سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI در مصاحبه‌ای زنده با روآن چونگ، بنیان‌گذار خبرنامه هوش مصنوعی بیان کرد که هوش مصنوعی می‌تواند مشاغل غیرضروری را از بین ببرد.
به گزارش تکناک، آلتمن که به میانه‌روی در سخن گفتن شناخته نمی‌شود، اظهارات او در کنفرانس DevDay OpenAI در اوایل این ماه جنجالی بود. او در مصاحبه با روآن چونگ ادعا کرد بسیاری از شغل‌هایی که در عصر مدل‌های زبان بزرگ محو می‌شوند، اصلا «کار واقعی» نبوده‌اند.
سم آلتمن در پاسخ به یک سناریوی فرضی درباره اینکه یک کشاورز ۵۰ سال پیش چگونه جهان امروز را می‌دید، گفت: «مسئله این کشاورز این است که به احتمال زیاد به کاری که تو و من انجام می‌دهیم نگاه می‌کند و می‌گوید: این کار واقعی نیست.» او تصریح کرد که این موضوع باعث می‌شود کمی «کمتر نگران» شود، اما از جهاتی هم «نگران‌تر» باشد: «اگر کشاورزی می‌کنی… کاری انجام می‌دهی که مردم واقعا به آن نیاز دارند. این کار واقعی است.»
این اظهارات به سرعت در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد، به میم تبدیل شد و مورد نقد قرار گرفت و برخی آن را بی‌رحمانه یا دیستوپیایی توصیف کردند. اما واقعیت این است که آلتمن نخستین کسی نیست که بخش زیادی از کارهای مدرن را نمایشی می‌داند. حدود یک دهه پیش، دیوید گریبر، انسان‌شناس فقید در مقاله‌ای با عنوان On the Phenomenon of Bullshit Jobs استدلال کرد که بسیاری از کارکنان در خلوت خود معتقد هستند که شغل آنها بی‌معنا است. این مقاله به سرعت محبوب شد و در نهایت در سال ۲۰۱۸ به صورت کتاب پرفروش منتشر گردید.
ادعای اصلی دیوید گریبر این بود که بخش‌هایی از اقتصاد بر پایه بوروکراسی و بدون ارزش اجتماعی بنا شده و این دیدگاه از کارکنان ناراضی گرفته تا اندیشکده‌های سیاست‌گذاری مورد استناد قرار گرفته است. چارچوب‌بندی سم آلتمن شاید خودپسندانه به نظر برسد، اما پیشینه‌ای دارد.
با وجود این، داده‌ها چندان از این ادعا پشتیبانی نمی‌کنند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ با استفاده از European Social Survey نشان داد تنها حدود پنج درصد افراد شغل خود را بی‌فایده می‌دانند و مطالعه مشابه در آمریکا این عدد را نزدیک به ۲۰ درصد برآورد کرد. محققان هر دو مطالعه نتیجه گرفتند که احساس بی‌فایده بودن بیشتر ناشی از مدیریت ضعیف و فرهنگ کاری است تا مربوط به ذات شغل باشد. اگر مدیر شما همه‌چیز را به صورت ریز مدیریت کند و جریان کار نامنظم باشد، حتی کار ارزشمند هم می‌تواند بی‌معنی به نظر برسد و این دلیل نمی‌شود که آن نقش باید به طور کامل خودکار شود.
نکته مهم در اظهارات سم آلتمن، اشاره او به چیزی فراتر از ظاهر است، حتی اگر صریح بیان نشده باشد. اکثر شغل‌ها واقعی هستند، اما بسیاری از آنها وظایفی قابل خودکارسازی دارند: چک‌لیست‌های رعایت مقررات، گزارش‌هایی که کسی نمی‌خواند و ایمیل‌هایی که جلسات را خلاصه می‌کنند، این همان نوع کارهایی است که مدل‌های زبان بزرگ از عهده آن برمی‌آیند و به اصطلاح از آنها به عنوان تهدید هوش مصنوعی یاد می‌شود. زمانی که آلتمن می‌گوید این مدل‌ها علاوه بر نقش‌ها، وظایف را از بین می‌برند، به احتمال زیاد منظور او همین است و در این مورد، ممکن است درست گفته باشد.
