 15 دقیقه قرار گرفتن در معرض نور قرمز، میزان قند خون بعد از خوردن غذا را کاهش دهیم.
در حالی که این کار فقط در افراد سالم در این مقاله انجام شده است، اما این پتانسیل را دارد که بر کنترل دیابت در آینده تأثیر بگذارد، زیرا می‌تواند به کاهش جهش‌های مضر گلوکز در بدن بعد از غذا کمک کند.
پروفسور جفری گفت: نور خورشید بین نورهای قرمز و آبی تعادل دارد، اما ما اکنون در دنیایی زندگی می‌کنیم که نور آبی غالب است، زیرا اگرچه ما آن را نمی بینیم اما نورهای LED به رنگ آبی غالب هستند و تقریبا هیچ رنگ قرمزی در آنها وجود ندارد. این امر باعث کاهش عملکرد میتوکندری و تولید ATP می‌شود، از این رو محیط‌های داخلی بدن ما دچار گرسنگی قرمز هستند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آبی بدون قرمز سمی است. نور آبی به خودی خود تأثیرات بدی بر فیزیولوژی می‌گذارد و می‌تواند باعث اختلال در قند خون شود که ممکن است در دراز مدت به بروز دیابت کمک کند و طول عمر را تضعیف کند.
قبل از سال 1990، لامپ‌های رشته‌ای بودند که نور خیلی خوبی داشتند زیرا تعادل نور آبی و قرمز مشابه نور خورشید را داشتند، اما با آمدن نورهای LED یک بمب ساعتی سلامتی در تغییر در جمعیت سالخورده وجود دارد. این مشکل تا حدی با گذراندن زمان بیشتر در نور خورشید قابل اصلاح است.
